Chiński rząd postanowił znacząco wzmocnić powrót przemysłu drobiarskiego do w pełni normalnego funkcjonowania, ale pod warunkiem zdecydowanego wdrożenia przez producentów drobiu procedur zapewniających wysoki status zdrowotny ptaków. Impulsem do rozwoju produkcji drobiarskiej w Chinach jest wyraźne ożywienie gospodarcze po trwającym kilka miesięcy okresie zamrażania gospodarki na skutek groźby COVID-19, dzięki czemu spodziewany jest wzrost zatrudnienia oraz przychodów osobistych pracowników. Sytuacja ta powinna pozytywnie wpłynąć na wzrost popytu wśród Chińczyków na mięso drobiowe i wyroby drobiarskie. W związku z tym światowi producenci drobiu i mięsa drobiowego przewidują wzrost eksportu drobiu na chińskie rynki.

Niestety, chiński rząd coraz częściej wykorzystuje groźbę rozprzestrzeniania się wirusa COVID-19 do wstrzymywania importu mięsa z krajów, gdzie zakłady mięsna mają problemy z zakażeniami COVID-19 wśród pracowników, chociaż praktycznie żadne badania nie wskazują, że wirus jest przenoszony na żywności.

Wprowadzony ostatnio przez Chiny całkowity zakaz (aż do dowołania) importu wieprzowiny z zakładów mięsnych w Holandii może spowodować nadpodaż tego rodzaju mięsa w UE, co nie tylko spowoduje spadek ceny skupu świń w UE, ale może znacząco zakłócić płynność podaży drobiu, która i tak od jakiegoś czasu boryka się z upłynnieniem nadprodukcji mięsa drobiowego.

Polska praktycznie dzisiaj nie ma żadnych znaczących interesów z Chinami i nie potrafimy ich zainicjować – twierdzi J. Strzelecki, specjalista ds. chińskiego rynku żywności. Powodem jest mała wiedza o potrzebach Chin, a to zaś wynika z braku realnej strategii będącej skutkiem niesolidnego rozpoznania rynku. Epidemia oraz wywołana nią nadprodukcja stają się idealnymi argumentami do nacisków na rządy różnych krajów i robienia pod nie interesów gospodarczych. Tymczasem nasze podejście do współpracy z Chinami nie zmienia się od lat, a od pewnego czasu swoje cele uzależniamy od relacji z USA – wskazuje Strzelecki.