Polski rząd przyjął 30 lipca br. projekt nowelizacji ustawy o paszach przedłużającej wejście w życie zakazu stosowania w żywieniu zwierząt pasz z udziałem surowców genetycznie modyfikowanych GMO do 1 stycznia 2030 r. Przypomnijmy, że organizmy modyfikowane genetycznie (GMO) budzą wiele kontrowersji. Przepisy UE są bardzo restrykcyjne – uprawa i obrót GMO są możliwe dopiero po przeprowadzeniu procedury autoryzacji. Od kwietnia 2015 r. państwa członkowskie mają swobodę we wprowadzaniu ograniczeń lub zakazów dotyczących upraw GMO na swym terytorium.

W uzasadnieniu projektu nowelizacji ustawy o paszach rząd stwierdza, że przesunięcie terminu wejścia zakazu jest konieczne ze względu na brak w Polsce odpowiedniej ilości alternatywnych surowców paszowych, w tym głównie białkowych, które pozwalałyby na wyeliminowanie śruty sojowej GMO z produkcji pasz.

Wejście w życie zakazu z dniem 1 stycznia 2025 r., zgodnie z poprzednią nowelizacją ustawy o paszach, mogłoby spowodować załamanie produkcji zwierzęcej. Przesunięcie terminu wejścia zakazu pozwoli – wg projektodawców zmian – na przebudowanie dotychczasowego krajowego systemu skupu i dystrybucji produkcji przez przedsiębiorstwa paszowe oraz dostosować receptury pasz i zmiany linii technologicznych.

Decyzja rządowa zmiany terminu zakazu jest również odpowiedzią na długoterminową inicjatywę KE zakładającej stopniowe wprowadzanie niezależności białkowej krajów UE, w tym Polski, poprzez korzystanie z wyników produkcyjnych rolnictwa i przetwórstwa wspieranych instrumentami finansowymi wspólnej polityki rolnej WPR.

Kraje UE importują rocznie 36 mln ton soi na cele paszowe. Zaledwie 1,4 mln ton soi jest produkowane w UE. Warto wiedzieć, że spośród 36 mln ton importowanej rocznie soi przez kraje UE 82% jest importowane z trzech krajów: z Brazylii 43,8% importu ogółem, Argentyny 22,4% importu ogółem i USA 15,9% importu ogółem, przy czym w Brazylii 89% upraw soi to rośliny GMO, w USA 93% upraw soi to GMO i w Argentynie 100% upraw soi to GMO.