Globalna produkcja mięsa drobiowego w 2020 roku przekroczyła 133 mln ton. Liderami w tej branży są Stany Zjednoczone Ameryki, Brazylia oraz Chiny. Przeważającą ilość mięsa pozyskiwanego od drobiu stanowi mięso kurcząt bojlerów - 86,2% i mięso indyków - 7,5%. Cechuje się ono stosunkowo niskimi kosztami produkcji, przystępną ceną oraz zadawalającymi konsumenta walorami żywieniowymi i prozdrowotnymi. W ostatnim dwudziestoleciu obserwuje się na świecie systematyczny wzrost produkcji indyków. Prognozy wskazuje, że do 2025 roku globalne roczne spożycie mięsa indyczego na świecie przekroczy 6,5 miliona ton (Borowy i Kubiak, 2012; Dziubak, 2021).

Piśmiennictwo:

1.           Augustyńska-Prejsnar A., Ormian M., Sokołowicz Z. 2018. Cechy kształtujące jakość mięsa drobiowego. Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego. 2: 90-96.

2.           Barowicz T. 2011. Żywność funkcjonalna - produkty drobiarskie (charakterystyka, trendy i perspektywy). Hodowca Drobiu. XVI (7): 110-115.

3.           Borowy T., Kubiak M.S. 2012. Walory odżywcze mięsa drobiowego. Gospodarka Mięsna. 3: 24-26.

4.           Chwastowska-Siwiecka I., Skowroński M. 2022. Wady jakościowe mięsa indyczego. Indyk Polski. 3: 69-76.

5.           Cybulska B., Kłosiewicz-Latoszek L., Cichocka A. 2010. Choroby metaboliczne, zaburzenia lipidowe. [w:] Praktyczny podręcznik dietetyki. Red. Nauk. M. Jarosz. Wyd. Instytut Żywności Żywienia - Warszawa: 330-336.

6.           Duma P., Barud B., Głodek E., Rudy M., Marchel M., Marian Gil M. 2016. Porównanie wybranych wyróżników jakości mięsa kurcząt brojlerów i indyków. Postępy Nauki i Technologii Przemysłu Rolno-Spożywczego. 71 (2): 58-67.

7.           Dziubak E. 2021. Drób - globalne trendy w światowej konsumpcji drobiu. https://www.unileverfoodsolutions.pl/Wiedza/gotowanie/tips-tricks/drob/rozwin-warsztat/drob-globalne-trendy.html (dostęp: 27. 01. 2022).

8.           Fletcher D.L. 2002. Poultry meat quality. World's Poultry Science Journal. 58: 131-145.

9.           Francisco S.C., Araújo L.F., Griep R.H., Chor D., Molina M.D.C.B., Mil J.G. Bensenor I.M., Matos S.M.A., Barreto S.M., Giatti L. 2020. Adherence to the Dietary Approaches to Stop Hypertension (DASH) and hypertension risk: results of the Longitudinal Study of Adult Health (ELSA-Brasil). British Journal of Nutrition. 123 (9):1068-1077.

10.         Galbete, C., Kröger, J., Jannasch, F. 2018. Nordic diet, Mediterranean diet, and the risk of chronic diseases: the EPIC-Potsdam study. BMC Medicine 16. Article number: 99.

11.         Grabowski T. 2003. Drób mięsny jako surowiec rzeźny. Część I. Polskie Drobiarstwo. 11: 16-17.

12.         Janicki B., Buzała M., 2013. Wpływ kolagenu na jakość technologiczną mięsa. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość. 2 (87): 19-29.

13.         Kim K., Hyeon J., Lee S.A. Kwon S.O., Lee H., Keum N., Lee J.K., Park S.M. 2017. Role of Total, Red, Processed, and White Meat Consumption in Stroke Incidence and Mortality: A Systematic Review and Meta-Analysis of Prospective Cohort Studies. Journal of the American Heart Association. 6 (9): e005983. doi: 10.1161/JAHA.117.005983.

14.         Kołczak T. 2007. Barwa mięsa. Gospodarka Mięsna. 9: 12-16.

15.         Krajowa Rada Drobiarstwa - Izba Gospodarcza. 2021. Rynek drobiu w Polsce w liczbach. https://krd-ig.com.pl/rynek-drobiu/rynek-drobiu-w-polsce-w-liczbach (dostęp: 27. 01. 2022).

16.         Kryza A., Pietrzak M., Gronowicz E. 2016. Jakość surowca rzeźnego - indyki ciężki BIG 6. Nauka Przyroda Technologie. 10 (1): #9.

17.         Lesiów T. 2003. Stan polskich badań na temat wartości odżywczej mięsa drobiowego. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość. 10 (4): 230-241.

18.         Michalczuk M., Siennicka A. 2010. Właściwości dietetyczne mięsa różnych gatunków drobiu utrzymywanych w alternatywnych systemach chowu. Przegląd Hodowlany. 11: 26-30.

19.         Orkusz A. 2015. Czynniki kształtujące jakość mięsa drobiu grzebiącego. Nauki Inżynierskie i Technologie. 1 (16): 47-60.

20.         Paleari M.A., Camisasca S., Beretta G., Renon P., Corsico P., Bertolo G., Crivelli G. 1998. Ostrich meat: physico-chemical characteristics and comparison with turkey and bovine meat. Meat Science. 48: 205-210.

21.         Pieszka M., Pompa-Roborzyński M., Baran J. 2017. Surowce i produkty drobiarskie a zdrowie konsumenta. Wiadomości Zootechniczne. R. LV (4): 118-123.

22.         Puchajda H., Faruga A., Kłosowska D., Majewska T. 2000. Wpływ genotypu na efektywność odchowu i wartość rzeźną indyków typu ciężkiego. Zeszyty Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego. Chów i Hodowla Drobiu. 49: 467-473.

23.         Wilkanowska A. 2016. Popularność mięsa indyczego w różnych zakątkach świata. http://www.portalhodowcy.pl/czasopisma/indyk-polski/indyk-polski-archiwum/78-indyk-polski-50-1-2015/1849-popularnosc-miesa-indyczego-w-roznych-zakatkach-swiata (dostęp: 12. 01. 2022).

24.         Zawisza K. 2020. Myślał indyk o niedzieli... - walory odżywcze mięsa indyczego. Mięsne Technologie. https://www.spozywczetechnologie.pl/miesne-technologie/technologie-produkcji/480/myslal-indyk-o-niedzieli-walory-odzywcze-miesa-indyczego (dostęp: 12. 01. 2022).

25.         Zdanowska-Sąsiadek Ż., Michalczuk M., Marcinkowska-Lesiak M., Damaziak K. 2013. Czynniki kształtujące cechy sensoryczne mięsa drobiowego. Bromatologii i Chemia Toksykologiczna. XLVI (3): 344-353.