Dwa tygodnie temu Journal of the American Medical Association (JAMA) opublikował wyniki obszernych badań, z których – jak poinformowały Chicago Tribune, Fox News czy CBS News – wynika, że spożywanie pokarmów zawierających cholesterol zwiększa ryzyko chorób serca. Jednocześnie naukowcy stwierdzili, że spożywanie trzech-czterech jaj tygodniowo (średnio pół jaja codziennie) zwiększa o 6% ryzyko wystąpienia chorób serca oraz zwiększa o 8% ryzyko śmierci. W związku z tym American Egg Board (AEB) przeprowadził badanie ankietowe wśród amerykańskich konsumentów, z których wynika, że 27% spośród nich obejrzało w TV lub przeczytało w prasie informacje o tym, że spożywanie jaj może stanowić zagrożenie dla ich zdrowia. Z przeprowadzonych badań wynika, że podane informacje nie wywarły żadnego wpływu na 56% spośród badanych, natomiast na 17% wywarły wpływ negatywny, przy czym zdecydowana większość z tych osób spożywa jaja sporadycznie. Wyniki badań ankietowych przeprowadzonych przez AEB wskazują, że 82% Amerykanów uważa spożywanie jaj za bezpieczne dla ich zdrowia. Co więcej, pomimo informacji o szkodliwym wpływie jaj na zdrowie, spożycie jaj w USA ciągle wzrasta.

Mantiqueira, największy producent jaj spożywczych w Brazylii, oferuje swoim klientom białko alternatywne w postaci substytutu jaj, produktu wytworzonego na bazie grochu. Produkt N.Ovo, który będzie zaspokajał rosnące zapotrzebowanie rynku na produkty nie zawierające surowców zwierzęcych (dieta wegańska), został zaprezentowany w marcu 2019 r. na Międzynarodowych Targach Super Rio Expofood w Rio de Janeiro, Brazylia i spotkał się z dużym zainteresowaniem. W tradycyjnych tekturowych opakowaniach wykorzystywanych w sprzedaży jaj spożywczych znajdują się teraz plastikowe woreczki zawierające substytut jaj N.Ovo, z których można z powodzeniem przygotować smaczną jajecznicę czy omlet, upiec placek lub nawet tort z kremem. Przeprowadzone badania ankietowe wśród potencjalnych klientów w wielu krajach wskazują na coraz większą akceptację dla produktów zawierających alternatywne białka pochodzenia roślinnego. Ankietowani twierdzą, że spożywanie tego rodzaju pożywienia sprawia, że czują się nie tylko zdrowsi, ale też mają lepsze samopoczucie będąc przekonani, że aktywnie uczestniczą w zrównoważonym rozwoju produkcji rolnej, zachowaniu środowiska naturalnego oraz obronie praw zwierząt.

Wciąż, chociaż coraz rzadziej, można usłyszeć, że najlepszym sposobem na poprawę opłacalności produkcji zwierzęcej w Polsce, w tym także drobiarskiej, jest przywrócenie eksportu do krajów wschodniej Europy, czyli do Rosji i Ukrainy. To była prawda kiedyś! Dzisiaj sytuacja wygląda całkiem inaczej! Rosja wg rosyjskiego Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową (ICAR) spodziewa się wyprodukować w 2019 r. ok. 122 mln ton zbóż, natomiast wg ekspertów z firmy transportowej RusAgroTrans 124 mln ton czy agencji analiz rolniczych ProZerno nawet 128 mln ton, przy czym udział pszenicy może wynieść ok. 80 mln ton. W 2018 r. Rosja wyprodukowała 113 mln ton zbóż, natomiast w 2017 r. rekordową ilość 135 mln ton. Taka ilość zboża pozwala Rosji nie tylko na wyprodukowanie paszy potrzebnej dla produkowanego w rosyjskich fermach drobiu, ale także na eksport zboża (głównie pszenicy) do Egiptu, Turcji czy krajów Magrebu. Warto więc uświadomić sobie, że Rosja z importera zboża i mięsa stała się w ciągu kilkunastu ostatnich lat najpierw znaczącym eksporterem zboża, a obecnie próbuje sił w eksporcie mięsa, także drobiowego.    Przyglądając się możliwościom produkcji zwierzęcej, w tym drobiarskiej, w Rosji i w Polsce, warto pamiętać, że w Rosji wyprodukowano w 2018 r. ok. 780 kg zboża w przeliczeniu na jednego mieszkańca, natomiast w Polsce w tym samym 2018 r. wyprodukowano ok. 700 kg zboża w przeliczeniu na jednego mieszkańca.

Na podstawie danych opublikowanych w ostatnich dniach przez Europejski Urząd Statystyczny Eurostat PAP poinformował, że w 2018 r. w krajach UE wyprodukowano 15,2 mln ton tuszek kurcząt brojlerów, o 3,2 mln ton więcej w porównaniu do 2010 r. (wzrost o 26,7%). Najwięcej mięsa kurcząt brojlerów zostało wyprodukowane w Polsce (2,55 mln ton), następnie w Wielkiej Brytanii (1,96 mln ton), Hiszpanii (1,96 mln ton), Niemczech (1,58 mln ton) i Włoszech (1,29 mln ton); w tych sześciu krajach wyprodukowano łącznie ok. 70% całej produkcji w UE. Departament Rolnictwa KE przedstawił średnie ceny sprzedaży tuszek kurcząt brojlerów w 2018 r. w krajach UE. Najwyższą cenę zanotowano w Niemczech (2,76 €/kg), następnie w Finlandii (2,70 €/kg), Francji (2,30 €/kg) i Włoszech (2,06 €/kg). Ceny sprzedaży poniżej średniej dla UE (1,86 €/kg) zanotowano m.in. w Hiszpanii (1,64 €/kg) i W. Brytanii (1,64 €/kg). Najniższą cenę sprzedaży tuszek kurcząt brojlerów zanotowano w 2018 r. w Polsce (1.27 €/kg); stanowi ona 68,4% średniej ceny dla UE.

„Przed rosyjskim holdingiem rolnym Miratorg, który w 2018 r. wyprodukował m.in. ponad 114 tys. ton mięsa drobiowego, pojawiła się realna szansa zwiększenia relacji biznesowych z Chinami” – stwierdził Wiktor Linnik, prezes holdingu. „Jesteśmy przygotowani do rozszerzenia naszej dotychczasowej współpracy z partnerami chińskimi w dziedzinie handlu drobiem w oparciu o rzetelne relacje ekonomiczne, ponieważ mamy duże doświadczenie w eksporcie mięsa drobiowego na wymagające rynki do państw Zatoki Perskiej, Azji Płd.-Wschodniej i Afryki” – wyjaśnia Linnik. Tymczasem amerykański Tyson Foods został zmuszony do wycofania ze sprzedaży prawie 32 ton mrożonych gotowych do spożycia panierowanych drobiowych polędwiczek (w pojemnikach z frytkami i sosem buffalo), ponieważ kontrola przeprowadzona przez laboratorium Służby Inspekcji i Bezpieczeństwa Żywności FSIS wykazała w badanym produkcie obecność drobin różnych zanieczyszczeń, w tym także metali. Kilka tygodni wcześniej ta sama firma była zmuszona wycofać ze sprzedaży prawie 16,5 tony drobiowych nuggets, w których laboratorium Służby Inspekcji i Bezpieczeństwa Żywności FSIS wykazało obecność różnych zanieczyszczeń, szczególnie różnego rodzaju drobin gumy.

Produkcja mięsa drobiowego w ukraińskim kombinacie drobiarskim MHP wzrosła w 2018 r. o 11% i wyniosła 617,94 tys. ton, przy czym kombinat planuje dalszy wzrost produkcji do 900 tys. ton mięsa drobiowego w 2023 r. „Jesteśmy nastawieni na stały wzrost eksportu” – twierdzi Jurij Kasyuk, członek zarządu MHP. „Eksport drobiu jest głównym celem naszej strategii rozwoju”. Eksport mięsa drobiowego z ukraińskiego kombinatu drobiarskiego do ponad 80 krajów na całym świecie wzrósł w 2018 r. o 30% i wyniósł 286,84 tys. ton (w 2017 r. 220,98 tys. ton). Głównymi zagranicznymi rynkami zbytu dla ukraińskiego drobiu są Arabia Saudyjska, Słowacja, Irak i Holandia. Po wykupieniu przez MHP słoweńskiego kombinatu drobiarskiego Perutnina Ptuj, który przy rocznej produkcji 80,00 tys. ton drobiu eksportuje mięso drobiowe do 22 krajów w UE, ukraiński MHP planuje dalsze akwizycje firm drobiarskich w Unii Europejskiej, na Środkowym Wschodzie i Afryce Północnej.

W związku ze zmianami wynikającymi z procesu BREXIT brytyjskie Ministerstwo Środowiska, Żywności i Spraw Wiejskich DEFRA wprowadziło obowiązek rejestracji wszystkich importerów produktów pochodzenia zwierzęcego oraz żywności, surowców paszowych i pasz zawierających produkty pochodzenia zwierzęcego, obarczonych z tego powodu wysokim ryzykiem zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt, w systemie IPAFFS (Import of Products, Animals, Food and Feed System), który zastępuje stosowany dotychczas w krajach należących do UE system TRACES (Trade Control and Expert System). System IPAFFS zobowiązuje brytyjskich importerów do powiadomienia władz brytyjskich sprawujących kontrolę żywności i pasz o imporcie wyżej wymienionych produktów z krajów nie będących członkami UE. Decyzja podjęta przez DEFRA wynika z mapy drogowej procesu wychodzenia Wielkiej Brytanii ze struktur Unii Europejskiej. W komunikacie DEFRA podane są adresy internetowe pozwalające w łatwy sposób zarejestrować się potencjalnemu importerowi i uzyskać w ten sposób zezwolenie na import wg obowiązujących od teraz przepisów.

Jak podaje ABPA, Brazylia wyeksportowała w lutym 316,9 tys. ton mięsa drobiowego ogółem w postaci świeżej i przetworzonej, co stanowi wzrost o 2,2% w porównaniu do lutego ub.r. Również wartość tego eksportu była wyższa o 6,3% (526 mln USD) w porównaniu do lutego ub.r. (494,9 mln USD). Ogółem w styczniu i lutym 2019 Brazylia wyeksportowała 598,7 tys. ton mięsa drobiowego, o 6,6% mniej w porównaniu do tego samego okresu w ub.r. (640,7 tys. ton); wartość tego eksportu wyniosła 979,1 mln USD i była o 3,6% mniejsza w porównaniu do tego samego okresu w ub.r. (1015 mln USD). Wśród największych importerów brazylijskiego mięsa drobiowego w dwóch pierwszych miesiącach 2019 r. są Arabia Saudyjska (74,7 tys. ton), Chiny (72,5 tys. ton), Japonia (58,7 tys. ton), Zjednoczone Emiraty Arabskie (56,7 tys. ton), RPA (40,3 tys. ton) i Unia Europejska (35,6 tys. ton). Brazylijscy eksperci przewidują znaczący wzrost eksportu drobiu do Chin w związku z coraz częstszymi tam przypadkami ASF na fermach trzody chlewnej i koniecznością utylizacji z tego powodu dziesiątek tysięcy świń, a co istotnie wpływa na poziom zaspokojenia popytu na mięso w tym kraju.

W 2018 r. firmy Biomin i Romer Labs poddały analizie ponad 18 tys. próbek zbóż i gotowych pasz w 79 krajach na całym świecie i stwierdziły, że w ponad 70% przebadanych próbek wykryto obecność mykotoksyn. Toksyny są szczególnie niebezpieczne dla zdrowia kurcząt, ale także dla drobiu w stadach rodzicielskich, ponieważ mogą być przenoszone na dalsze pokolenia w wyniku działania genotoksycznego lub embriotoksycznego. Ponieważ obecność mykotoskyn stwierdzono w próbkach pochodzących w krajów, gdzie dotychczas obecność tych groźnych toksyn była raczej niska (Europa, Argentyna, kraje Azji Płd.-Wschodniej czy Bliskiego Wschodu), eksperci twierdzą na podstawie przeprowadzonych badań, że postępujące ocieplenie klimatu może sprzyjać rozprzestrzenianiu się skażeń roślin uprawnych groźnymi dla zdrowia zwierząt mykotoksynami. Dotychczas zaliczono do mykotoskyn ponad 400 różnych związków o charakterze toksycznym. Spośród nich do najbardziej trujących dla drobiu należą m.in. patulina (zaburzenia zdrowia przewodu pokarmowego), beauwerycyna (niszczy układ immunologiczny), fuzaryna (upośledza system nerwowy), alkaloidy sporyszu (wywołują martwicę tłuszczową) czy moniliformina (uszkadza serce).  

Portal farmer.pl poinformował, że firma Finke Thaler FL, Niemcy postanowiła wdrożyć innowacyjną technologię wczesnego karmienia i pojenia piskląt Early Feeding, oferowaną przez holenderską firmę HatchTech w ramach Programu Hatch Care. Wylężone pisklęta będą miały dostęp do specjalnej paszy i świeżej wody bezpośrednio po wyjęciu z klujnika. Warto podkreślić, że w Polsce technologię wczesnego karmienia i pojenia piskląt opracowuje, prowadzi badania i wdraża w ramach innowacyjnego projektu badawczo – rozwojowego Grupa Operacyjna ModernHatchEPI.eu w Magnuszowicach. W ramach tego projektu powstanie nowy produkt „pisklę niemodlińskie”. Technologia Early Feeding opiera się na założeniu, że dla prawidłowego rozwoju nowo wylężonych piskląt konieczne jest wczesne ich karmienie i pojenie, ponieważ w dotychczas stosowanej technologii lęgu mają one dostęp do pierwszej paszy i wody dopiero do 24-36 godzinach od wyklucia. Zawarte w pęcherzyku żółtkowym składniki pokarmowe wystarczają w najlepszym przypadku do zaspokojenia potrzeb bytowych i nie pozwalają na rozwój piskląt w pierwszych godzinach po wylęgu. Ron Meijerhof, HatchTech wyjaśnia, że w Europie idea Early Feeding jest realizowana poprzez: Wyląg piskląt w kurniku na fermie, Karmienie piskląt w wylęgarni po wyjęciu ich z klujnika, Klucie się piskląt w specajlnych klujnikach zapewniających dostęp do paszy i wody natychmiast po wykluciu, Karmienie piskląt w tradycyjnych klujnikach przy użyciu specjalnych dodatkowych koszy, Karmienie piskląt w czasie transportu na fermę. ·  ·    ·  

Królewskie Towarzystwo Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt RSPCA w Wielkiej Brytanii, jedna z najstarszych organizacji działających w obronie praw zwierząt, skierowała apel do Izby Lordów z prośbą o podjęcie starań w celu zachowania dotychczas obowiązujących przepisów odnośnie praw zwierząt również po opuszczeniu Wielkiej Brytanii struktur Unii Europejskiej w wyniku tzw. Brexitu. W swoim apelu RSCPA prosi o wprowadzenie przepisów, które będą m.in. zabraniały importu na rynek brytyjski drobiu i mięsa drobiowego z kurcząt poddanych obróbce związkami chloru, wołowiny od zwierząt otrzymujących preparaty hormonalne, jak również produktów, których wytwarzanie wiąże się z cierpieniem zwierząt (np. jaja od kur w chowie klatkowym, wieprzowina z ferm, w których lochy są utrzymywane w kojcach). Tym bardziej, że import takich produktów może wynikać z tego, że są one tańsze, ale ich produkcja nie jest chroniona obroną praw zwierząt czy obowiązującymi w W. Brytanii normami jakościowymi. Jednocześnie RSPCA apeluje do władz brytyjskich o staranne zachowanie praw zwierząt opartych o takie standardy i normy, jak: ·        traktowanie wszystkich zwierząt jako istoty wrażliwe, ·        utrzymanie zasad wolnego handlu z wykluczeniem produktów zwierzęcych wytwarzanych w warunkach obniżonego dobrostanu, ·        staranne przestrzeganie przepisów dotyczących transportu zwierząt na duże odległości, handlu zwierzętami, które są zagrożone wyginięciem czy pełne etykietowanie surowców i wyrobów żywnościowych.  

Produkcja mieszanek paszowych w 25 krajach UE, należących do Europejskiej Federacji Producentów Pasz FEFAC (do FEFAC nie należą Estonia, Grecja, Luksemburg, Łotwa i Malta), osiągnęła w 2018 r. poziom ogółem 161,5 mln ton i była o 0,8% większa aniżeli w 2017 r. Największymi producentami pasz są Niemcy, chociaż produkcja pasz w tym kraju była nieco niższa w porównaniu z poprzednim rokiem, podobnie jak w Hiszpanii czy Holandii. Produkcja pasz we Francji i Włoszech pozostała na podobnym poziomie, podczas gdy w Wielkiej Brytanii wzrosła o 4%. Największy 5,5% wzrost produkcji pasz w 2018 r. zanotowano w Polsce, przy czym Polska pozostaje europejskim liderem we wzroście rocznej produkcji pasz przez pięć ostatnich lat. Warto podkreślić, że tak znaczny wzrost produkcji pasz w Polsce w ostatnich latach obejmuje przede wszystkim pasze dla drobiu. W 25 krajach UE produkcja pasz dla drobiu zwiększyła się o 1%, natomiast produkcja pasz dla trzody chlewnej i bydła zmniejszyła się o 1% i 2% odpowiednio. Warto podkreślić, że w skali globalnej produkcja pasz w 2018 r. zwiększyła się o 3% osiągając poziom 1103 mln ton, przy czym największym producentem od wielu lat są Chiny.

Kontrola weterynaryjna przeprowadzona 28 lutego 2019 r. w czeskiej hurtowni w Lounach wykazała obecność pałeczek Salmonelli w przywiezionej z Polski partii mrożonych kurzych udek o łącznej wadze 1200 kg. Cała dostawa obejmowała 4800 kg. Dystrybucja mięsa drobiowego z Polski z tej hurtowni została natychmiast wstrzymana aż do zakończenia kontroli przez czeskie służby sanitarne - poinformował agencję CTK rzecznik Państwowego Zarządu Weterynaryjnego (SVS) Petr Vorliczek. Informacja o nowym przypadku odkrycia pałeczek salmonelli w mięsie z Polski pojawiła się, gdy Komisja Europejska po raz kolejny zaapelowała do władz czeskich, by zaprzestały systematycznych kontroli polskiej żywności, które są prowadzone od ubiegłego tygodnia i ograniczyły się jedynie do przyjętych w ramach jednolitego rynku kontroli wyrywkowych, gdy jest dla nich uzasadnienie. Jak podaje PAP, Praga zignorowała te wezwania. Szef Państwowego Zarządu Weterynaryjnego (SVS) Zbyniek Semerad poinformował w czwartek, że Czechy nie dostosują się do apelu Komisji Europejskiej. "Nadzwyczajne kontrole zostaną zniesione, gdy Polska przyjmie niezbędne kroki prawne, które usuną niepewność co do nielegalnego pozyskiwania mięsa lub co do jego jakości" - zapowiedział z kolei rzecznik resortu rolnictwa Vojtiech Bili. Strona polska obiecała, że do końca marca zostaną podjęte kroki, dzięki którym nadzór weterynaryjny się polepszy.

W połowie lutego 2019 r. na Konferencji zorganizowanej w Londynie przez São Paulo Research Foundation (FAPESP), której jednym z celów działania jest zacieśnianie współpracy między naukowcami z Brazylii i Wielkiej Brytanii zaprezentowano wyniki badań, w trakcie których badano geny pozwalające przeżywać szczepom bakterii Salmonella w przewodzie pokarmowym drobiu. Celem badań prowadzonych przez brazylijskich i brytyjskich uczonych jest zapobieganie skażeniom ludzi bakteriami Salmonella znajdującymi się w mięsie drobiowym oraz produktach drobiarskich. Jak wiadomo, obecność niektórych szczepów bakterii Salmonella w mięsie drobiowym importowanym z Brazylii do UE była powodem wprowadzenia zakazu tego importu przez władze sanitarne UE; przepisy UE w tym względzie są niezwykle restrykcyjne. Niektóre szczepy bakterii Salmonella zasiedlające przewód pokarmowy drobiu mogą wprawdzie nie powodować objawów chorobowych u ptaków, ale mogą być bardzo niebezpieczne dla zdrowia ludzi. Brazylijscy naukowcy postanowili usunąć geny ttrA i pduA z genomów bakterii S. Enteritidis, S. Typhimurium and S. Heidelberg i następnie zakazić grupę ptaków tymi bakteriami, aby następnie zbadać po kilku dniach ewentualną obecność tych zmodyfikowanych bakterii w wątrobie, śledzionie, jelicie ślepym oraz w odchodach zakażonych ptaków i porównać z wynikami badań otrzymanymi w grupach ptaków zakażonymi bakteriami Salmonella nie poddanymi genetycznej modyfikacji. Ustalenie, które z genów bakterii Salmonella są odpowiedzialne za oporność bakterii na działanie układu immunologicznego drobiu, pozwoli poprzez modyfikację genetyczną bakterii Salmonella przygotować szczepionkę, która podana ptakom przygotuje ich układ immunologiczny do zwalczania chorobotwórczych szczepów bakterii z rodzaju Salmonella, przez co zmniejszy się ryzyko zakażenia ludzi tymi groźnymi bakteriami.   

Coraz więcej producentów drobiu jest gotowych wdrożyć program chowu kurcząt brojlerów bez stosowania antybiotykowych stymulatorów wzrostu ASW, aby w ten sposób zapobiegać rozprzestrzenianiu się lekoopornych bakterii patogennych. Niestety, prowadzenie produkcji bez ASW nie jest łatwe i wymaga od producenta przestrzegania wielu procedur. Oto kilka podstawowych zasad, jakie powinien zachować producent w chowie kurcząt brojlerów bez ASW: skutecznie chronić ptaki przed zakażeniem kokcydiozą (m. in. poprzez staranne czyszczenie i mycie kurnika, zachowanie co najmniej 14-dniowej przerwy między kolejnymi wstawieniami oraz zastosowanie różnych preparatów przeciwko kokcydiozie), opracować szczegółowy programu  żywienia kurcząt (odpowiedni poziom białka w paszy, współdziałanie programu żywienia z programem zapobiegania kokcydiozie, powiązanie programu żywienia z programem świetlnym w taki sposób, aby ptaki mogły regularnie pobierać paszę),         stosować wysokiej jakości surowce do produkcji mieszanek paszowych (wysoka strawność, wolne od mykotoksyn),  wspierać rozwoju pożytecznych bakterii w przewodzie pokarmowym kurcząt (jakość piskląt jest czynnikiem krytycznym – higiena w zakładzie wylęgowym; przewód pokarmowy piskląt jest zasiedlany bakteriami ze stada rodzicielskiego, stąd zdrowotność stad rodzicielskich ma kluczowe znaczenie), dążyć do zmniejszenia ilości bakterii i wirusów w środowisku, w którym tuczone są brojlery (restrykcyjnie przestrzegana higiena produkcji, skuteczny program szczepień, jakość wody do picia).

MHP, największy producent mięsa drobiowego na Ukrainie, poinformował wczoraj 21 lutego br. o pomyślnym zakończeniu procesu zakupu 90% akcji należących do Perutnina Ptuj, największych zakładów drobiarskich w Słowenii, które posiadają także swoje zakłady w siedmiu europejskich krajach (m. in. w Serbii, Austrii, Macedonii i Rumunii) i odgrywają rolę rynkowego lidera drobiarskiego w Chorwacji, Serbii, Słowenii oraz Bośni i Hercegowinie. Na podstawie zawartej umowy MHP zobowiązał się do wprowadzenia w Perutnina Ptuj najwyższych, zgodnych z międzynarodowymi normami, standardów jakościowych, ochrony praw pracowniczych i wzrostu zatrudnienia, a także wzrostu produkcji i rozwoju sprzedaży poprzez implementację nowych wyrobów. MHP wyprodukował 617,9 tys. ton mięsa drobiowego w 2018 r. (wzrost o 9% w porównaniu do 2017 r.). Eksport w IV kwartale 2018 r. wyniósł 71,3 tys. ton (wzrost o 62% w porównaniu do IV kw. 2017 r.), przy czym wzrost eksportu w całym 2018 r. wzrósł o ponad 30%, natomiast sprzedaż na rynku ukraińskim obniżyła się w 2018 r. o 2% (w porównaniu do 2017 r.). Głównymi importerami drobiu z MHP są Wielka Brytania, Holandia, Słowacja (MHP posiada swoje zakłady drobiarskie w Holandii i Słowacji), Arabia Saudyjska, Egipt i Irak, przy czym głównym hitem eksportowym na rynki UE jest bezcłowy ukraiński filet z kością. Przypomnijmy, że zdecydowanym liderem produkcji drobiu w UE jest Polska. Według danych Komisji Europejskiej ponad 3,1 mln ton mięsa drobiowego (ponad 5 razy więcej niż roczna produkcja MHP!), które opuściło zakłady w Polsce w 2017 r., to prawie dwa razy więcej niż wyprodukowali w ub. roku Francuzi (1,81 mln ton), Niemcy (1,78) czy Wielka Brytania (1,76 mln ton). Prognozy KE na 2018 rok zakładały ponad 7% wzrost produkcji drobiu w Polsce, podczas gdy prognozowany wzrost dla Francji i Wielkiej Brytanii to 2-3%, a w Niemczech przewiduje się spadek o ponad 4%.   

Przeglądając najnowszy Raport OECD FAO Agricultural Outlook 2018-2027 można dowiedzieć się, że spośród różnych krajów na całym świecie najwięcej mięsa drobiowego w 2017 r. spożyły Chiny 19,028 mln ton, następnie (w mln ton) USA 18,044, UE 14,013, Brazylia 8,893, Rosja 5,159, Meksyk 4,072, Indie 3,257, Japonia 2,444, RPA 2,312 i Iran 2,114; łącznie tych siedem krajów spożyło 79,336 mln ton mięsa drobiowego, co stanowi 67,2% światowej produkcji mięsa drobiowego. Warto pamiętać, że w tych siedmiu krajach zamieszkuje ok. 56,7% ludności całego świata. W niektórych spośród wymienionych krajów produkcja mięsa drobiowego jest większa niż spożycie (USA, Brazylia, UE, Indie) i kraje te eksportują mięso drobiowe, natomiast w pozostałych krajach brakuje mięsa drobiowego i muszą one je importować. Natomiast okazuje się, że najwyższe na świecie spożycie mięsa drobiowego średnio na jednego mieszkańca jest w zupełnie innych krajach. I tak najwięcej drobiu spożywają Izraelczycy 58,2 kg/mieszkańca, następnie (w kg/mieszkańca) Amerykanie 49,3, Malezyjczycy 48,3, Australijczycy 46,1, mieszkańcy Arabii Saudyjskiej 42,3, Argentyńczycy 41,6, Brazylijczycy 40,7, mieszkańcy Chile 40,1, RPA 38,7 i Nowej Zelandii 38,0.

Wg Raportu zaprezentowanego przez OIE w ubiegły czwartek 14 lutego 2019 r. producenci drobiu w 45 krajach w różnych regionach świata (18 krajów w Ameryce Płd. i Środkowej, 14 krajów w Azji i Oceanii oraz 10 krajów w Afryce) ciągle stosują różne antybiotyki w celu poprawienia tempa wzrostu oraz zapobiegania infekcjom u kurcząt brojlerów, indyków i kaczek. Nadal w 12 krajach jako antybiotykowy stymulator wzrostu powszechnie stosowana w chowie drobiu jest kolistyna, lek z powodzeniem wykorzystywany w medycynie ludzkiej w krytycznych sytuacjach, kiedy najczęściej już nie pomagają inne leki. Producenci drobiu stosują antybiotyki pomimo licznych ostrzeżeń ze strony specjalistów ds. zdrowia ludzi oraz obowiązującego zakazu stosowania antybiotyków jako stymulatorów wzrostu w tych krajach. Obserwacje w zakresie stosowania antybiotyków jako stymulatorów wzrostu dla drobiu przeprowadzono w 155 krajach w ciągu dwóch lat 2015-2017. Nadzieję na stopniowe eliminowanie antybiotyków z produkcji zwierzęcej budzi fakt, że liczba krajów stosujących antybiotyki w chowie drobiu obniżyła się z 60 w poprzednich badaniach do 45 w obecnych badaniach. Niemniej wyniki te świadczą, że przed światowym przemysłem drobiarskim jest jeszcze długa droga do całkowitego wyeliminowania groźnych antybiotyków z powszechnej praktyki.

W ciągu 20 lat globalne zapotrzebowanie na białko zwierzęce wzrośnie o 35%, w największym stopniu na mięso drobiowe. Kluczowymi czynnikami wpływającymi na rozwój światowej produkcji drobiu będą m. in.:  główną siłą napędzającą popyt na produkty białkowe pochodzenia zwierzęcego jest wzrost zasobności ekonomicznej społeczeństw krajów rozwijających się, spodziewany jest znaczący rozwój produkcji drobiu w Indiach, Indonezji, Wietnamie i Filipin,  w niektórych krajach Azji i Pacyfiku część popytu na białko będą pokrywały produkty zawierające białko roślinne, inaczej niż w krajach Ameryki Płd., gdzie spodziewany jest największy na świecie wzrost popytu na mięso drobiowe, zmniejsza się import brazylijskiego drobiu do UE, natomiast zdecydowanie zwiększa się eksport drobiu z Ukrainy do UE  ASF w coraz większym stopniu negatywnie wpływa na produkcję mięsa wieprzowego w Chinach, przy czym ogromny niedobór białkowych surowców paszowych, głównie soi, oraz brak piskląt brojlerowskich znacząco ogranicza szybki rozwój produkcji drobiu w Chinach.    

Analitycy światowego rynku drobiarskiego, obecni na konferencji Amerykańskiego Stowarzyszenia Producentów Drobiu i Jaj w Atlancie 11 lutego 2019 r., są zgodni, że sytuacja globalnego rynku drobiarskiego na świecie jest dobra. Coraz więcej ludzi kupuje mięso drobiowe, wyroby z tego mięsa oraz jaja, kierując się przekonaniem, że jest to żywność o wysokiej wartości pokarmowej i zdrowa. Dotyczy to zwłaszcza przedstawicieli średniej klasy, szybko rozwijającej się w wielu krajach na całym świecie. Światowa produkcja drobiu stale rośnie i w 2027 r. powinna osiągnąć poziom ponad 140 mln ton mięsa drobiowego w skali światowej. Niemniej w najbliższym czasie szereg wyzwań, zwłaszcza ekonomicznych i politycznych, może mieć istotny wpływ na kształtowanie się i ewentualne zmiany na rynku białka zwierzęcego, zwłaszcza analizując perspektywy rozwoju produkcji dla poszczególnych gatunków zwierząt (drób, trzoda chlewna, bydło, akwakultura). Wyzwania te to przede wszystkim wojna handlowa i wynikające z tego cła importowe, sankcje i zakazy, zmiany kierunków eksportu drobiu i jaj, skutki szerzącego się co raz bardziej na świecie wirusa ASF w chowie trzody chlewnej i wynikające z tego kłopoty z równowagą w zaspokajaniu rosnącego popytu na żywność zawierającą białka zwierzęce.

Mająca siedzibę w Springdale (Arkansas, USA) Tyson Foods, jedna z największych na świecie firm zajmująca się produkcją mięsa drobiowego, wieprzowiny i wołowiny, uzyskała 7 lutego br. zgodę na zakup zakładów drobiarskich w Europie i Tajlandii należących do brazylijskiej firmy BRF, również jednego z największych producentów mięsa drobiowego i wieprzowiny na świecie. W ramach podpisanej umowy Tyson kupi od BRF za łączną kwotę 340 mln USD cztery zakłady drobiarskie w Tajlandii, jeden zakład drobiarski w Holandii i jeden zakład drobiarski w Wielkiej Brytanii. Dzięki zakupowi nowych zakładów nasza działalność na rynkach międzynarodowych znacząco wzrośnie i umocni się, zwłaszcza na terenie krajów Azji Płd.-Wsch., jak i w Europie – stwierdził Noel White, prezes i CEO Tyson Foods. W skład pionowo zintegrowanych zakładów w Tajlandii wchodzą ubojnie drobiu i zakłady przetwórstwa drobiowego (eksport wyrobów z drobiu do krajów Azji i Europy), wytwórnie pasz, zakłady wylęgowe i fermy rodzicielskie oraz zakontraktowane fermy tuczu kurcząt brojlerów. Natomiast zakłady w Holandii i Wielkiej Brytanii produkują wysoko przetworzone wyroby z mięsa drobiowego przeznaczone przede wszystkim dla konsumentów europejskich.

Opuszczenie UE przez Wielką Brytanię bez obustronnie uzgodnionego porozumienia może spowodować bardzo poważne problemy dla przemysłu drobiarskiego w tym kraju, głównie w takich dziedzinach jak koszty produkcji, warunki handlu, zatrudnienie czy obsługa konsumentów. Brytyjski przemysł drobiarski zatrudnia ok. 38 tys. pracowników, spośród których 60% to obywatele innych krajów UE, którzy pomimo zapewnień brytyjskiego rządu o ich bezpiecznym statusie po Brexicie niepokoją się o swoją przyszłość w W. Brytanii, podobnie zresztą jak przedsiębiorcy zatrudniający w swoich zakładach obcokrajowców. Właściciele zakładów drobiarskich zamierzają wystąpić do brytyjskiego rządu o przyznanie pracownikom spoza W. Brytanii specjalnych wiz. Eksport brytyjskiego drobiu i wyrobów drobiarskich do krajów UE będzie obłożony cłem w wysokości 27%, podobnie jak import drobiu z krajów UE, co może w istotny sposób wpływać na jakość importowanego drobiu i wyrobów drobiarskich. Dla działającego w Irlandii Płn. Moy Park, jednego z największych producentów drobiu w Europie, zamknięcie granicy z Irlandią oznacza utratę możliwości utylizacji ponad 25 tys. ton ściółki rocznie w biogazowni należącej do irlandzkiej firmy Co Donegal, która przetwarza ściółkę w biogaz, potrzebny do wytworzenia energii elektrycznej o mocy ponad 4 MW rocznie oraz organiczny nawóz.

Specjaliści ds. marketingu informują przemysł drobiarski o wchodzeniu na rynek nowego pokolenia Gen C (urodzeni po 1995 r.), zwanego też pokoleniem Z jako następne po pokoleniach baby boomers, X i Y. Pokolenie Gen C (od angielskich słów "connect, communicate, change"), dorastające wyłącznie w świecie nowoczesnych technologii i swobodnego podróżowania (nie zna czasów bez komputerów, smartfonów, internetu i portali społecznościowych czy braku przynależności Polski do struktur UE), charakteryzuje się m. in. dużą samodzielnością, silną potrzebą zmieniania świata oraz przedsiębiorczością i chęcią tworzenia własnego biznesu. Wg specjalistów ds. marketingu przemysł drobiarski już dziś powinien badać potrzeby pokolenia Gen Z oraz zakładanych przez nich rodzin i przygotowywać dla niego odpowiednią ofertę towarową, prawdopodobnie zupełnie inną aniżeli dla wcześniejszego pokolenia Y (millenialsi). Pokolenie Gen Z chce bezpośrednio współpracować z przemysłem drobiarskim i wspólnie tworzyć nową ofertę towarów odpowiadającą ich oczekiwaniom. Przygotowując posiłki dla siebie i swoich rodzin pokolenie Gen Z nie chce tylko patrzeć na video, jak to należy zrobić, ale chce samodzielnie tworzyć i przygotować zdrowe jedzenie z produktów, które wstępnie przygotuje dla nich przemysł. Oni sami chcą być innowacyjni i kreatywni. Chcą realnie wpływać na przemysł podpowiadając mu nowe rozwiązania, a nie być – jak dotychczas – tylko biernymi odbiorcami pomysłów oferowanych przez przemysł drobiarski. Najprościej mówiąc – mamy z pokolenia Z chcą np. kupować w jednym opakowaniu filety piersiowe dla pokolenia baby boomers i X, stripsy dla pokolenia Y i kostki dla pokolenia Z.

Naukowcy z Instytutu w Roslin, Szkocja, finansowanego przez Brytyjską Komisję Nauk Biotechnologicznych i Biologicznych, zmodyfikowali genetycznie kury, które posiadają zdolność wytwarzania białek charakteryzujących się własnościami leczniczymi dla ludzi. Białka te znajdują się w jajach znoszonych przez genetycznie zmodyfikowane kury, dzięki czemu możliwe staje się wykorzystanie tych białek po ich ekstrakcji z jaj najpierw w badaniach klinicznych prowadzonych w celu poszukiwania nowych metod leczenia ludzi z niektórych chorób, a jeśli wyniki tych badań będą pozytywne, zastosowania białek wytwarzanych przez kury i znajdujących się w jajach jako taniego sposobu wytwarzania leków zastępujących niektóre bardzo drogie leki dotychczas stosowane w medycynie ludzkiej. Zespół naukowców w Instytucie Roslin w pierwszym etapie prowadzonych badań skierował swoje zainteresowania na dwa białka: IFNalpha2a (ludzkie białko odpornościowe posiadające własności antywirusowe i antynowotworowe) i makrofag-CSF (białko stymulujące proces krwiotwórczy hematopoezę). Dr Lissa Herron, kierująca w Roslin Zespołem Avian Biopharming Business twierdzi, że być może w przyszłości będzie możliwe takie zmodyfikowanie genetyczne kur, by mogły one wytwarzać białka zastępujące takie drogie leki jak np. Avastin czy Herceptin, z powodzeniem wykorzystywane w leczeniu chorób nowotworowych u ludzi.  

W 2020 r. w Wielkiej Brytanii zostanie otwarta pierwsza ferma kur niosek produkujących jaja spożywcze w pełni dostępna dla szerokiej publiczności. Należąca do Sally Farm ferma, położona w hrabstwie North Yorkshire, pozwoli wszystkim odwiedzającym ją klientom bezpośrednio poznać warunki chowu kur niosek i produkcji jaj spożywczych oraz uzyskać niezbędne informacje w tym zakresie od specjalistów, zatrudnionych w tej fermie. Ferma ma być też miejscem, które pomoże kształcić uczniów i studentów okolicznych szkół rolniczych i uczelni w zakresie szeroko rozumianej produkcji jaj spożywczych oraz odbywać praktyki przez przyszłych właścicieli ferm kur niosek i pracowników obsługi takich ferm. Na fermie utrzymywanych będzie 64 tys. kur niosek na wolnych wybiegach o łącznej powierzchni 32 ha (5 m2/kurę). Kurniki na terenie fermy zostaną wyposażone przez holenderską firmę Vencomatic. Warto wspomnieć, że Vencomatic ma już wieloletnie doświadczenie w tworzeniu ferm kur niosek ogólnie dostępnych dla publiczności. Ferma będzie obsługiwana na podstawie 20-letniej umowy leasingowej przez specjalistów chowu kur niosek w systemie free-range z Wot-A-Hen, działu zależnego utworzonego w 2016 r. w Warrendale Farms. Produkowane jaja będą sprzedawane przez Noble Foods pod handlową marką Happy Egg Co.

Brytyjski Królewski College Weterynaryjny RVC, który jest integralną częścią Uniwersytetu w Londynie, poinformował 22 stycznia 2019 r. o utworzeniu Centrum Jednego Zdrowia dla Drobiu (One Health Poultry Hub), które skupia 11 krajów i 27 organizacji (głównie z Azji Południowo-Wschodniej) zaangażowanych w badanie i rozwiązywanie problemów zdrowia ludzi w sytuacji intensywnie rozwijającej się produkcji drobiarskiej (produkcja mięsa drobiowego i jaj spożywczych), której towarzyszy wzrost zagrożenia chorobami odzwierzęcymi (zoonozy) potencjalnie stanowiącymi zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwłaszcza wtedy, gdy produkcja drobiarska nie jest prowadzona zgodnie z obowiązującymi i szeroko rozumianymi zasadami higieny i dobrostanu. Gwałtowny rozwój produkcji drobiarskiej stanowi z jednej strony wielką szansę szybkiego zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania ludzi na całym świecie, a zwłaszcza w krajach rozwijających się, na tanie i zdrowe białko zwierzęce, z drugiej jednak strony poprzez coraz częstsze przypadki występowania groźnych chorób drobiu stwarza poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi poprzez sprzyjanie rozwojowi lekoopornych drobnoustrojów chorobotwórczych oraz bakteryjne skażenia żywności i wysoce zakaźną grypę. Koncepcja „Jedno Zdrowie” jest wzorcem, w ramach którego zdrowie określane jest jako ciągłe, łączne, globalne i współzależne trwanie przyczyn oraz skutków realizujących się w obrębie ekosystemów i w bytujących w nich populacjach ludzkich i zwierzęcych, przy zabezpieczeniu żywności i równowagi ekonomicznej oraz dobrostanu.

  W hiszpańskiej tv pojawiła się wdzięczna reklama, w której młody chłopak jedząc w restauracji McDonald’s pysznego hamburgera na pytanie swojego kolegi: „Co takiego jesz?” odpowiada, że je „pollogano”. Wyraz „pollogano” jest połączeniem dwóch słów: hiszpańskiego „pollo” – kurczak i angielskiego „vegan” - wegetariański („chickengan” w wersji anglojęzycznej). Na filmiku widać, że przyjaciele, siedzący razem z chłopakiem, patrzą na niego jak na dziwaka, który uważając się za wegetarianina zjada burgera z kurczaka i z przekonaniem twierdzi, że wszystko jest w porządku. Czyżby McDonald’s chciał zasugerować tą reklamą, że będąc wegetarianinem można spokojnie jeść mięso z kurczaków? Na społecznościowych forach wybuchła dyskusja, czy McDonald’s swoją reklamą nie przekroczył tzw. politycznej poprawności i nie popełnił przestępstwa przedstawiając scenkę w restauracji jako wybryk wegetarianina-dziwaka jedzącego ze spokojem burgera z drobiowego mięsa. Pojawiły się nawet głosy, by McDonald’s usunął tę reklamę! Wydaje się, że nawet jeśli jest to swego rodzaju nadużycie, to w normalnym życiu potrzebujemy trochę dystansu do niektórych sytuacji i zachowania niezbędnego poczucia humoru. Każdy może podejmować samodzielne decyzje, także wegetarianie jedząc burgera z kurczaka. A swoją drogą reklama świetnie promuje zdrowe – w końcu! – mięso z kurcząt, chociaż niekoniecznie w potrawie z fastfood jadłodajni. I przedstawia kogoś, kto wbrew powszechnemu przekonaniu o wegetarianach może być fanem mięsa drobiowego…

  Stowarzyszenie Południowoafrykańskich Producentów Drobiu SAPA jest przekonane, że rząd RPA mógłby pomóc w stworzeniu 30 tys. dodatkowych miejsc pracy w przemyśle drobiarskim poprzez działania pozwalające lepiej zarządzać zalewowi rynku RPA przez import taniego mrożonego mięsa drobiowego z Unii Europejskiej i Brazylii. Producenci z RPA złożyli wniosek w Międzynarodowej Komisji ds. Handlu z prośbą o wydanie zgodny na dalsze zwiększenie cła na importowane mrożone mięso drobiowe z UE i Brazylii do 82% jego wartości twierdząc, że jest ono sprzedawane przez UE i Brazylię poniżej kosztów wytwarzania. Natomiast przedstawiciele przemysłu drobiarskiego w UE i Brazylii przekonują, że w porównaniu do producentów z RPA są znacznie bardziej konkurencyjni i dzięki temu mogą sprzedawać mrożone mięso drobiowe po stosunkowo niskich cenach. Izaak Breitenbach, nowy prezes SAPA, uważa, że jest to nieprawda, bo eksporterzy z UE, Brazylii czy USA mogą sprzedawać do RPA tylne ćwiartki kurczaków po bardzo niskich dumpingowych cenach tylko dlatego, że koszty produkcji tych elementów w znaczącej części pokrywają wysokie ceny sprzedaży filetów piersiowych na rynkach wewnętrznych tych krajów.

  Donald Trump, prezydent USA, powiedział członkom Biura amerykańskiej Federacji Rolników AFBF z okazji uroczystości 100-lecia powstania Federacji, że amerykańscy farmerzy potrzebują pracowników-imigrantów, ale powinni to być imigranci legalnie przebywający na terenie USA. Jednocześnie uzasadniał potrzebę budowy granicznego muru między USA i Meksykiem twierdząc, że zdecydowanie zapobiegnie to nielegalnej imigracji i będzie miało pozytywne skutki dla amerykańskich farmerów. Amerykański prezydent chce, aby do USA przybywali imigranci, którzy będą pracowali w amerykańskim rolnictwie, ale każdy z imigrantów powinien przejść procedurę imigracyjną po to, aby rząd amerykański miał pewność, że są to imigranci, którzy mogą legalnie przebywać w USA. Natomiast Andy Boylen, szef Sekcji Drobiarskiej Irlandzkiego Stowarzyszenia Rolników, stwierdził, że w 2018 r. znacząco wzrósł koszt produkcji kurcząt brojlerów i jaj spożywczych przede wszystkim z powodu wzrostu cen pasz, ale także większych kosztów energii i pracy. W tej sytuacji utrzymywanie niskich cen skupu kurcząt i jaj przez przemysł drobiarski, a następnie sprzedaż drobiu i jaj spożywczych w handlu w cenach promocyjnych powoduje, że produkcja drobiarska w Irlandii przestaje być opłacalna. Problem jest bardzo poważny i wymaga – wg Boylen’a – natychmiastowej renegocjacji 3-letnich umów między producentami kurcząt i jaj spożywczych a przemysłem drobiarskim.

  ABPA informuje, że Brazylia zakończyła 2018 r. z 5,1% (4,1 mln ton) spadkiem eksportu mięsa drobiowego w porównaniu do 2017 r. (4,32 mln ton). Dzięki znaczącemu wzrostowi eksportu w drugim półroczu (średnia miesięczna wyniosła 377,3 tys. ton, co jest najlepszym wynikiem w ciągu ostatnich trzech latach), brazylijskiemu przemysłowi drobiarskiemu udało się zniwelować 13,4% spadek eksportu mięsa drobiowego z pierwszej połowy 2018 r. Szczególnie wysoki poziom eksportu zanotowano w grudniu 2018 r. (352,8 tys. ton), co jest o 9,9% więcej niż w grudniu 2017 r. (321,0 tys. ton). Warto podkreślić, że jednocześnie udało się uzyskać bardzo dobrą cenę; przychód z eksportu mięsa drobiowego w grudniu 2018 r. wyniósł 581,4 mln USD, co jest o 11,3% więcej w porównaniu do przychodu w grudniu 2017 r. (522,5 mln USD). „Przewidujemy, że dobry wynik eksportu w drugiej połowie 2018 r. zostanie utrzymany również w 2019 r.” – stwierdził Francisco Turra, prezes ABPA. „Uważamy, że będzie to możliwe dzięki pomyślnej realizacji – między innymi – programu 500K, który przewiduje osiągnięcie w 2020 r. miesięcznego eksportu mięsa drobiowego i wieprzowiny łącznie w ilości 500 mln ton”.

  Noble Foods, dominujący producent jaj spożywczych na brytyjskim rynku, wprowadził na rynek nową innowacyjną markę jaj pod handlową nazwą „Freshly Golden Yolks”, charakteryzujących się „głęboko złocistym, naturalnie smakowitym żółtkiem”. Jaja są produkowane przez kur nioski utrzymywane na wolnych wybiegach w trzech niewielkich fermach i karmione wzbogacaną zdrową karmą zawierającą m.in. dodatek papryki i nagietka. Karma dla tych kur jest wytwarzana w jednej tylko wytwórni pasz ściśle współpracującej w zakresie przygotowania receptury i procesu jej produkcji z Departamentem Produkcji Żywności w Noble Foods. Pomysł zaoferowania konsumentom takich jaj wynikł z przeprowadzonych badań, w trakcie których stwierdzono, że konsumenci w ogromnej większości preferują jaja z żółtkiem w kolorze głębokiego złota znoszone przez kury w chowie bezklatkowym utrzymywane na niewielkich fermach. Znaczącym argumentem marketingowym jest fakt, że cena tego wyjątkowego produktu premium nie odbiega od ceny innych jaj, w tym także jaj z klatkowego chowu kur.

  Obecność zjadliwego wirusa rzekomego pomoru drobiu (vND) stwierdzono w drugim już stadzie kur niosek w hrabstwie Riverside, Kalifornia, USA – stwierdził USDA w raporcie APHIS z 8 stycznie br. Przypomnijmy, że pierwszy przypadek choroby vND stwierdzono w tym samym rejonie 15 grudnia 2018 r., a zarażonych 110 tys. sześciotygodniowych kurek zostało podanych przymusowemu ubojowi, jak podaje OIE. Służby weterynaryjne Kalifornii przypuszczają, że stwierdzone przypadki zachorowania drobiu na vND są wynikiem zaniedbań w zakresie przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się tej choroby, kiedy to po stwierdzeniu obecności wirusa vND u drobiu w chowie przydomowym w maju 2018 r. oprócz wzmożonej bioasekuracji na fermach drobiu nakazano całkowitą likwidację drobiu w hrabstwach Los Angeles, San Bernardino i Riverside. Natomiast na fermy drobiu w Indiach, Iranie, Wietnamie, Tajwanie i Bułgarii powrócił wirus wysoce zakaźnej ptasiej grypy. Służby weterynaryjne w tych krajach nakazały likwidację zarażonych stad, ustanowienie wymaganych prawem stref zapowietrzenia oraz wzmożone procedury bioasekuracji.

  Dr Ludger Breloh, dyrektor Seleggt, wyjaśnił w wywiadzie udzielonym brytyjskiemu dziennikowi „Guardian”, że opracowana przez prof. dr Almutha Einspaniere i opatentowana przez Seleggt metoda pozwala dzięki odkryciu chemicznego markera określić płeć kurzego zarodka w jajach wylęgowych w dziewiątym dniu po ich zapłodnieniu. Dzięki tej metodzie jaja wylęgowe, w których rozwija się zarodek płci męskiej, nie muszą być nakładane do aparatów lęgowych i mogą być przeznaczone do spożycia, co może w najbliższej przyszłości zapobiec niehumanitarnej utylizacji kilku miliardów jednodniowych kogucików w zakładach wylęgowych na całym świecie. Warto wspomnieć, że pierwsze partie jaj pochodzących z selekcji wg metody Seleggt są z powodzeniem sprzedawane w sklepach w Berlinie pod marką handlową Respeggt. Przemysłowy sposób badania jaj został opracowany przez holenderską firmę HatchTech. Maszyna potrzebuje ok. 1 sek. na pobranie płynu z badanego jaja i przeprowadzenie odpowiedniego testu w celu określenia płci rozwijającego się zarodka (ok. 98,5% skuteczności).

  Rodzina Pazganów i przedstawiciele firmy Cargill podpisali finalną umowę w sprawie włączenia Grupy Konspol do struktur Cargill. Oznacza to przejęcie zakładu produkcji pasz, pięciu kompleksów hodowlanych, ubojni oraz dwóch zakładów produkcyjnych. Od momentu zawarcia finalnej umowy Cargill będzie w pełnym zakresie kontynuował działalność Grupy Konspol, zapewniając ciągłość funkcjonowania firmy i jej marek. Znakomity zespół, silne marki produktowe i dotychczasowa dynamika rozwoju pokazują potencjał Konspolu – powiedział Chris Langholz, Prezes Cargill Global Poultry. Jestem przekonany, że Cargill pomoże jeszcze skuteczniej wykorzystywać te atuty, zwłaszcza na globalnym rynku – dodał. UOKiK wydał zgodę na nabycie przez Cedrob S.A. z siedzibą w Ujazdówku części mienia Kutnowskich Zakładów Drobiarskich Exdrob S.A. w restrukturyzacji z siedzibą w Kutnie, tj. spółki Exdrob-Ferma sp. z o.o. z siedzibą w Skaratkach pod Las. Tymczasem… W ocenie KIPDiP rok 2019 może przynieść pierwszy w historii spadek produkcji mięsa drobiowego w Polsce – ocenia Mariusz Szymyślik, dyrektor KIPDiP. Dla obserwatorów rynku oczywistym jest, że ewentualny spadek produkcji dotknie przede wszystkim segmentu kurcząt rzeźnych, natomiast w przypadku kaczek oraz gęsi mogą to być nawet dynamiczne wzrosty. Mariusz Szymyślik nie ukrywa, że 2019 rok będzie trudny cenowo. Polskie drobiarstwo wpadło w pułapkę – mówi. Producenci i managerowie przedsiębiorstw drobiarskich potraktowali jednorazowe zdarzenie (załamanie europejskiego importu z Brazylii) jako normę. Teraz przyjdzie nam zapłacić rachunek za to nierozważne postępowanie. W 2019 roku może być tak, że okresy strat będą przeplatały się z okresami o minimalnej opłacalności – konkluduje dyrektor KIPDiP.

  Produkcja jaj spożywczych na świecie w 2016 r. wyniosła 73,89 mln ton i wzrosła w ciągu ostatnich dziesięciu lat o 18%. Warto przypomnieć, że jeszcze w 1999 r. światowa produkcja jaj spożywczych wynosiła 37,38 mln ton i była o ponad połowę mniejsza w porównaniu do obecnego poziomu. Oczywiście, wraz ze wzrostem produkcji wzrosła konsumpcja jaj, chociaż nie w tak znaczącym tempie i nie we wszystkich krajach; w niektórych wręcz spożycie jaj spadło. Mimo wszystko trzeba podkreślić, że coraz więcej ludzi na świecie zjada jaja, które stanowią dla nich bardzo ważne źródło wartościowego białka zwierzęcego. Największymi producentami jaj spożywczych na świecie są Chiny (prawie 550 mld szt.), następnie USA (109 mld szt.), Indie (100 mld szt.) i Meksyk (73 mld szt.). Zgodnie z prognozami KE produkcja jaj spożywczych w krajach UE wyniesie w 2026 r. 8,2 mln ton i będzie większa o 6,5% w porównaniu do produkcji w 2016 r. (7,7 mln ton).

  Bioasekuracja jako element zarządzania fermą drobiu zapewniająca dobrostan ptakom i zmniejszająca wielkość strat ekonomicznych nie jest wystarczającym bodźcem do jej starannego stosowania – twierdzi dr J. Giambrone z Auburn University, USA. Wprawdzie na wielu fermach obowiązują podstawowe zasady bioasekuracji, ale ciągle jeszcze dużo istotnych problemów wymaga poprawienia. Warto przypomnieć, że amerykański rząd nie chce pokrywać strat właścicieli ferm wynikających z konieczności depopulacji stada po stwierdzeniu zakażenia nisko patogennym wirusem grypy, jeśli na fermach nie zostały wcześniej wdrożone procedury dobrego programu bioasekuracji. Dr Giambrone wskazuje, że nadal wiele ferm nie jest wystarczająco oddalonych od siebie, co sprzyja przenoszeniu patogenów przez wiatr. Poważnym zagrożeniem jest zatrudnianie na fermach przypadkowych pracowników nie przestrzegających na co dzień obowiązujących reguł bioasekuracji (np. brak jakiegokolwiek kontaktu z drobiem poza fermą), co wynika zarówno z braku wiedzy, jak i niedostatecznego nadzoru ze strony właściciela fermy. Ciągle jeszcze zdarzają się przypadki przebywania na fermie osób, które prowadzą chów drobiu we własnych fermach i mogą być nosicielami patogennych wirusów lub bakterii.

  Produkcja mięsa drobiowego wzrośnie na świecie w ciągu najbliższych dziesięciu lat o 13,0% z 123 mln ton w 2018 r. do 139 mln ton w 2027 r., głównie dzięki rozwojowi produkcji drobiu w Chinach, USA i Brazylii. W krajach UE przewiduje się spadek produkcji drobiu w tym okresie o 4,3%. Przy przewidywanym wzroście produkcji mięsa ogółem na świecie w latach 2018-2027 do 387 mln ton udział mięsa drobiowego wyniesie 35,9% (wieprzowiny 35,6%, wołowiny 21,6% i pozostałych rodzajów mięsa 4,8%). Wzrost produkcji mięsa drobiowego nastąpi przede wszystkim dzięki jego krótkiemu cyklowi produkcji, co znacząco zwiększa opłacalność produkcji i pozwala szybciej reagować na popyt – informuje najnowszy raport FAO i OECD. Ważną rolę będą odgrywały też postęp genetyczny, poprawa zdrowotności drobiu oraz innowacyjne polepszenie techniki chowu, kształtowania środowiska i programów żywienia.

  Protest ok. 200 osób, m.in. producentów drobiu, utrudnił we wtorek 18 grudnia br. ruch na drodze krajowej nr 1 w Siewierzu. Organizatorem są zdesperowani ludzie, którzy skarżą się na niskie ceny skupu drobiu i import mięsa drobiowego spoza Unii Europejskiej. Import nie jest największym problemem na rynku drobiarskim – powiedział 19 grudnia br. minister rolnictwa Jan Krzysztof Ardanowski podczas spotkania z przedstawicielami branży drobiarskiej. Minister przypomniał, że od 2014 r. Polska jest największym producentem mięsa drobiowego w UE z silną dynamiką wzrostu produkcji (w latach 2010-2017 średnio o 8,5% rocznie). Zwrócił też uwagę, że w okresie styczeń-październik 2018 r. z kraju wywieziono prawie 1,1 mln ton mięsa drobiowego, o 13,6% więcej niż przed rokiem. W 2017 r. wytworzono 3,31 mln ton żywca drobiowego (wagi żywej), a głównym czynnikiem rozwoju branży drobiarskiej jest sprzedaż zagraniczna. Przy produkcji na poziomie ponad 3,3 mln ton sprowadzono do Polski niewiele ponad 65 tysięcy ton drobiu. Największym dostawcą mięsa drobiowego stała się Ukraina (20,4 tys. ton). Trzeba jednak pamiętać, że w tym samym czasie wyeksportowaliśmy na Ukrainę ponad 80 tys. ton – poinformował minister. Niezbędna jest natomiast korelacja struktury rynku ze strukturą produkcji, a tymczasem kolejni chętni chcą uruchamiać nowe fermy, a to pogłębi problemy na rynku drobiu – podkreślił szef resortu rolnictwa. Bartosz Urbaniak, szef Bankowości Agro BNP Paribas na Europę Środkowo-Wschodnią i Afrykę zwraca uwagę, że choć Polska jest największym producentem drobiu w Europie, nie oznacza to jednak, że mamy za niego największą wartość sprzedaży. Możemy być dużym, ale nieefektywnym kolosem, a to nie oznacza nic dobrego. Kraje takie jak Holandia, Francja czy Niemcy uzyskują lepszy efekt sprzedaży i to mniejszego wolumenu. To pokazuje, że mamy jeszcze kilka rzeczy do zrobienia po stronie kosztów, żeby dorównać tamtej efektywności – dodaje Urbaniak. Jednocześnie Chiny podpisały z Unią Europejską porozumienie o zwiększeniu kontyngentów bezcłowych (lub niskotaryfowych) na eksport mięsa drobiowego na teren Wspólnoty - informuje Krajowa Izba Producentów Drobiu i Pasz. Chiny wydały około pół miliarda dolarów na dostosowanie ferm drobiu oraz zakładów produkcyjnych do sprostania wymogom stawianym przez Unię Europejską.

  Brazylijskie Stowarzyszenie Producentów Białka Zwierzęcego ABPA poinformowało, że tegoroczna produkcja mięsa drobiowego wyniesie 12,892 mln ton i będzie niższa o 1,7% (13,05 mln ton) w porównaniu do 2017 r. Jedną z głównych przyczyn był 10-dniowy strajk transportowców; w brazylijskich fermach padło wtedy wiele milionów nieodebranych kurcząt. Brazylia wyeksportuje w 2018 r. 4,1 mln ton mięsa drobiowego, o 5,1% (4,32 mln ton) mniej w porównaniu do 2017 r. Nadal największym odbiorcą brazylijskiego mięsa drobiowego będą Chiny. Nieznacznie wzrośnie o 0,63% krajowa konsumpcja mięsa drobiowego i osiągnie wysoki poziom 41,8 kg mięsa drobiowego na jednego mieszkańca. Brazylijscy analitycy spodziewają się znacznego 10% wzrostu produkcji jaj spożywczych w 2018 r. (44,2 mld jaj) w porównaniu do 2017 r. (39,9 mld jaj). Rekordowo wzrośnie też eksport jaj do 10,8 mld szt., aż o 80% więcej aniżeli w 2017 r. O 10,4% wzrośnie również krajowa konsumpcja jaj i osiągnie poziom 212 jaj na jednego mieszkańca. Warto zwrócić uwagę na znaczący wzrost kosztów produkcji drobiu i jaj w Brazylii w 2018 r. W porównaniu do 2017 r. cena kukurydzy wzrosła o 50%, natomiast poekstrakcyjnej śruty sojowej o 40%.

  Ktoś mógłby zapytać, że jeśli globalna produkcja jaj w okresie od 2006-2016 wzrosła o 27,5% (większy wzrost zanotowano tylko dla akwakultury72,9% i mięsa kurcząt brojlerów 47,3%), a jaja są powszechnie wykorzystywane w kuchniach całego świata, to czy w tej sytuacji potrzebny jest jakikolwiek marketing jaj? Ponadto proponowana konsumentom oferta jaj jest bardzo ograniczona i właściwie sprowadza się do tych ze skorupą koloru białego lub brązowego, zniesionych przez kury w różnego rodzaju klatkach lub na wolnych wybiegach. A jednak marketing jaj zaczął się w połowie lat 80-tych ub. wieku, kiedy to po niezwykle silnym ataku środowisk medycznych, które twierdziły, że jedzenie jaj stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia układu krążenia, spożycie jaj zaczęło spadać. Producenci jaj postanowili wesprzeć finansowo liczne projekty badawcze oraz akcje medialne, które wyraźnie wskazały, że spożywanie jaj nie tylko nie zagraża naszemu zdrowiu, ale wręcz przeciwnie, jaja są źródłem wielu wartościowych składników pokarmowych, zwłaszcza dla dzieci i młodzieży oraz osób starszych. Mądrze i konsekwentnie prowadzony marketing spowodował, że spożycie jaj w wielu krajach znacząco zwiększyło się. Wzrosła też świadomość konsumentów, że nawet codzienne spożywanie jaj jest bardzo ważnym elementem dbania o zdrowie.

  Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, czas, kiedy na wigilijnych stołach w wielu krajach pojawia się – wśród wielu różnych dań – coraz częściej indyk. Mieszkańcy USA zjadają najwięcej indyków na świecie (ok. 2,5 mln ton rocznie); spożycie w USA stanowi ponad 40% globalnej konsumpcji. Mieszkańcy UE zjadają ok. 1,9 mln ton indyków rocznie, co stanowi nieco ponad 30% globalnej konsumpcji, w tym Niemcy (8,0%), Francja (5,5%), Polska (4,8%), Włochy (4,4%), Hiszpania (3,0 proc.) i Wielka Brytania (2,7 proc.). Kolejne miejsca na świecie zajmują Brazylia (8,1%), Rosja (3,7%), Meksyk ( 2,8 proc.), Kanada (2,3 proc.) i Izrael (1,5%). W krajach południowoamerykańskich indyk trafia na stoły przede wszystkim w czasie Świąt Bożonarodzeniowych, a spożycie mięsa indyczego nie wzrasta od wielu lat. Taka sytuacja może być zrozumiała w Argentynie czy Urugwaju, w krajach, w których spożycie mięsa czerwonego jest od wielu lat bardzo wysokie. Czy mieszkańcy Ameryki Południowej muszą jeść indyki tylko wtedy, gdy firmy podarują im je w postaci bożonarodzeniowego prezentu – pyta Benjamin Ruiz, redaktor z Industria Avicola.

  Po trwających prawie rok trudnościach brazylijski przemysł drobiarski zaczyna powoli odzyskiwać swoją dawną kondycję, o czym świadczą wyniki listopadowego eksportu produktów drobiarskich. Jak podaje ABPA, Brazylia wyeksportowała w listopadzie 2018 r. ogółem 322,1 tys. ton mięsa i przetworów drobiowych, to jest zaledwie o 1% mniej aniżeli rok temu (325,4 tys. ton w listopadzie 2017 r.). Wartość brazylijskiego eksportu mięsa i przetworów drobiowych w listopadzie 2018 r. wyniosła 527,3 mln USD, co jest 5,5% mniej niż w tym samym okresie w 2017 r. W całym okresie od stycznia do końca listopada 2018 r. Brazylia wyeksportowała 3,748 mln ton mięsa drobiowego z kurcząt brojlerów, co jest o 6,3 % mniej aniżeli w tym samym okresie w 2017 r. (3,999 mln ton w 2017 r.). Wartość brazylijskiego eksportu drobiu ogółem w ciągu 11 miesięcy 2018 r. była o 10,8% niższa w porównaniu do tego samego okresu w 2017 r. i wyniosła 5,991 mld USD (6,712 mld USD w 2017 r). „Znaczny spadek eksportu drobiu Brazylia zanotowała w pierwszym półroczu 2018 r.” – stwierdził Francisco Turra, prezes ABPA. „Warto natomiast zwrócić uwagę na fakt, że średnio miesięcznie Brazylia wyeksportowała w drugim półroczu 2018 r. 382,2 tys. ton mięsa drobiowego, co jest o 4,3% więcej aniżeli w tym samym okresie w 2017 r.” – dodał prezes Turra.

  Dział Badań Ekonomicznych amerykańskiego Departamentu Rolnictwa USDA przedstawił prognozę, zgodnie z którą spożycie jaj w USA w 2019 r. powinno przekroczyć granicę 280 jaj/mieszkańca. Spożycie jaj po raz pierwszy będzie wyższe aniżeli w 1974 r., kiedy to w wyniku agresywnej kampanii reklamowej przeciwko spożywaniu jaj ich konsumpcja gwałtownie spadła. Chcąc zachęcić mieszkańców USA do spożywania większej ilości jaj Amerykańskie Stowarzyszenie Producentów Jaj przez ponad 40 lat prowadziło intensywną akcję przywracania zaufania konsumentów do tego, że jaja to bardzo wartościowe i zdrowe pożywienie, w tym także dla dzieci i osób starszych. Akcja obejmowała finansowe wsparcie dla ośrodków uniwersyteckich i naukowo-badawczych prowadzących badania w celu określenia korzyści ze spożywania jaj dla zdrowia ludzi i prawidłowego rozwoju organizmu, w tym także wykazania, że wszelkie zagrożenia są tylko zwykłą mistyfikacją i brakiem wiedzy. Wyniki badań są szeroko prezentowane w mediach (tv, radio, prasa), a w połączeniu z marketingiem (reklama, wywiady ze specjalistami, opinie i porady dietetyków) zwiększają świadomość konsumentów o korzyściach ze spożywania jaj.

  Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt proponuje w opublikowanym pod koniec listopada 2018 r. oświadczeniu przyjęcie globalnego standardu utrzymywania kur niosek, który w sposób jednoznaczny wyklucza dalsze stosowanie konwencjonalnych klatek dla kur. Wdrożenie tego standardu OIE chce osiągnąć poprzez wprowadzenie do Art. 7.Z.12 i 7.Z.13 „OIE Terrestrial Animal Health Standards Commission/September 2017. Chapter 7. Animal Welfare and Laying Hen Production Systems” zapisów, że wyposażenie klatek dla kur niosek w gniazdo i grzędę jest obowiązkowe. Jeśli powyższa propozycja zostanie wprowadzona do standardu OIE utrzymywania kur niosek, to wszystkie kraje członkowskie OIE będą zobligowane co do zasady do wprowadzenia tego przepisu do swojego prawodawstwa. W związku z tym Międzynarodowa Komisja ds. Jaj IEC wzywa Krajowych Lekarzy Weterynarii państw-członków OIE, aby wraz z przedstawicielami organizacji zrzeszających producentów jaj spożywczych wystąpili najpóźniej do 10 grudnia 2018 r. do władz Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt z urzędową prośbą o pilne zwołanie spotkania w celu oficjalnego oprotestowania zgłoszonych przez OIE zmian w standardzie utrzymywania kur niosek i umożliwienia dalszego stosowania konwencjonalnych klatek bez potrzeby wzbogacania ich w grzędę i gniazdo.

  Jak podały ukraińskie władze, 29 listopada 2018 r. Ukraina wyeksportowała pierwszą partię drobiu do Tunezji. Eksport ukraińskiego drobiu do Tunezji został uzgodniony w trakcie spotkania przedstawicieli władz Tunezji i Ukrainy odbytego w październiku 2018 r., podczas którego omówiono aktualny stan i perspektywy rozwoju współpracy między tymi dwoma krajami w dziedzinach politycznej, ekonomicznej, handlowej, inwestycyjnej oraz kulturalno-edukacyjnej. Tunezyjski przemysł drobiarski uległ poważnym zmianom w ciągu ostatnich dziesięcioleci, przy czym rząd tunezyjski od wielu lat wspiera finansowo rozwój tej produkcji. Produkcja mięsa drobiowego stanowi 59% ogółem produkowanego mięsa w Tunezji (127 tys. ton mięsa drobiowego w 2016 r.), ale ciągle jest niewystarczająca w stosunku do rosnącego popytu. Przypomnijmy, że w ujęciu wartościowym eksport ukraińskiego drobiu w okresie pierwszych dziewięciu miesięcy 2018 r. wyniósł 381 mln USD, co stanowi wzrost o 29,2% w porównaniu do eksportu drobiu w 2017 r. w tym samym okresie.

  Jak podaje PAP, postanowieniem z 30 listopada SR w Olsztynie VIII Wydział Gospodarczy KRS dokonał wpisu w rejestrze sądowym decyzję o połączeniu Indykpol S.A. ze spółką zależną Lubuskimi Zakładami Drobiarskimi "Eldrob" S.A. Stosownie do art. 494 §1 Kodeksu Spółek Handlowych, Indykpol S.A. jako spółka przejmująca, z dniem połączenia wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki Lubuskich Zakładów Drobiarskich "Eldrob" S.A. jako spółki przejmowanej. Połączenie zostało dokonane zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu Spółek Handlowych (łączenie przez przejęcie) poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej, tj. Lubuskich Zakładów Drobiarskich "Eldrob" S.A. na spółkę przejmującą, tj. Indykpol Spółkę Akcyjną w Olsztynie. Z uwagi na to, że spółka przejmująca Indykpol S.A. posiadała wszystkie udziały w spółce przejmowanej, połączenie zostało przeprowadzone stosownie do art. 515 § 1 Kodeksu Spółek Handlowych, tj. bez podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej.

  Francuski „Le Mond” donosi, że – zgodnie z informacją podaną przez holenderskie władze – osiem ton witaminy B2 (ryboflawina) wyprodukowanej przez chińską firmę Shandong przy użyciu genetycznie zmodyfikowanego szczepu bakterii Bacillus subtilis zostało sprzedane wytwórniom pasz w Polsce, Włoszech i Holandii. We wrześniu 2018 r. Komisja Europejska cofnęła autoryzację dla tego produktu i poleciła jego wycofanie z rynku w terminie do 10 listopada 2018 r. po tym, jak Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) stwierdził, że może on stanowić ryzyko dla zwierząt, konsumentów i środowiska z powodu obecności zmodyfikowanych genów, które charakteryzują się opornością na antybiotyki stosowane w leczeniu ludzi i zwierząt. Holenderskie władze twierdzą, że łącznie ok. 1,6 mln ton pasz mogło zostać skażonych tym wadliwym produktem, przy czym 2,5 tys. ton zakazanego produktu zostało skarmione w paszach w Polsce.

  Brazylijski drób zdecydowanie wraca na rynki UE po ponad półrocznej przerwie spowodowanej kłopotami w utrzymaniu rytmicznej i opłacalnej produkcji brojlerów w brazylijskim przemyśle drobiarskim. Brazylijskie firmy zaproponowały europejskim importerom tanie mięso drobiowe skutecznie konkurujące z tym produkowanym w krajach UE, w tym na terenie Polski. Ubojnie działające w Polsce zostały zmuszone do obniżenia ceny skupu kurcząt brojlerów, co boleśnie zaczynają odczuwać polscy dostawcy żywca. Analitycy rynku drobiu w Polsce zastanawiają się, czy obecny trend utrzyma się, a jeśli tak, to przez jak długi okres czasu i jak głęboka będzie potrzebna korekta kosztów produkcji, aby polski drób mógł nadal skutecznie konkurować z importem brazylijskiego drobiu i utrzymać dotychczasową rozwojową koniunkturę polskiego drobiarstwa. Przy okazji wśród organizatorów produkcji brojlerów powracają dawne pytania, czy Polska, w warunkach konieczności znacznego importu białkowych surowców paszowych i kłopotliwej konkurencji o dostęp do krajowych zbóż potrzebnych do produkcji pasz dla drobiu oraz uwarunkowań klimatycznych, powinna nadal rozwijać produkcję brojlerów?