W 2018 r. ponad 51% kurcząt brojlerów zostało wyprodukowanych w USA bez antybiotyków w paszy. Jest to o 11% więcej niż w 2017 r. Warto podkreślić, że w 2014 r. tylko 3% brojlerów w USA wyprodukowano bez antybiotyków w paszy, co oznacza 17-krotny wzrost ilości brojlerów wyprodukowanych bez antybiotyków w ciągu ostatnich pięciu lat. Stosowanie antybiotyków w USA w paszach przeznaczonych do produkcji kurcząt brojlerów można podzielić na cztery opcje: wykorzystywanie wszystkich antybiotyków dozwolonych przez FDA (45% stad w 2014 r., 8% stad w 2018 r., wykorzystywanie jedynie tych antybiotyków, które nie zostały uznane przez FDA jako ważne dla medycyny ludzkiej (23% stad w 2014 r., 24% stad w 2018 r.) wykorzystywanie leków jonoforowych zgodnie z zaleceniami WHO (29% stad w 2014 r., 18% stad w 2018 r.), produkcja brojlerów bez antybiotyków w paszy (3% stad w 2014 r., 51% stad w 2018 r.).    Greg Rennier, prezes Rennier Associates Inc., Missouri twierdzi, że w ciągu następnych dwóch lat liczba wyprodukowanych w USA brojlerów bez antybiotyków osiągnie poziom 60% i nie będzie dalej znacząco wzrastać. Swoją prognozę opiera na fakcie, że niemożliwe będzie całkowite wyeliminowanie dwóch ciągle groźnych chorób;  kokcydiozy i nekrotycznego (martwiczego) zapalenia jelit.  

Mająca swoją siedzibę we Francji Grupa LDC (Luis Dreyfus Company), największy producent mięsa drobiowego w Unii Europejskiej, uzyskała 7,7% wzrost wartości sprzedaży swoich produktów w 2018 r. (990 tys. ton mięsa drobiowego i wyrobów o wartości 4,124 mld €) głównie dzięki wykupieniu kilku innych firm drobiarskich: Favreau w marcu, Doux w maju oraz Couthouis-Péridy w lipcu. Szczególnie wysoki wzrost (o 19,1% w tonażu i o 29% w wartości) sprzedaży LDC zanotowała w należących do niej węgierskiej firmie drobiarskiej Tranzit (zintegrowana produkcja kaczek i gęsi) oraz polskiej grupie kapitałowej Drosed (LDC jest strategicznym akcjonariuszem tej Grupy).  Natomiast wzrost sprzedaży dań gotowych z udziałem mięsa drobiowego wyniósł w LDC w 2018 r. zaledwie 1,8% w tonażu i 2,2% w wartości.   

Podczas 5 Międzynarodowego Kongresu Mięsa Drobiowego, który odbył się w dniach 24-28 kwietnia br. w Antalyi, Turcja, przedstawiciele tureckiego przemysłu drobiarskiego ogłosili, że produkcja mięsa drobiowego w tym kraju wyniosła w 2018 r. 2,23 mln ton, o 1,69% więcej niż w 2017 r. (2, 19 mln ton). Dr Sait Koca, prezes Tureckiego Stowarzyszenia Producentów i Hodowców Drobiu BESD-BIR stwierdził, że w pełni nowoczesna, silnie zintegrowana i podlegająca restrykcyjnej kontroli przez inspekcję weterynaryjną na każdym etapie produkcja brojlerów i indyków jest w pełni zharmonizowana z wymaganiami Unii Europejskiej, co zapewnia całkowite bezpieczeństwo żywnościowe zarówno mięsa, jak i wyrobów z tego mięsa. Producenci drobiu w Turcji są obecnie zainteresowani wdrożeniem innowacyjnych metod zapobiegania chorobom drobiu w chowie fermowym, co w skuteczny sposób pozwoli na zmniejszenie zużycia antybiotyków. Głównym kierunkiem eksportu tureckiego mięsa drobiowego jest Irak, ale warto podkreślić, że mięso drobiowe z Turcji trafia na rynki ponad 80 krajów. Prawdopodobnie w 2019 r. dla eksportu mięsa drobiowego z Turcji zostanie też otwarty rynek chiński. Wg danych Eurostat państwa członkowskie UE wyprodukowały w 2018 r. rekordową ilość mięsa drobiowego 15,2 mln ton, przy czym Polska, lider produkcji mięsa drobiowego w UE, wyprodukowała w 2018 r. 2,34 mln ton.

Ekonomiści podczas posiedzenia Międzynarodowej Komisji Drobiarskiej IPC w Nowym Orleanie, Luizjana (USA) stwierdzili, że coraz liczniejsze przypadki ASF w trzodzie chlewnej w Chinach sprawią, że podaż wieprzowiny na światowych rynkach znacząco się zmniejszy (produkcja wieprzowiny w 2019 r. będzie niższa o co najmniej 14%), a to spowoduje silny wzrost popytu na mięso drobiowe. W związku z tym przewiduje się, że po raz pierwszy w historii spożycie mięsa drobiowego w skali globalnej będzie wyższe aniżeli spożycie mięsa wieprzowego. Niestety, spadek światowej produkcji wieprzowiny może być tak znaczący, że w okresie dwóch-trzech lat nie będzie możliwe zastąpienie tego niedoboru mięsem drobiowym. Analitycy rynku białkowych produktów zwierzęcych spodziewają się zachwiania światowej równowagi w popycie i podaży mięsa, a niższa podaż spowoduje wzrost cen sprzedaży wszystkich rodzajów mięsa (drobiowe, wieprzowina, wołowina i ryby). Zmiany mogą nastąpić też w eksporcie mięsa drobiowego, a wzrastające wymagania w zakresie bezpieczeństwa produkcji i dobrostanu ptaków w chowie fermowym, potrzeba zmniejszenia zużycia antybiotykowych stymulatorów wzrostu oraz ciągłe zagrożenie zakażenia ptaków lekoopornymi bakteriami (np. salmonelloza) lub silnie zjadliwymi wirusami (np. ptasia grypa) będą stanowić w najbliższych latach kolejne bariery w swobodnym rozwoju światowego handlu drobiem.

Amerykańscy eksporterzy w 2018 r. sprzedali Angoli 209.5 tys. ton mięsa drobiowego (o 19% więcej w porównaniu do 2017 r.), w tym 191,2 tys. ton mrożonych tylnych ćwiartek kurcząt brojlerów (wartości 166 mln USD), przez co ten afrykański kraj stał się trzecim co do wielkości importerem amerykańskiego mięsa drobiowego. Angola jest znaczącym importerem żywności po tym, jak zakończona w 2002 r. wojna domowa zdziesiątkowała fermy zwierzęce, które z wielkim trudem próbuje się odbudować chcąc w większym stopniu uniezależnić się od kosztownego importu. Mięso drobiowe stanowi najpoważniejszy wysokobiałkowy składnik pokarmowy dla szybko rosnącej populacji mieszkańców Angoli obok tradycyjnie spożywanych sardynek. Największym importerem amerykańskiego mięsa drobiowego pozostaje Meksyk; import ten w 2018 r. wzrósł w porównaniu do 2017 r. Na drugim miejscu znajduje się Hong Kong, który zaimportował z USA w 2018 r. ponad 300 tys. ton mięsa drobiowego. Angola znalazła się na trzecim miejscu zastępując Kubę, która znalazła się na piątym miejscu. Na czwartym miejscu znajduje się Tajwan z importem ok. 200 tys. ton mięsa drobiowego w 2018 r.  

Brazylia wyeksportowała w marcu br. 340,5 tys. ton mięsa drobiowego, nieco więcej niż w lutym br., ale o 9,5% mniej w porównaniu do eksportu w marcu 2018 r. (376,2 tys. ton). Ogółem eksport brazylijskiego mięsa drobiowego w I kwartale br. wyniósł 939,3 tys. ton, o 7,6% mniej w porównaniu do eksportu w I kwartale 2018 r. (1016 tys. ton). Warto podkreślić, że eksport mięsa drobiowego zwiększył się w marcu br. w porównaniu  do eksportu w lutym br. o 40% do Kataru (7,4 tys. ton) i o 23% do Zjednoczonych Emiratów Arabskich (36,3 tys. ton). Nadal głównym kierunkiem eksportu są Chiny (41,7 tys. ton w marcu br.), wzrost o 2% w porównaniu do lutego br. Eksport do UE wyniósł w marcu br. 20,3 tys. ton (wzrost o 5% w porównaniu do lutego br.). Ponadto Brazylia wyeksportowała w marcu br. 38,3 tys. ton mięsa drobiowego do Arabii Saudyjskiej, 35,2 tys. ton do Japonii, 27,3 tys. ton do RPA oraz 17,1 tys. ton do Hong Kongu. Eksport brazylijskiego mięsa drobiowego do Chin, Arabii Saudyjskiej, ZEA, Japonii, RPA, UE i Hong Kongu stanowi prawie 65% ogółem wyeksportowanego mięsa drobiowego w marcu br. Tymczasem związki zawodowe zrzeszające pracowników Moy Park, zakładów drobiarskich w Iralndii Płn., którym grozi utrata miejsc pracy w związku z planowaną przez Pilgrim’s Pride Corp., amerykańskich właścicieli zakładów redukcją produkcji, postanowili przeprowadzić w przyszłym tygodniu referendum strajkowe. Od czasu, gdy brazylijski JBS SA sprzedał zakłady Moy Park amerykańskiej korporacji Pilgrim’s Pride Co., zresztą również w całości należącej do brazylijskiego giganta drobiarskiego JBS SA, nowi amerykańscy właściciele dążą do ograniczenia wysokości dotychczasowych płac oraz licznych przywilejów pracowniczych, jakie przysługują pracownikom w północnoirlandzkich zakładach drobiarskich Moy Park.  

Produkcja drobiu bez antybiotyków zatacza coraz większe kręgi. Niestety, oferowane produkty alternatywne dla antybiotyków, chociaż w trakcie prowadzonych badań i doświadczeń w laboratoriach dają często pozytywne wyniki, nie zawsze sprawdzają się w warunkach produkcyjnych na fermach. Powodem tych niepowodzeń, jak twierdzi dr Greg Mathis, specjalista pracujący w Południowym Ośrodku Badań, Georgia USA, są wysoce zmienne warunki, z jakimi mamy do czynienia w fermowym chowie drobiu, nieporównanie większe aniżeli w laboratoriach i fermach doświadczalnych. W skład oferowanych dodatków paszowych jako alternatywnych w stosunku do antybiotyków wchodzą probiotyki, prebiotyki, ekstrakty roślinne, kwasy organiczne, enzymy, mikroelementy czy monoglicerydy. Najczęściej stosowane są probiotyki, które działają poprzez wykluczenie patogenów w przewodzie pokarmowym ptaków. Duże nadzieje budzi też zastosowanie kwasu masłowego, który stymuluje wzrost kosmków jelitowych, moderuje zmiany pH i charakteryzuje się własnościami antybakteryjnymi. W trakcie fermowej produkcji drobiu zaobserwowano, że najlepsze rezultaty zastąpienia dotychczas stosowanych antybiotyków przez alternatywne zamienniki można uzyskać wówczas, gdy wykorzystuje się jednocześnie dwa lub nawet więcej produktów w odpowiedniej dawce.  

Moy Park, jeden z największych producentów drobiarskich w Wielkiej Brytanii (rocznie ubija 280 mln kurcząt brojlerów i indyków w czterech ubojniach), należący do Pilgrim Pride Co. (79% akcji Pilgrim Pride Co posiada brazylijski JBS) ogłosił, że zmuszony jest do częściowego ograniczenia produkcji drobiu w zakładzie w Ballymena oraz produkcji piskląt w zakładzie wylęgowym w North Antrim; oba zakłady położone są na terenie Irlandii Płn. Decyzja o ograniczeniu produkcji może mieć poważny wpływ na ogólny poziom produkcji drobiu w Irlandii Płn. Moy Park, największy pracodawca w Irlandii Płn. (ogółem firma zatrudnia 6300 pracowników, w tym ok. 1000 z Polski, Litwy i Portugalii), będzie też zmuszony zwolnić 400 pracowników w związku z ograniczeniem produkcji w zakładzie w Ballymena. Głównym powodem ograniczenia produkcji przez Moy Park jest utrata płynności finansowej firmy spowodowana znaczącym obniżeniem opłat za energię elektryczną wytwarzaną przez zakłady z posiadanych źródeł energii odnawialnej i dostarczaną do sieci energetycznych Wielkiej Brytanii. W podobnej sytuacji braku możliwości kontynuacji produkcji z powodu utraty płynności finansowej znajdą się również właściciele ferm drobiarskich, którzy spodziewając się znaczących wpływów ze sprzedaży do sieci energetycznych Wielkiej Brytanii energii wytwarzanej przez odnawialne źródła energii zainwestowali znaczne środki finansowe w tego typu urządzenia. Właściciele OZE w Wielkiej Brytanii domagają się powrotu do taryf z 2012 r. Wart przypomnieć, że udział odnawialnych źródeł energii w ogólnej ilości wytwarzanej energii elektrycznej w Wielkiej Brytanii jest bardzo wysoki i przekracza poziom 32% ogółem wytwarzanej energii (ponad 40% energii wytwarzanej jest w elektrowniach opalanych gazem i ponad 21% w elektrowniach jądrowych, natomiast zużycie węgla systematycznie spada).    

Trwa restrukturyzacja produkcji drobiu w brazylijskim BRF, jednym z największych producentów (drugi w Brazylii i trzeci na świecie) i największego globalnego eksportera mięsa drobiowego. Pomimo wykupieniu przez Tyson, USA czterech zakładów drobiarskich BRF (dwa zakłady w Azji i dwa zakłady w UE) obowiązujący ciągle zakaz UE na import mięsa drobiowego z BRF na rynek UE powoduje nadprodukcję mięsa drobiowego. W związku z tym BRF postanowiła wstrzymać na okres co najmniej 5 miesięcy produkcję mięsa drobiowego w zakładach drobiarskich w Carambei i Rio Verde. W tym czasie 1300 pracowników z Carambei i 2300 pracowników z Rio Verde będzie przebywało na urlopie płatnym. BRF postanawia tym samym zmniejszyć produkcję drobiu, głównie z powodu braku możliwości eksportu na europejskie rynki, aż do chwili, gdy produkcja będzie zrównoważona ze sprzedażą, w tym z eksportem mięsa drobiowego. Przypomnijmy, że BRF zatrudnia ogółem ponad 100 tys. pracowników i prowadzi szeroką działalność w zakresie produkcji rolnej nie tylko na terenie Brazylii, ale także w 140 krajach na całym świecie.

Podczas Międzynarodowych Targów VIV Asia 2019 w Bangkoku Luis Beijer, radca ds. rolnictwa holenderskiej ambasady w Jakarcie wraz z przedstawicielami największych holenderskich firm drobiarskich (Aeres, De Heus, DSM, Kanters, Marel Poultry, Mavitec, Moba, Pas Reform, Trouw Nutrition i Van Aarsen) oraz holenderskich uniwersytetów i instytutów badawczych, które przy znaczącym poparciu holenderskiego rządu utworzyły konsorcjum FoodTechIndonesia, zaprezentował program wsparcia rozwoju produkcji drobiarskiej w Indonezji. Aby produkcja drobiu w Indonezji, którą zamieszkuje 266 mln ludności (głównie w miastach), mogła wzrastać w następnej dekadzie o ok. 7% rocznie, potrzebne jest silne wsparcie w zakresie projektowania inwestycji i ich wyposażenia oraz zarządzania i technologii w każdym z poszczególnych etapów tej produkcji. Aktualnie spożycie mięsa drobiowego w Indonezji wynosi rocznie 10,9 kg/mieszkańca i 89 jaj/mieszkańca. Aby uzyskać planowany wzrost spożycia w 2023 r. mięsa drobiowego o 50% (do 15 kg) i jaj o 27% (do 113 szt.), produkcja drobiarska w Indonezji powinna rozwijać się nie tylko w Zachodniej Jawie, ale także w innych regionach kraju (Sumatra, Bali, Jawa Centralna, Sulawesi oraz Kalimantan).       

Dwa tygodnie temu Journal of the American Medical Association (JAMA) opublikował wyniki obszernych badań, z których – jak poinformowały Chicago Tribune, Fox News czy CBS News – wynika, że spożywanie pokarmów zawierających cholesterol zwiększa ryzyko chorób serca. Jednocześnie naukowcy stwierdzili, że spożywanie trzech-czterech jaj tygodniowo (średnio pół jaja codziennie) zwiększa o 6% ryzyko wystąpienia chorób serca oraz zwiększa o 8% ryzyko śmierci. W związku z tym American Egg Board (AEB) przeprowadził badanie ankietowe wśród amerykańskich konsumentów, z których wynika, że 27% spośród nich obejrzało w TV lub przeczytało w prasie informacje o tym, że spożywanie jaj może stanowić zagrożenie dla ich zdrowia. Z przeprowadzonych badań wynika, że podane informacje nie wywarły żadnego wpływu na 56% spośród badanych, natomiast na 17% wywarły wpływ negatywny, przy czym zdecydowana większość z tych osób spożywa jaja sporadycznie. Wyniki badań ankietowych przeprowadzonych przez AEB wskazują, że 82% Amerykanów uważa spożywanie jaj za bezpieczne dla ich zdrowia. Co więcej, pomimo informacji o szkodliwym wpływie jaj na zdrowie, spożycie jaj w USA ciągle wzrasta.

Mantiqueira, największy producent jaj spożywczych w Brazylii, oferuje swoim klientom białko alternatywne w postaci substytutu jaj, produktu wytworzonego na bazie grochu. Produkt N.Ovo, który będzie zaspokajał rosnące zapotrzebowanie rynku na produkty nie zawierające surowców zwierzęcych (dieta wegańska), został zaprezentowany w marcu 2019 r. na Międzynarodowych Targach Super Rio Expofood w Rio de Janeiro, Brazylia i spotkał się z dużym zainteresowaniem. W tradycyjnych tekturowych opakowaniach wykorzystywanych w sprzedaży jaj spożywczych znajdują się teraz plastikowe woreczki zawierające substytut jaj N.Ovo, z których można z powodzeniem przygotować smaczną jajecznicę czy omlet, upiec placek lub nawet tort z kremem. Przeprowadzone badania ankietowe wśród potencjalnych klientów w wielu krajach wskazują na coraz większą akceptację dla produktów zawierających alternatywne białka pochodzenia roślinnego. Ankietowani twierdzą, że spożywanie tego rodzaju pożywienia sprawia, że czują się nie tylko zdrowsi, ale też mają lepsze samopoczucie będąc przekonani, że aktywnie uczestniczą w zrównoważonym rozwoju produkcji rolnej, zachowaniu środowiska naturalnego oraz obronie praw zwierząt.

Wciąż, chociaż coraz rzadziej, można usłyszeć, że najlepszym sposobem na poprawę opłacalności produkcji zwierzęcej w Polsce, w tym także drobiarskiej, jest przywrócenie eksportu do krajów wschodniej Europy, czyli do Rosji i Ukrainy. To była prawda kiedyś! Dzisiaj sytuacja wygląda całkiem inaczej! Rosja wg rosyjskiego Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową (ICAR) spodziewa się wyprodukować w 2019 r. ok. 122 mln ton zbóż, natomiast wg ekspertów z firmy transportowej RusAgroTrans 124 mln ton czy agencji analiz rolniczych ProZerno nawet 128 mln ton, przy czym udział pszenicy może wynieść ok. 80 mln ton. W 2018 r. Rosja wyprodukowała 113 mln ton zbóż, natomiast w 2017 r. rekordową ilość 135 mln ton. Taka ilość zboża pozwala Rosji nie tylko na wyprodukowanie paszy potrzebnej dla produkowanego w rosyjskich fermach drobiu, ale także na eksport zboża (głównie pszenicy) do Egiptu, Turcji czy krajów Magrebu. Warto więc uświadomić sobie, że Rosja z importera zboża i mięsa stała się w ciągu kilkunastu ostatnich lat najpierw znaczącym eksporterem zboża, a obecnie próbuje sił w eksporcie mięsa, także drobiowego.    Przyglądając się możliwościom produkcji zwierzęcej, w tym drobiarskiej, w Rosji i w Polsce, warto pamiętać, że w Rosji wyprodukowano w 2018 r. ok. 780 kg zboża w przeliczeniu na jednego mieszkańca, natomiast w Polsce w tym samym 2018 r. wyprodukowano ok. 700 kg zboża w przeliczeniu na jednego mieszkańca.

Na podstawie danych opublikowanych w ostatnich dniach przez Europejski Urząd Statystyczny Eurostat PAP poinformował, że w 2018 r. w krajach UE wyprodukowano 15,2 mln ton tuszek kurcząt brojlerów, o 3,2 mln ton więcej w porównaniu do 2010 r. (wzrost o 26,7%). Najwięcej mięsa kurcząt brojlerów zostało wyprodukowane w Polsce (2,55 mln ton), następnie w Wielkiej Brytanii (1,96 mln ton), Hiszpanii (1,96 mln ton), Niemczech (1,58 mln ton) i Włoszech (1,29 mln ton); w tych sześciu krajach wyprodukowano łącznie ok. 70% całej produkcji w UE. Departament Rolnictwa KE przedstawił średnie ceny sprzedaży tuszek kurcząt brojlerów w 2018 r. w krajach UE. Najwyższą cenę zanotowano w Niemczech (2,76 €/kg), następnie w Finlandii (2,70 €/kg), Francji (2,30 €/kg) i Włoszech (2,06 €/kg). Ceny sprzedaży poniżej średniej dla UE (1,86 €/kg) zanotowano m.in. w Hiszpanii (1,64 €/kg) i W. Brytanii (1,64 €/kg). Najniższą cenę sprzedaży tuszek kurcząt brojlerów zanotowano w 2018 r. w Polsce (1.27 €/kg); stanowi ona 68,4% średniej ceny dla UE.

„Przed rosyjskim holdingiem rolnym Miratorg, który w 2018 r. wyprodukował m.in. ponad 114 tys. ton mięsa drobiowego, pojawiła się realna szansa zwiększenia relacji biznesowych z Chinami” – stwierdził Wiktor Linnik, prezes holdingu. „Jesteśmy przygotowani do rozszerzenia naszej dotychczasowej współpracy z partnerami chińskimi w dziedzinie handlu drobiem w oparciu o rzetelne relacje ekonomiczne, ponieważ mamy duże doświadczenie w eksporcie mięsa drobiowego na wymagające rynki do państw Zatoki Perskiej, Azji Płd.-Wschodniej i Afryki” – wyjaśnia Linnik. Tymczasem amerykański Tyson Foods został zmuszony do wycofania ze sprzedaży prawie 32 ton mrożonych gotowych do spożycia panierowanych drobiowych polędwiczek (w pojemnikach z frytkami i sosem buffalo), ponieważ kontrola przeprowadzona przez laboratorium Służby Inspekcji i Bezpieczeństwa Żywności FSIS wykazała w badanym produkcie obecność drobin różnych zanieczyszczeń, w tym także metali. Kilka tygodni wcześniej ta sama firma była zmuszona wycofać ze sprzedaży prawie 16,5 tony drobiowych nuggets, w których laboratorium Służby Inspekcji i Bezpieczeństwa Żywności FSIS wykazało obecność różnych zanieczyszczeń, szczególnie różnego rodzaju drobin gumy.

Produkcja mięsa drobiowego w ukraińskim kombinacie drobiarskim MHP wzrosła w 2018 r. o 11% i wyniosła 617,94 tys. ton, przy czym kombinat planuje dalszy wzrost produkcji do 900 tys. ton mięsa drobiowego w 2023 r. „Jesteśmy nastawieni na stały wzrost eksportu” – twierdzi Jurij Kasyuk, członek zarządu MHP. „Eksport drobiu jest głównym celem naszej strategii rozwoju”. Eksport mięsa drobiowego z ukraińskiego kombinatu drobiarskiego do ponad 80 krajów na całym świecie wzrósł w 2018 r. o 30% i wyniósł 286,84 tys. ton (w 2017 r. 220,98 tys. ton). Głównymi zagranicznymi rynkami zbytu dla ukraińskiego drobiu są Arabia Saudyjska, Słowacja, Irak i Holandia. Po wykupieniu przez MHP słoweńskiego kombinatu drobiarskiego Perutnina Ptuj, który przy rocznej produkcji 80,00 tys. ton drobiu eksportuje mięso drobiowe do 22 krajów w UE, ukraiński MHP planuje dalsze akwizycje firm drobiarskich w Unii Europejskiej, na Środkowym Wschodzie i Afryce Północnej.

W związku ze zmianami wynikającymi z procesu BREXIT brytyjskie Ministerstwo Środowiska, Żywności i Spraw Wiejskich DEFRA wprowadziło obowiązek rejestracji wszystkich importerów produktów pochodzenia zwierzęcego oraz żywności, surowców paszowych i pasz zawierających produkty pochodzenia zwierzęcego, obarczonych z tego powodu wysokim ryzykiem zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt, w systemie IPAFFS (Import of Products, Animals, Food and Feed System), który zastępuje stosowany dotychczas w krajach należących do UE system TRACES (Trade Control and Expert System). System IPAFFS zobowiązuje brytyjskich importerów do powiadomienia władz brytyjskich sprawujących kontrolę żywności i pasz o imporcie wyżej wymienionych produktów z krajów nie będących członkami UE. Decyzja podjęta przez DEFRA wynika z mapy drogowej procesu wychodzenia Wielkiej Brytanii ze struktur Unii Europejskiej. W komunikacie DEFRA podane są adresy internetowe pozwalające w łatwy sposób zarejestrować się potencjalnemu importerowi i uzyskać w ten sposób zezwolenie na import wg obowiązujących od teraz przepisów.

Jak podaje ABPA, Brazylia wyeksportowała w lutym 316,9 tys. ton mięsa drobiowego ogółem w postaci świeżej i przetworzonej, co stanowi wzrost o 2,2% w porównaniu do lutego ub.r. Również wartość tego eksportu była wyższa o 6,3% (526 mln USD) w porównaniu do lutego ub.r. (494,9 mln USD). Ogółem w styczniu i lutym 2019 Brazylia wyeksportowała 598,7 tys. ton mięsa drobiowego, o 6,6% mniej w porównaniu do tego samego okresu w ub.r. (640,7 tys. ton); wartość tego eksportu wyniosła 979,1 mln USD i była o 3,6% mniejsza w porównaniu do tego samego okresu w ub.r. (1015 mln USD). Wśród największych importerów brazylijskiego mięsa drobiowego w dwóch pierwszych miesiącach 2019 r. są Arabia Saudyjska (74,7 tys. ton), Chiny (72,5 tys. ton), Japonia (58,7 tys. ton), Zjednoczone Emiraty Arabskie (56,7 tys. ton), RPA (40,3 tys. ton) i Unia Europejska (35,6 tys. ton). Brazylijscy eksperci przewidują znaczący wzrost eksportu drobiu do Chin w związku z coraz częstszymi tam przypadkami ASF na fermach trzody chlewnej i koniecznością utylizacji z tego powodu dziesiątek tysięcy świń, a co istotnie wpływa na poziom zaspokojenia popytu na mięso w tym kraju.

W 2018 r. firmy Biomin i Romer Labs poddały analizie ponad 18 tys. próbek zbóż i gotowych pasz w 79 krajach na całym świecie i stwierdziły, że w ponad 70% przebadanych próbek wykryto obecność mykotoksyn. Toksyny są szczególnie niebezpieczne dla zdrowia kurcząt, ale także dla drobiu w stadach rodzicielskich, ponieważ mogą być przenoszone na dalsze pokolenia w wyniku działania genotoksycznego lub embriotoksycznego. Ponieważ obecność mykotoskyn stwierdzono w próbkach pochodzących w krajów, gdzie dotychczas obecność tych groźnych toksyn była raczej niska (Europa, Argentyna, kraje Azji Płd.-Wschodniej czy Bliskiego Wschodu), eksperci twierdzą na podstawie przeprowadzonych badań, że postępujące ocieplenie klimatu może sprzyjać rozprzestrzenianiu się skażeń roślin uprawnych groźnymi dla zdrowia zwierząt mykotoksynami. Dotychczas zaliczono do mykotoskyn ponad 400 różnych związków o charakterze toksycznym. Spośród nich do najbardziej trujących dla drobiu należą m.in. patulina (zaburzenia zdrowia przewodu pokarmowego), beauwerycyna (niszczy układ immunologiczny), fuzaryna (upośledza system nerwowy), alkaloidy sporyszu (wywołują martwicę tłuszczową) czy moniliformina (uszkadza serce).  

Portal farmer.pl poinformował, że firma Finke Thaler FL, Niemcy postanowiła wdrożyć innowacyjną technologię wczesnego karmienia i pojenia piskląt Early Feeding, oferowaną przez holenderską firmę HatchTech w ramach Programu Hatch Care. Wylężone pisklęta będą miały dostęp do specjalnej paszy i świeżej wody bezpośrednio po wyjęciu z klujnika. Warto podkreślić, że w Polsce technologię wczesnego karmienia i pojenia piskląt opracowuje, prowadzi badania i wdraża w ramach innowacyjnego projektu badawczo – rozwojowego Grupa Operacyjna ModernHatchEPI.eu w Magnuszowicach. W ramach tego projektu powstanie nowy produkt „pisklę niemodlińskie”. Technologia Early Feeding opiera się na założeniu, że dla prawidłowego rozwoju nowo wylężonych piskląt konieczne jest wczesne ich karmienie i pojenie, ponieważ w dotychczas stosowanej technologii lęgu mają one dostęp do pierwszej paszy i wody dopiero do 24-36 godzinach od wyklucia. Zawarte w pęcherzyku żółtkowym składniki pokarmowe wystarczają w najlepszym przypadku do zaspokojenia potrzeb bytowych i nie pozwalają na rozwój piskląt w pierwszych godzinach po wylęgu. Ron Meijerhof, HatchTech wyjaśnia, że w Europie idea Early Feeding jest realizowana poprzez: Wyląg piskląt w kurniku na fermie, Karmienie piskląt w wylęgarni po wyjęciu ich z klujnika, Klucie się piskląt w specajlnych klujnikach zapewniających dostęp do paszy i wody natychmiast po wykluciu, Karmienie piskląt w tradycyjnych klujnikach przy użyciu specjalnych dodatkowych koszy, Karmienie piskląt w czasie transportu na fermę. ·  ·    ·  

Królewskie Towarzystwo Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt RSPCA w Wielkiej Brytanii, jedna z najstarszych organizacji działających w obronie praw zwierząt, skierowała apel do Izby Lordów z prośbą o podjęcie starań w celu zachowania dotychczas obowiązujących przepisów odnośnie praw zwierząt również po opuszczeniu Wielkiej Brytanii struktur Unii Europejskiej w wyniku tzw. Brexitu. W swoim apelu RSCPA prosi o wprowadzenie przepisów, które będą m.in. zabraniały importu na rynek brytyjski drobiu i mięsa drobiowego z kurcząt poddanych obróbce związkami chloru, wołowiny od zwierząt otrzymujących preparaty hormonalne, jak również produktów, których wytwarzanie wiąże się z cierpieniem zwierząt (np. jaja od kur w chowie klatkowym, wieprzowina z ferm, w których lochy są utrzymywane w kojcach). Tym bardziej, że import takich produktów może wynikać z tego, że są one tańsze, ale ich produkcja nie jest chroniona obroną praw zwierząt czy obowiązującymi w W. Brytanii normami jakościowymi. Jednocześnie RSPCA apeluje do władz brytyjskich o staranne zachowanie praw zwierząt opartych o takie standardy i normy, jak: ·        traktowanie wszystkich zwierząt jako istoty wrażliwe, ·        utrzymanie zasad wolnego handlu z wykluczeniem produktów zwierzęcych wytwarzanych w warunkach obniżonego dobrostanu, ·        staranne przestrzeganie przepisów dotyczących transportu zwierząt na duże odległości, handlu zwierzętami, które są zagrożone wyginięciem czy pełne etykietowanie surowców i wyrobów żywnościowych.  

Produkcja mieszanek paszowych w 25 krajach UE, należących do Europejskiej Federacji Producentów Pasz FEFAC (do FEFAC nie należą Estonia, Grecja, Luksemburg, Łotwa i Malta), osiągnęła w 2018 r. poziom ogółem 161,5 mln ton i była o 0,8% większa aniżeli w 2017 r. Największymi producentami pasz są Niemcy, chociaż produkcja pasz w tym kraju była nieco niższa w porównaniu z poprzednim rokiem, podobnie jak w Hiszpanii czy Holandii. Produkcja pasz we Francji i Włoszech pozostała na podobnym poziomie, podczas gdy w Wielkiej Brytanii wzrosła o 4%. Największy 5,5% wzrost produkcji pasz w 2018 r. zanotowano w Polsce, przy czym Polska pozostaje europejskim liderem we wzroście rocznej produkcji pasz przez pięć ostatnich lat. Warto podkreślić, że tak znaczny wzrost produkcji pasz w Polsce w ostatnich latach obejmuje przede wszystkim pasze dla drobiu. W 25 krajach UE produkcja pasz dla drobiu zwiększyła się o 1%, natomiast produkcja pasz dla trzody chlewnej i bydła zmniejszyła się o 1% i 2% odpowiednio. Warto podkreślić, że w skali globalnej produkcja pasz w 2018 r. zwiększyła się o 3% osiągając poziom 1103 mln ton, przy czym największym producentem od wielu lat są Chiny.

Kontrola weterynaryjna przeprowadzona 28 lutego 2019 r. w czeskiej hurtowni w Lounach wykazała obecność pałeczek Salmonelli w przywiezionej z Polski partii mrożonych kurzych udek o łącznej wadze 1200 kg. Cała dostawa obejmowała 4800 kg. Dystrybucja mięsa drobiowego z Polski z tej hurtowni została natychmiast wstrzymana aż do zakończenia kontroli przez czeskie służby sanitarne - poinformował agencję CTK rzecznik Państwowego Zarządu Weterynaryjnego (SVS) Petr Vorliczek. Informacja o nowym przypadku odkrycia pałeczek salmonelli w mięsie z Polski pojawiła się, gdy Komisja Europejska po raz kolejny zaapelowała do władz czeskich, by zaprzestały systematycznych kontroli polskiej żywności, które są prowadzone od ubiegłego tygodnia i ograniczyły się jedynie do przyjętych w ramach jednolitego rynku kontroli wyrywkowych, gdy jest dla nich uzasadnienie. Jak podaje PAP, Praga zignorowała te wezwania. Szef Państwowego Zarządu Weterynaryjnego (SVS) Zbyniek Semerad poinformował w czwartek, że Czechy nie dostosują się do apelu Komisji Europejskiej. "Nadzwyczajne kontrole zostaną zniesione, gdy Polska przyjmie niezbędne kroki prawne, które usuną niepewność co do nielegalnego pozyskiwania mięsa lub co do jego jakości" - zapowiedział z kolei rzecznik resortu rolnictwa Vojtiech Bili. Strona polska obiecała, że do końca marca zostaną podjęte kroki, dzięki którym nadzór weterynaryjny się polepszy.

W połowie lutego 2019 r. na Konferencji zorganizowanej w Londynie przez São Paulo Research Foundation (FAPESP), której jednym z celów działania jest zacieśnianie współpracy między naukowcami z Brazylii i Wielkiej Brytanii zaprezentowano wyniki badań, w trakcie których badano geny pozwalające przeżywać szczepom bakterii Salmonella w przewodzie pokarmowym drobiu. Celem badań prowadzonych przez brazylijskich i brytyjskich uczonych jest zapobieganie skażeniom ludzi bakteriami Salmonella znajdującymi się w mięsie drobiowym oraz produktach drobiarskich. Jak wiadomo, obecność niektórych szczepów bakterii Salmonella w mięsie drobiowym importowanym z Brazylii do UE była powodem wprowadzenia zakazu tego importu przez władze sanitarne UE; przepisy UE w tym względzie są niezwykle restrykcyjne. Niektóre szczepy bakterii Salmonella zasiedlające przewód pokarmowy drobiu mogą wprawdzie nie powodować objawów chorobowych u ptaków, ale mogą być bardzo niebezpieczne dla zdrowia ludzi. Brazylijscy naukowcy postanowili usunąć geny ttrA i pduA z genomów bakterii S. Enteritidis, S. Typhimurium and S. Heidelberg i następnie zakazić grupę ptaków tymi bakteriami, aby następnie zbadać po kilku dniach ewentualną obecność tych zmodyfikowanych bakterii w wątrobie, śledzionie, jelicie ślepym oraz w odchodach zakażonych ptaków i porównać z wynikami badań otrzymanymi w grupach ptaków zakażonymi bakteriami Salmonella nie poddanymi genetycznej modyfikacji. Ustalenie, które z genów bakterii Salmonella są odpowiedzialne za oporność bakterii na działanie układu immunologicznego drobiu, pozwoli poprzez modyfikację genetyczną bakterii Salmonella przygotować szczepionkę, która podana ptakom przygotuje ich układ immunologiczny do zwalczania chorobotwórczych szczepów bakterii z rodzaju Salmonella, przez co zmniejszy się ryzyko zakażenia ludzi tymi groźnymi bakteriami.   

Coraz więcej producentów drobiu jest gotowych wdrożyć program chowu kurcząt brojlerów bez stosowania antybiotykowych stymulatorów wzrostu ASW, aby w ten sposób zapobiegać rozprzestrzenianiu się lekoopornych bakterii patogennych. Niestety, prowadzenie produkcji bez ASW nie jest łatwe i wymaga od producenta przestrzegania wielu procedur. Oto kilka podstawowych zasad, jakie powinien zachować producent w chowie kurcząt brojlerów bez ASW: skutecznie chronić ptaki przed zakażeniem kokcydiozą (m. in. poprzez staranne czyszczenie i mycie kurnika, zachowanie co najmniej 14-dniowej przerwy między kolejnymi wstawieniami oraz zastosowanie różnych preparatów przeciwko kokcydiozie), opracować szczegółowy programu  żywienia kurcząt (odpowiedni poziom białka w paszy, współdziałanie programu żywienia z programem zapobiegania kokcydiozie, powiązanie programu żywienia z programem świetlnym w taki sposób, aby ptaki mogły regularnie pobierać paszę),         stosować wysokiej jakości surowce do produkcji mieszanek paszowych (wysoka strawność, wolne od mykotoksyn),  wspierać rozwoju pożytecznych bakterii w przewodzie pokarmowym kurcząt (jakość piskląt jest czynnikiem krytycznym – higiena w zakładzie wylęgowym; przewód pokarmowy piskląt jest zasiedlany bakteriami ze stada rodzicielskiego, stąd zdrowotność stad rodzicielskich ma kluczowe znaczenie), dążyć do zmniejszenia ilości bakterii i wirusów w środowisku, w którym tuczone są brojlery (restrykcyjnie przestrzegana higiena produkcji, skuteczny program szczepień, jakość wody do picia).

MHP, największy producent mięsa drobiowego na Ukrainie, poinformował wczoraj 21 lutego br. o pomyślnym zakończeniu procesu zakupu 90% akcji należących do Perutnina Ptuj, największych zakładów drobiarskich w Słowenii, które posiadają także swoje zakłady w siedmiu europejskich krajach (m. in. w Serbii, Austrii, Macedonii i Rumunii) i odgrywają rolę rynkowego lidera drobiarskiego w Chorwacji, Serbii, Słowenii oraz Bośni i Hercegowinie. Na podstawie zawartej umowy MHP zobowiązał się do wprowadzenia w Perutnina Ptuj najwyższych, zgodnych z międzynarodowymi normami, standardów jakościowych, ochrony praw pracowniczych i wzrostu zatrudnienia, a także wzrostu produkcji i rozwoju sprzedaży poprzez implementację nowych wyrobów. MHP wyprodukował 617,9 tys. ton mięsa drobiowego w 2018 r. (wzrost o 9% w porównaniu do 2017 r.). Eksport w IV kwartale 2018 r. wyniósł 71,3 tys. ton (wzrost o 62% w porównaniu do IV kw. 2017 r.), przy czym wzrost eksportu w całym 2018 r. wzrósł o ponad 30%, natomiast sprzedaż na rynku ukraińskim obniżyła się w 2018 r. o 2% (w porównaniu do 2017 r.). Głównymi importerami drobiu z MHP są Wielka Brytania, Holandia, Słowacja (MHP posiada swoje zakłady drobiarskie w Holandii i Słowacji), Arabia Saudyjska, Egipt i Irak, przy czym głównym hitem eksportowym na rynki UE jest bezcłowy ukraiński filet z kością. Przypomnijmy, że zdecydowanym liderem produkcji drobiu w UE jest Polska. Według danych Komisji Europejskiej ponad 3,1 mln ton mięsa drobiowego (ponad 5 razy więcej niż roczna produkcja MHP!), które opuściło zakłady w Polsce w 2017 r., to prawie dwa razy więcej niż wyprodukowali w ub. roku Francuzi (1,81 mln ton), Niemcy (1,78) czy Wielka Brytania (1,76 mln ton). Prognozy KE na 2018 rok zakładały ponad 7% wzrost produkcji drobiu w Polsce, podczas gdy prognozowany wzrost dla Francji i Wielkiej Brytanii to 2-3%, a w Niemczech przewiduje się spadek o ponad 4%.   

Przeglądając najnowszy Raport OECD FAO Agricultural Outlook 2018-2027 można dowiedzieć się, że spośród różnych krajów na całym świecie najwięcej mięsa drobiowego w 2017 r. spożyły Chiny 19,028 mln ton, następnie (w mln ton) USA 18,044, UE 14,013, Brazylia 8,893, Rosja 5,159, Meksyk 4,072, Indie 3,257, Japonia 2,444, RPA 2,312 i Iran 2,114; łącznie tych siedem krajów spożyło 79,336 mln ton mięsa drobiowego, co stanowi 67,2% światowej produkcji mięsa drobiowego. Warto pamiętać, że w tych siedmiu krajach zamieszkuje ok. 56,7% ludności całego świata. W niektórych spośród wymienionych krajów produkcja mięsa drobiowego jest większa niż spożycie (USA, Brazylia, UE, Indie) i kraje te eksportują mięso drobiowe, natomiast w pozostałych krajach brakuje mięsa drobiowego i muszą one je importować. Natomiast okazuje się, że najwyższe na świecie spożycie mięsa drobiowego średnio na jednego mieszkańca jest w zupełnie innych krajach. I tak najwięcej drobiu spożywają Izraelczycy 58,2 kg/mieszkańca, następnie (w kg/mieszkańca) Amerykanie 49,3, Malezyjczycy 48,3, Australijczycy 46,1, mieszkańcy Arabii Saudyjskiej 42,3, Argentyńczycy 41,6, Brazylijczycy 40,7, mieszkańcy Chile 40,1, RPA 38,7 i Nowej Zelandii 38,0.

Wg Raportu zaprezentowanego przez OIE w ubiegły czwartek 14 lutego 2019 r. producenci drobiu w 45 krajach w różnych regionach świata (18 krajów w Ameryce Płd. i Środkowej, 14 krajów w Azji i Oceanii oraz 10 krajów w Afryce) ciągle stosują różne antybiotyki w celu poprawienia tempa wzrostu oraz zapobiegania infekcjom u kurcząt brojlerów, indyków i kaczek. Nadal w 12 krajach jako antybiotykowy stymulator wzrostu powszechnie stosowana w chowie drobiu jest kolistyna, lek z powodzeniem wykorzystywany w medycynie ludzkiej w krytycznych sytuacjach, kiedy najczęściej już nie pomagają inne leki. Producenci drobiu stosują antybiotyki pomimo licznych ostrzeżeń ze strony specjalistów ds. zdrowia ludzi oraz obowiązującego zakazu stosowania antybiotyków jako stymulatorów wzrostu w tych krajach. Obserwacje w zakresie stosowania antybiotyków jako stymulatorów wzrostu dla drobiu przeprowadzono w 155 krajach w ciągu dwóch lat 2015-2017. Nadzieję na stopniowe eliminowanie antybiotyków z produkcji zwierzęcej budzi fakt, że liczba krajów stosujących antybiotyki w chowie drobiu obniżyła się z 60 w poprzednich badaniach do 45 w obecnych badaniach. Niemniej wyniki te świadczą, że przed światowym przemysłem drobiarskim jest jeszcze długa droga do całkowitego wyeliminowania groźnych antybiotyków z powszechnej praktyki.

W ciągu 20 lat globalne zapotrzebowanie na białko zwierzęce wzrośnie o 35%, w największym stopniu na mięso drobiowe. Kluczowymi czynnikami wpływającymi na rozwój światowej produkcji drobiu będą m. in.:  główną siłą napędzającą popyt na produkty białkowe pochodzenia zwierzęcego jest wzrost zasobności ekonomicznej społeczeństw krajów rozwijających się, spodziewany jest znaczący rozwój produkcji drobiu w Indiach, Indonezji, Wietnamie i Filipin,  w niektórych krajach Azji i Pacyfiku część popytu na białko będą pokrywały produkty zawierające białko roślinne, inaczej niż w krajach Ameryki Płd., gdzie spodziewany jest największy na świecie wzrost popytu na mięso drobiowe, zmniejsza się import brazylijskiego drobiu do UE, natomiast zdecydowanie zwiększa się eksport drobiu z Ukrainy do UE  ASF w coraz większym stopniu negatywnie wpływa na produkcję mięsa wieprzowego w Chinach, przy czym ogromny niedobór białkowych surowców paszowych, głównie soi, oraz brak piskląt brojlerowskich znacząco ogranicza szybki rozwój produkcji drobiu w Chinach.    

Analitycy światowego rynku drobiarskiego, obecni na konferencji Amerykańskiego Stowarzyszenia Producentów Drobiu i Jaj w Atlancie 11 lutego 2019 r., są zgodni, że sytuacja globalnego rynku drobiarskiego na świecie jest dobra. Coraz więcej ludzi kupuje mięso drobiowe, wyroby z tego mięsa oraz jaja, kierując się przekonaniem, że jest to żywność o wysokiej wartości pokarmowej i zdrowa. Dotyczy to zwłaszcza przedstawicieli średniej klasy, szybko rozwijającej się w wielu krajach na całym świecie. Światowa produkcja drobiu stale rośnie i w 2027 r. powinna osiągnąć poziom ponad 140 mln ton mięsa drobiowego w skali światowej. Niemniej w najbliższym czasie szereg wyzwań, zwłaszcza ekonomicznych i politycznych, może mieć istotny wpływ na kształtowanie się i ewentualne zmiany na rynku białka zwierzęcego, zwłaszcza analizując perspektywy rozwoju produkcji dla poszczególnych gatunków zwierząt (drób, trzoda chlewna, bydło, akwakultura). Wyzwania te to przede wszystkim wojna handlowa i wynikające z tego cła importowe, sankcje i zakazy, zmiany kierunków eksportu drobiu i jaj, skutki szerzącego się co raz bardziej na świecie wirusa ASF w chowie trzody chlewnej i wynikające z tego kłopoty z równowagą w zaspokajaniu rosnącego popytu na żywność zawierającą białka zwierzęce.

Mająca siedzibę w Springdale (Arkansas, USA) Tyson Foods, jedna z największych na świecie firm zajmująca się produkcją mięsa drobiowego, wieprzowiny i wołowiny, uzyskała 7 lutego br. zgodę na zakup zakładów drobiarskich w Europie i Tajlandii należących do brazylijskiej firmy BRF, również jednego z największych producentów mięsa drobiowego i wieprzowiny na świecie. W ramach podpisanej umowy Tyson kupi od BRF za łączną kwotę 340 mln USD cztery zakłady drobiarskie w Tajlandii, jeden zakład drobiarski w Holandii i jeden zakład drobiarski w Wielkiej Brytanii. Dzięki zakupowi nowych zakładów nasza działalność na rynkach międzynarodowych znacząco wzrośnie i umocni się, zwłaszcza na terenie krajów Azji Płd.-Wsch., jak i w Europie – stwierdził Noel White, prezes i CEO Tyson Foods. W skład pionowo zintegrowanych zakładów w Tajlandii wchodzą ubojnie drobiu i zakłady przetwórstwa drobiowego (eksport wyrobów z drobiu do krajów Azji i Europy), wytwórnie pasz, zakłady wylęgowe i fermy rodzicielskie oraz zakontraktowane fermy tuczu kurcząt brojlerów. Natomiast zakłady w Holandii i Wielkiej Brytanii produkują wysoko przetworzone wyroby z mięsa drobiowego przeznaczone przede wszystkim dla konsumentów europejskich.

Opuszczenie UE przez Wielką Brytanię bez obustronnie uzgodnionego porozumienia może spowodować bardzo poważne problemy dla przemysłu drobiarskiego w tym kraju, głównie w takich dziedzinach jak koszty produkcji, warunki handlu, zatrudnienie czy obsługa konsumentów. Brytyjski przemysł drobiarski zatrudnia ok. 38 tys. pracowników, spośród których 60% to obywatele innych krajów UE, którzy pomimo zapewnień brytyjskiego rządu o ich bezpiecznym statusie po Brexicie niepokoją się o swoją przyszłość w W. Brytanii, podobnie zresztą jak przedsiębiorcy zatrudniający w swoich zakładach obcokrajowców. Właściciele zakładów drobiarskich zamierzają wystąpić do brytyjskiego rządu o przyznanie pracownikom spoza W. Brytanii specjalnych wiz. Eksport brytyjskiego drobiu i wyrobów drobiarskich do krajów UE będzie obłożony cłem w wysokości 27%, podobnie jak import drobiu z krajów UE, co może w istotny sposób wpływać na jakość importowanego drobiu i wyrobów drobiarskich. Dla działającego w Irlandii Płn. Moy Park, jednego z największych producentów drobiu w Europie, zamknięcie granicy z Irlandią oznacza utratę możliwości utylizacji ponad 25 tys. ton ściółki rocznie w biogazowni należącej do irlandzkiej firmy Co Donegal, która przetwarza ściółkę w biogaz, potrzebny do wytworzenia energii elektrycznej o mocy ponad 4 MW rocznie oraz organiczny nawóz.

Specjaliści ds. marketingu informują przemysł drobiarski o wchodzeniu na rynek nowego pokolenia Gen C (urodzeni po 1995 r.), zwanego też pokoleniem Z jako następne po pokoleniach baby boomers, X i Y. Pokolenie Gen C (od angielskich słów "connect, communicate, change"), dorastające wyłącznie w świecie nowoczesnych technologii i swobodnego podróżowania (nie zna czasów bez komputerów, smartfonów, internetu i portali społecznościowych czy braku przynależności Polski do struktur UE), charakteryzuje się m. in. dużą samodzielnością, silną potrzebą zmieniania świata oraz przedsiębiorczością i chęcią tworzenia własnego biznesu. Wg specjalistów ds. marketingu przemysł drobiarski już dziś powinien badać potrzeby pokolenia Gen Z oraz zakładanych przez nich rodzin i przygotowywać dla niego odpowiednią ofertę towarową, prawdopodobnie zupełnie inną aniżeli dla wcześniejszego pokolenia Y (millenialsi). Pokolenie Gen Z chce bezpośrednio współpracować z przemysłem drobiarskim i wspólnie tworzyć nową ofertę towarów odpowiadającą ich oczekiwaniom. Przygotowując posiłki dla siebie i swoich rodzin pokolenie Gen Z nie chce tylko patrzeć na video, jak to należy zrobić, ale chce samodzielnie tworzyć i przygotować zdrowe jedzenie z produktów, które wstępnie przygotuje dla nich przemysł. Oni sami chcą być innowacyjni i kreatywni. Chcą realnie wpływać na przemysł podpowiadając mu nowe rozwiązania, a nie być – jak dotychczas – tylko biernymi odbiorcami pomysłów oferowanych przez przemysł drobiarski. Najprościej mówiąc – mamy z pokolenia Z chcą np. kupować w jednym opakowaniu filety piersiowe dla pokolenia baby boomers i X, stripsy dla pokolenia Y i kostki dla pokolenia Z.

Naukowcy z Instytutu w Roslin, Szkocja, finansowanego przez Brytyjską Komisję Nauk Biotechnologicznych i Biologicznych, zmodyfikowali genetycznie kury, które posiadają zdolność wytwarzania białek charakteryzujących się własnościami leczniczymi dla ludzi. Białka te znajdują się w jajach znoszonych przez genetycznie zmodyfikowane kury, dzięki czemu możliwe staje się wykorzystanie tych białek po ich ekstrakcji z jaj najpierw w badaniach klinicznych prowadzonych w celu poszukiwania nowych metod leczenia ludzi z niektórych chorób, a jeśli wyniki tych badań będą pozytywne, zastosowania białek wytwarzanych przez kury i znajdujących się w jajach jako taniego sposobu wytwarzania leków zastępujących niektóre bardzo drogie leki dotychczas stosowane w medycynie ludzkiej. Zespół naukowców w Instytucie Roslin w pierwszym etapie prowadzonych badań skierował swoje zainteresowania na dwa białka: IFNalpha2a (ludzkie białko odpornościowe posiadające własności antywirusowe i antynowotworowe) i makrofag-CSF (białko stymulujące proces krwiotwórczy hematopoezę). Dr Lissa Herron, kierująca w Roslin Zespołem Avian Biopharming Business twierdzi, że być może w przyszłości będzie możliwe takie zmodyfikowanie genetyczne kur, by mogły one wytwarzać białka zastępujące takie drogie leki jak np. Avastin czy Herceptin, z powodzeniem wykorzystywane w leczeniu chorób nowotworowych u ludzi.  

W 2020 r. w Wielkiej Brytanii zostanie otwarta pierwsza ferma kur niosek produkujących jaja spożywcze w pełni dostępna dla szerokiej publiczności. Należąca do Sally Farm ferma, położona w hrabstwie North Yorkshire, pozwoli wszystkim odwiedzającym ją klientom bezpośrednio poznać warunki chowu kur niosek i produkcji jaj spożywczych oraz uzyskać niezbędne informacje w tym zakresie od specjalistów, zatrudnionych w tej fermie. Ferma ma być też miejscem, które pomoże kształcić uczniów i studentów okolicznych szkół rolniczych i uczelni w zakresie szeroko rozumianej produkcji jaj spożywczych oraz odbywać praktyki przez przyszłych właścicieli ferm kur niosek i pracowników obsługi takich ferm. Na fermie utrzymywanych będzie 64 tys. kur niosek na wolnych wybiegach o łącznej powierzchni 32 ha (5 m2/kurę). Kurniki na terenie fermy zostaną wyposażone przez holenderską firmę Vencomatic. Warto wspomnieć, że Vencomatic ma już wieloletnie doświadczenie w tworzeniu ferm kur niosek ogólnie dostępnych dla publiczności. Ferma będzie obsługiwana na podstawie 20-letniej umowy leasingowej przez specjalistów chowu kur niosek w systemie free-range z Wot-A-Hen, działu zależnego utworzonego w 2016 r. w Warrendale Farms. Produkowane jaja będą sprzedawane przez Noble Foods pod handlową marką Happy Egg Co.

Brytyjski Królewski College Weterynaryjny RVC, który jest integralną częścią Uniwersytetu w Londynie, poinformował 22 stycznia 2019 r. o utworzeniu Centrum Jednego Zdrowia dla Drobiu (One Health Poultry Hub), które skupia 11 krajów i 27 organizacji (głównie z Azji Południowo-Wschodniej) zaangażowanych w badanie i rozwiązywanie problemów zdrowia ludzi w sytuacji intensywnie rozwijającej się produkcji drobiarskiej (produkcja mięsa drobiowego i jaj spożywczych), której towarzyszy wzrost zagrożenia chorobami odzwierzęcymi (zoonozy) potencjalnie stanowiącymi zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwłaszcza wtedy, gdy produkcja drobiarska nie jest prowadzona zgodnie z obowiązującymi i szeroko rozumianymi zasadami higieny i dobrostanu. Gwałtowny rozwój produkcji drobiarskiej stanowi z jednej strony wielką szansę szybkiego zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania ludzi na całym świecie, a zwłaszcza w krajach rozwijających się, na tanie i zdrowe białko zwierzęce, z drugiej jednak strony poprzez coraz częstsze przypadki występowania groźnych chorób drobiu stwarza poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi poprzez sprzyjanie rozwojowi lekoopornych drobnoustrojów chorobotwórczych oraz bakteryjne skażenia żywności i wysoce zakaźną grypę. Koncepcja „Jedno Zdrowie” jest wzorcem, w ramach którego zdrowie określane jest jako ciągłe, łączne, globalne i współzależne trwanie przyczyn oraz skutków realizujących się w obrębie ekosystemów i w bytujących w nich populacjach ludzkich i zwierzęcych, przy zabezpieczeniu żywności i równowagi ekonomicznej oraz dobrostanu.

  W hiszpańskiej tv pojawiła się wdzięczna reklama, w której młody chłopak jedząc w restauracji McDonald’s pysznego hamburgera na pytanie swojego kolegi: „Co takiego jesz?” odpowiada, że je „pollogano”. Wyraz „pollogano” jest połączeniem dwóch słów: hiszpańskiego „pollo” – kurczak i angielskiego „vegan” - wegetariański („chickengan” w wersji anglojęzycznej). Na filmiku widać, że przyjaciele, siedzący razem z chłopakiem, patrzą na niego jak na dziwaka, który uważając się za wegetarianina zjada burgera z kurczaka i z przekonaniem twierdzi, że wszystko jest w porządku. Czyżby McDonald’s chciał zasugerować tą reklamą, że będąc wegetarianinem można spokojnie jeść mięso z kurczaków? Na społecznościowych forach wybuchła dyskusja, czy McDonald’s swoją reklamą nie przekroczył tzw. politycznej poprawności i nie popełnił przestępstwa przedstawiając scenkę w restauracji jako wybryk wegetarianina-dziwaka jedzącego ze spokojem burgera z drobiowego mięsa. Pojawiły się nawet głosy, by McDonald’s usunął tę reklamę! Wydaje się, że nawet jeśli jest to swego rodzaju nadużycie, to w normalnym życiu potrzebujemy trochę dystansu do niektórych sytuacji i zachowania niezbędnego poczucia humoru. Każdy może podejmować samodzielne decyzje, także wegetarianie jedząc burgera z kurczaka. A swoją drogą reklama świetnie promuje zdrowe – w końcu! – mięso z kurcząt, chociaż niekoniecznie w potrawie z fastfood jadłodajni. I przedstawia kogoś, kto wbrew powszechnemu przekonaniu o wegetarianach może być fanem mięsa drobiowego…

  Stowarzyszenie Południowoafrykańskich Producentów Drobiu SAPA jest przekonane, że rząd RPA mógłby pomóc w stworzeniu 30 tys. dodatkowych miejsc pracy w przemyśle drobiarskim poprzez działania pozwalające lepiej zarządzać zalewowi rynku RPA przez import taniego mrożonego mięsa drobiowego z Unii Europejskiej i Brazylii. Producenci z RPA złożyli wniosek w Międzynarodowej Komisji ds. Handlu z prośbą o wydanie zgodny na dalsze zwiększenie cła na importowane mrożone mięso drobiowe z UE i Brazylii do 82% jego wartości twierdząc, że jest ono sprzedawane przez UE i Brazylię poniżej kosztów wytwarzania. Natomiast przedstawiciele przemysłu drobiarskiego w UE i Brazylii przekonują, że w porównaniu do producentów z RPA są znacznie bardziej konkurencyjni i dzięki temu mogą sprzedawać mrożone mięso drobiowe po stosunkowo niskich cenach. Izaak Breitenbach, nowy prezes SAPA, uważa, że jest to nieprawda, bo eksporterzy z UE, Brazylii czy USA mogą sprzedawać do RPA tylne ćwiartki kurczaków po bardzo niskich dumpingowych cenach tylko dlatego, że koszty produkcji tych elementów w znaczącej części pokrywają wysokie ceny sprzedaży filetów piersiowych na rynkach wewnętrznych tych krajów.

  Donald Trump, prezydent USA, powiedział członkom Biura amerykańskiej Federacji Rolników AFBF z okazji uroczystości 100-lecia powstania Federacji, że amerykańscy farmerzy potrzebują pracowników-imigrantów, ale powinni to być imigranci legalnie przebywający na terenie USA. Jednocześnie uzasadniał potrzebę budowy granicznego muru między USA i Meksykiem twierdząc, że zdecydowanie zapobiegnie to nielegalnej imigracji i będzie miało pozytywne skutki dla amerykańskich farmerów. Amerykański prezydent chce, aby do USA przybywali imigranci, którzy będą pracowali w amerykańskim rolnictwie, ale każdy z imigrantów powinien przejść procedurę imigracyjną po to, aby rząd amerykański miał pewność, że są to imigranci, którzy mogą legalnie przebywać w USA. Natomiast Andy Boylen, szef Sekcji Drobiarskiej Irlandzkiego Stowarzyszenia Rolników, stwierdził, że w 2018 r. znacząco wzrósł koszt produkcji kurcząt brojlerów i jaj spożywczych przede wszystkim z powodu wzrostu cen pasz, ale także większych kosztów energii i pracy. W tej sytuacji utrzymywanie niskich cen skupu kurcząt i jaj przez przemysł drobiarski, a następnie sprzedaż drobiu i jaj spożywczych w handlu w cenach promocyjnych powoduje, że produkcja drobiarska w Irlandii przestaje być opłacalna. Problem jest bardzo poważny i wymaga – wg Boylen’a – natychmiastowej renegocjacji 3-letnich umów między producentami kurcząt i jaj spożywczych a przemysłem drobiarskim.

  ABPA informuje, że Brazylia zakończyła 2018 r. z 5,1% (4,1 mln ton) spadkiem eksportu mięsa drobiowego w porównaniu do 2017 r. (4,32 mln ton). Dzięki znaczącemu wzrostowi eksportu w drugim półroczu (średnia miesięczna wyniosła 377,3 tys. ton, co jest najlepszym wynikiem w ciągu ostatnich trzech latach), brazylijskiemu przemysłowi drobiarskiemu udało się zniwelować 13,4% spadek eksportu mięsa drobiowego z pierwszej połowy 2018 r. Szczególnie wysoki poziom eksportu zanotowano w grudniu 2018 r. (352,8 tys. ton), co jest o 9,9% więcej niż w grudniu 2017 r. (321,0 tys. ton). Warto podkreślić, że jednocześnie udało się uzyskać bardzo dobrą cenę; przychód z eksportu mięsa drobiowego w grudniu 2018 r. wyniósł 581,4 mln USD, co jest o 11,3% więcej w porównaniu do przychodu w grudniu 2017 r. (522,5 mln USD). „Przewidujemy, że dobry wynik eksportu w drugiej połowie 2018 r. zostanie utrzymany również w 2019 r.” – stwierdził Francisco Turra, prezes ABPA. „Uważamy, że będzie to możliwe dzięki pomyślnej realizacji – między innymi – programu 500K, który przewiduje osiągnięcie w 2020 r. miesięcznego eksportu mięsa drobiowego i wieprzowiny łącznie w ilości 500 mln ton”.

  Noble Foods, dominujący producent jaj spożywczych na brytyjskim rynku, wprowadził na rynek nową innowacyjną markę jaj pod handlową nazwą „Freshly Golden Yolks”, charakteryzujących się „głęboko złocistym, naturalnie smakowitym żółtkiem”. Jaja są produkowane przez kur nioski utrzymywane na wolnych wybiegach w trzech niewielkich fermach i karmione wzbogacaną zdrową karmą zawierającą m.in. dodatek papryki i nagietka. Karma dla tych kur jest wytwarzana w jednej tylko wytwórni pasz ściśle współpracującej w zakresie przygotowania receptury i procesu jej produkcji z Departamentem Produkcji Żywności w Noble Foods. Pomysł zaoferowania konsumentom takich jaj wynikł z przeprowadzonych badań, w trakcie których stwierdzono, że konsumenci w ogromnej większości preferują jaja z żółtkiem w kolorze głębokiego złota znoszone przez kury w chowie bezklatkowym utrzymywane na niewielkich fermach. Znaczącym argumentem marketingowym jest fakt, że cena tego wyjątkowego produktu premium nie odbiega od ceny innych jaj, w tym także jaj z klatkowego chowu kur.

  Obecność zjadliwego wirusa rzekomego pomoru drobiu (vND) stwierdzono w drugim już stadzie kur niosek w hrabstwie Riverside, Kalifornia, USA – stwierdził USDA w raporcie APHIS z 8 stycznie br. Przypomnijmy, że pierwszy przypadek choroby vND stwierdzono w tym samym rejonie 15 grudnia 2018 r., a zarażonych 110 tys. sześciotygodniowych kurek zostało podanych przymusowemu ubojowi, jak podaje OIE. Służby weterynaryjne Kalifornii przypuszczają, że stwierdzone przypadki zachorowania drobiu na vND są wynikiem zaniedbań w zakresie przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się tej choroby, kiedy to po stwierdzeniu obecności wirusa vND u drobiu w chowie przydomowym w maju 2018 r. oprócz wzmożonej bioasekuracji na fermach drobiu nakazano całkowitą likwidację drobiu w hrabstwach Los Angeles, San Bernardino i Riverside. Natomiast na fermy drobiu w Indiach, Iranie, Wietnamie, Tajwanie i Bułgarii powrócił wirus wysoce zakaźnej ptasiej grypy. Służby weterynaryjne w tych krajach nakazały likwidację zarażonych stad, ustanowienie wymaganych prawem stref zapowietrzenia oraz wzmożone procedury bioasekuracji.

  Dr Ludger Breloh, dyrektor Seleggt, wyjaśnił w wywiadzie udzielonym brytyjskiemu dziennikowi „Guardian”, że opracowana przez prof. dr Almutha Einspaniere i opatentowana przez Seleggt metoda pozwala dzięki odkryciu chemicznego markera określić płeć kurzego zarodka w jajach wylęgowych w dziewiątym dniu po ich zapłodnieniu. Dzięki tej metodzie jaja wylęgowe, w których rozwija się zarodek płci męskiej, nie muszą być nakładane do aparatów lęgowych i mogą być przeznaczone do spożycia, co może w najbliższej przyszłości zapobiec niehumanitarnej utylizacji kilku miliardów jednodniowych kogucików w zakładach wylęgowych na całym świecie. Warto wspomnieć, że pierwsze partie jaj pochodzących z selekcji wg metody Seleggt są z powodzeniem sprzedawane w sklepach w Berlinie pod marką handlową Respeggt. Przemysłowy sposób badania jaj został opracowany przez holenderską firmę HatchTech. Maszyna potrzebuje ok. 1 sek. na pobranie płynu z badanego jaja i przeprowadzenie odpowiedniego testu w celu określenia płci rozwijającego się zarodka (ok. 98,5% skuteczności).

  Rodzina Pazganów i przedstawiciele firmy Cargill podpisali finalną umowę w sprawie włączenia Grupy Konspol do struktur Cargill. Oznacza to przejęcie zakładu produkcji pasz, pięciu kompleksów hodowlanych, ubojni oraz dwóch zakładów produkcyjnych. Od momentu zawarcia finalnej umowy Cargill będzie w pełnym zakresie kontynuował działalność Grupy Konspol, zapewniając ciągłość funkcjonowania firmy i jej marek. Znakomity zespół, silne marki produktowe i dotychczasowa dynamika rozwoju pokazują potencjał Konspolu – powiedział Chris Langholz, Prezes Cargill Global Poultry. Jestem przekonany, że Cargill pomoże jeszcze skuteczniej wykorzystywać te atuty, zwłaszcza na globalnym rynku – dodał. UOKiK wydał zgodę na nabycie przez Cedrob S.A. z siedzibą w Ujazdówku części mienia Kutnowskich Zakładów Drobiarskich Exdrob S.A. w restrukturyzacji z siedzibą w Kutnie, tj. spółki Exdrob-Ferma sp. z o.o. z siedzibą w Skaratkach pod Las. Tymczasem… W ocenie KIPDiP rok 2019 może przynieść pierwszy w historii spadek produkcji mięsa drobiowego w Polsce – ocenia Mariusz Szymyślik, dyrektor KIPDiP. Dla obserwatorów rynku oczywistym jest, że ewentualny spadek produkcji dotknie przede wszystkim segmentu kurcząt rzeźnych, natomiast w przypadku kaczek oraz gęsi mogą to być nawet dynamiczne wzrosty. Mariusz Szymyślik nie ukrywa, że 2019 rok będzie trudny cenowo. Polskie drobiarstwo wpadło w pułapkę – mówi. Producenci i managerowie przedsiębiorstw drobiarskich potraktowali jednorazowe zdarzenie (załamanie europejskiego importu z Brazylii) jako normę. Teraz przyjdzie nam zapłacić rachunek za to nierozważne postępowanie. W 2019 roku może być tak, że okresy strat będą przeplatały się z okresami o minimalnej opłacalności – konkluduje dyrektor KIPDiP.

  Produkcja jaj spożywczych na świecie w 2016 r. wyniosła 73,89 mln ton i wzrosła w ciągu ostatnich dziesięciu lat o 18%. Warto przypomnieć, że jeszcze w 1999 r. światowa produkcja jaj spożywczych wynosiła 37,38 mln ton i była o ponad połowę mniejsza w porównaniu do obecnego poziomu. Oczywiście, wraz ze wzrostem produkcji wzrosła konsumpcja jaj, chociaż nie w tak znaczącym tempie i nie we wszystkich krajach; w niektórych wręcz spożycie jaj spadło. Mimo wszystko trzeba podkreślić, że coraz więcej ludzi na świecie zjada jaja, które stanowią dla nich bardzo ważne źródło wartościowego białka zwierzęcego. Największymi producentami jaj spożywczych na świecie są Chiny (prawie 550 mld szt.), następnie USA (109 mld szt.), Indie (100 mld szt.) i Meksyk (73 mld szt.). Zgodnie z prognozami KE produkcja jaj spożywczych w krajach UE wyniesie w 2026 r. 8,2 mln ton i będzie większa o 6,5% w porównaniu do produkcji w 2016 r. (7,7 mln ton).

  Bioasekuracja jako element zarządzania fermą drobiu zapewniająca dobrostan ptakom i zmniejszająca wielkość strat ekonomicznych nie jest wystarczającym bodźcem do jej starannego stosowania – twierdzi dr J. Giambrone z Auburn University, USA. Wprawdzie na wielu fermach obowiązują podstawowe zasady bioasekuracji, ale ciągle jeszcze dużo istotnych problemów wymaga poprawienia. Warto przypomnieć, że amerykański rząd nie chce pokrywać strat właścicieli ferm wynikających z konieczności depopulacji stada po stwierdzeniu zakażenia nisko patogennym wirusem grypy, jeśli na fermach nie zostały wcześniej wdrożone procedury dobrego programu bioasekuracji. Dr Giambrone wskazuje, że nadal wiele ferm nie jest wystarczająco oddalonych od siebie, co sprzyja przenoszeniu patogenów przez wiatr. Poważnym zagrożeniem jest zatrudnianie na fermach przypadkowych pracowników nie przestrzegających na co dzień obowiązujących reguł bioasekuracji (np. brak jakiegokolwiek kontaktu z drobiem poza fermą), co wynika zarówno z braku wiedzy, jak i niedostatecznego nadzoru ze strony właściciela fermy. Ciągle jeszcze zdarzają się przypadki przebywania na fermie osób, które prowadzą chów drobiu we własnych fermach i mogą być nosicielami patogennych wirusów lub bakterii.

  Produkcja mięsa drobiowego wzrośnie na świecie w ciągu najbliższych dziesięciu lat o 13,0% z 123 mln ton w 2018 r. do 139 mln ton w 2027 r., głównie dzięki rozwojowi produkcji drobiu w Chinach, USA i Brazylii. W krajach UE przewiduje się spadek produkcji drobiu w tym okresie o 4,3%. Przy przewidywanym wzroście produkcji mięsa ogółem na świecie w latach 2018-2027 do 387 mln ton udział mięsa drobiowego wyniesie 35,9% (wieprzowiny 35,6%, wołowiny 21,6% i pozostałych rodzajów mięsa 4,8%). Wzrost produkcji mięsa drobiowego nastąpi przede wszystkim dzięki jego krótkiemu cyklowi produkcji, co znacząco zwiększa opłacalność produkcji i pozwala szybciej reagować na popyt – informuje najnowszy raport FAO i OECD. Ważną rolę będą odgrywały też postęp genetyczny, poprawa zdrowotności drobiu oraz innowacyjne polepszenie techniki chowu, kształtowania środowiska i programów żywienia.

  Protest ok. 200 osób, m.in. producentów drobiu, utrudnił we wtorek 18 grudnia br. ruch na drodze krajowej nr 1 w Siewierzu. Organizatorem są zdesperowani ludzie, którzy skarżą się na niskie ceny skupu drobiu i import mięsa drobiowego spoza Unii Europejskiej. Import nie jest największym problemem na rynku drobiarskim – powiedział 19 grudnia br. minister rolnictwa Jan Krzysztof Ardanowski podczas spotkania z przedstawicielami branży drobiarskiej. Minister przypomniał, że od 2014 r. Polska jest największym producentem mięsa drobiowego w UE z silną dynamiką wzrostu produkcji (w latach 2010-2017 średnio o 8,5% rocznie). Zwrócił też uwagę, że w okresie styczeń-październik 2018 r. z kraju wywieziono prawie 1,1 mln ton mięsa drobiowego, o 13,6% więcej niż przed rokiem. W 2017 r. wytworzono 3,31 mln ton żywca drobiowego (wagi żywej), a głównym czynnikiem rozwoju branży drobiarskiej jest sprzedaż zagraniczna. Przy produkcji na poziomie ponad 3,3 mln ton sprowadzono do Polski niewiele ponad 65 tysięcy ton drobiu. Największym dostawcą mięsa drobiowego stała się Ukraina (20,4 tys. ton). Trzeba jednak pamiętać, że w tym samym czasie wyeksportowaliśmy na Ukrainę ponad 80 tys. ton – poinformował minister. Niezbędna jest natomiast korelacja struktury rynku ze strukturą produkcji, a tymczasem kolejni chętni chcą uruchamiać nowe fermy, a to pogłębi problemy na rynku drobiu – podkreślił szef resortu rolnictwa. Bartosz Urbaniak, szef Bankowości Agro BNP Paribas na Europę Środkowo-Wschodnią i Afrykę zwraca uwagę, że choć Polska jest największym producentem drobiu w Europie, nie oznacza to jednak, że mamy za niego największą wartość sprzedaży. Możemy być dużym, ale nieefektywnym kolosem, a to nie oznacza nic dobrego. Kraje takie jak Holandia, Francja czy Niemcy uzyskują lepszy efekt sprzedaży i to mniejszego wolumenu. To pokazuje, że mamy jeszcze kilka rzeczy do zrobienia po stronie kosztów, żeby dorównać tamtej efektywności – dodaje Urbaniak. Jednocześnie Chiny podpisały z Unią Europejską porozumienie o zwiększeniu kontyngentów bezcłowych (lub niskotaryfowych) na eksport mięsa drobiowego na teren Wspólnoty - informuje Krajowa Izba Producentów Drobiu i Pasz. Chiny wydały około pół miliarda dolarów na dostosowanie ferm drobiu oraz zakładów produkcyjnych do sprostania wymogom stawianym przez Unię Europejską.