Wyzwania stojące przed przemysłem drobiarskim w okresie do 2035 r.
Członkowie zarządów firm drobiarskich zastanawiają się, jakie wyzwanie staną przed przemysłem drobiarskim w okresie najbliższych jedenastu lat do 2035 r. i jakie w związku z tym powinny zostać podjęte działania, aby skutecznie przeciwdziałać tym wyzwaniom.
O perspektywie wydarzeń w przemyśle drobiarskim do 2035 r. wypowiedział się Jan Henriksen, prezes zarządu Aviagen Broiler Breeding Group podczas 2024 Szczytu ds. Marketingu w Produkcji Kurcząt (2024 Chicken Marketing Summit), który odbył się w dniach 29-31 lipca br. w Birmingham, Alabama (USA). Po raz pierwszy Szczyt odbywał się w ramach dwóch grup tematycznych:
ü pierwsza z nich poświęcona była trendom konsumenckim obecnie i spodziewanym do 2035 r., jaki wpływ odegrają technologie cyfryzacji oraz jak będzie rozwijał się marketing i sprzedaż mięsa z kurcząt w najbliższej przyszłości,
ü druga z nich zajęła się omówieniem przygotowań przemysłu drobiarskiego do spełnienia oczekiwań konsumenckich poprzez adaptację nowych i wykorzystywanych dotychczas technologii w celu dalszego wzrostu produkcji mięsa z kurcząt, w tym procesów wykorzystujących w mniejszym stopniu zasoby (energia, woda, ludzie), a jednocześnie prowadzących do polepszenia dobrostanu kurcząt, poprawy bezpieczeństwa żywności i dalszego ułatwienia sposobów przygotowywania posiłków.
Jan Henriksen w swoim wystąpieniu wskazał na trzy zagadnienia, które będą stanowiły największe wyzwanie dla przemysłu drobiarskiego w okresie nadchodzącej dekady do 2035 r. Będą to:
· pogłębiający się problem braku pracowników, którego – mimo wszystko – nie udaje się rozwiązać poprzez automatyzację procesów produkcyjnych; wg Henriksena potrzebny jest czas i środki na pokonanie tego wyzwania,
· ryzyko powstania kolejnych wydarzeń o charakterze katastrofy, które – jak chociażby wojny na Ukrainie i Bliskim Wschodzie czy pandemia COVID-19 – spowodowały zerwanie łańcuchów dostaw i globalnego handlu; wg Henriksena niezbędne jest przygotowanie planów zarządzania kryzysowego w przedsiębiorstwach drobiarskich na wypadek kolejnych katastrof, a jednym z elementów tego planu powinna być budowa ferm i zakładów drobiarskich rozproszonych w różnych krajach,
· poprawa dobrostanu drobiu zgodnie z oczekiwaniami opinii społecznej, wspieranej niekiedy przez rządy; wg Henriksena konieczne jest wzmożenie edukacji społeczeństwa w zakresie dobrostanu zwierząt oraz jej wsparcie przez środowiska naukowe, głównie poprzez otwarte mówienie o korzyściach i zagrożeniach dla produkcji mięsa drobiowego i zachowania bezpieczeństwa żywnościowego w wyniku intencjonalnego i spontanicznego wdrażania elementów dobrostanu.