Wybuch pandemii COVID-19 wywołanej przez wirusa SARS-CoV-2 na świecie, a w szczególności moment potwierdzenia jego występowania w Polsce, wywrócił do góry nogami wszystko to co dla większości z nas było uznawane za NORMALNE. Dotyczy to także codziennej współpracy lekarzy weterynarii z właścicielami tzw. przyzagrodowych stad kur. Z dnia na dzień kontakt się urywał. W obawie przed ryzykiem zakażenia się koronawirusem, wizyty lekarza weterynarii zostały ograniczone do minimum a często nawet do zera.

Piśmiennictwo:

1.           Furmaga S.: Choroby pasożytnicze zwierząt mięsożernych i drobiu. Wydawnictwo Akademii Rolniczej, Lublin, 1980, 63-128.

2.           Koncicki A., Minta Z., Tykałowski B.: Zakaźne zapalenie krtani i tchawicy. W: Choroby drobiu, red. Mazurkiewicz M., Wieliczko A. Wyd. UP we Wrocławiu, 2019, 455-461.

3.           Kummerfeld N. Pasożyty. W: Praktyka kliniczna: Zwierzęta egzotyczne. Ssaki, ptaki i zwierzęta zmiennocieplne, red. Zajączkowski J. Wyd. Galaktyka, Łódź, 2009, 599-605.

4.           Lonc E., Okulewicz A., Gaweł A., Bobrek K.: Helmintozy (robaczyce drobiu). W: Choroby drobiu, red. Mazurkiewicz M., Wieliczko A. Wyd. UP we Wrocławiu, 2019, 646-662.

5.           Siuda K.: Ptaszyniec, dręcz kurzy. W:Parazytologia i akaroentomologia medyczna, red. Deryło A. Wyd. PWN, Warszawa, 2002, 316-318.

6.           Tykałowski B., Stenzel T., Koncicki A.; Histomonoza indyków. Polskie Drobiarstwo, 2007, 5, 30-35.