W maju 2019 r. brytyjska firma Attest Technologies Ltd. opublikowała raport, w którym przedstawiono wyniki badań, przeprowadzonych na 1000 konsumentów w wieku produkcyjnym w USA i Wielkiej Brytanii, w trakcie których zapytano o preferowany styl życia, obejmujący świadomą konsumpcję, fizyczny i mentalny dobrostan, wiarygodność cyfryzacji, zasięg eskapizmu (ucieczka od problemów związanych z życiem społecznym, codziennością i rzeczywistością w świat iluzji i wyobrażeń) oraz wyzwania niesione przez nowe normy życia społecznego. Wśród wielu ciekawych spostrzeżeń stwierdzono, że w wyniku rosnącego poczucia odpowiedzialności za zmiany środowiska naturalnego i przekonania o możliwości wpływania na tempo i zakres tych zmian swoimi indywidualnymi decyzjami, coraz więcej ludzi – pomimo nie do końca przekonujących wyników badań naukowych – świadomie ogranicza ilość spożywanego mięsa. Około 25% badanych konsumentów w USA oraz prawie 50% w Wielkiej Brytanii zjada wyraźnie mniej mięsa lub deklaruje chęć zmniejszenia konsumpcji mięsa w najbliższym czasie. W tej grupie przeważają konsumenci w wieku 23-38 lat. Jednocześnie wielu z nich jest wegetarianami, chociaż ta grupa stanowi ok. 10-15% badanych konsumentów. Interesujące, że wśród młodych konsumentów (urodzeni po 2000 r.) 34% w Wielkiej Brytanii i 25% w USA jest wegetarianami lub deklaruje zdecydowaną chęć przejścia na dietę wegetariańską.

Tyson Foods poinformował, że pomyślnie zakończył się zakup od brazylijskiego BRF dwóch przedsiębiorstw drobiarskich działających w Europie na terenie Holandii i Wielkiej Brytanii oraz czterech przedsiębiorstw drobiarskich działających w Tajlandii. Rozmowy między Tyson Foods i BRF toczyły się od lutego br. Przejęte zakłady w Holandii i Wielkiej Brytanii specjalizują się w produkcji różnego rodzaju wyrobów z mięsa drobiowego sprzedawanych m. in. pod markami Grabits, Hot ‘N’ Kickin’Chicken, Speedy Pollo i Sadia. Także zakłady w Tajlandii oferują elementy mięsa drobiowego oraz wyroby charakterystyczne dla upodobań klientów w tej części świata.  „Przejęcie tych przedsiębiorstw jest zgodne z naszym programem budowania sieci produkcyjnej i biznesowej w skali globalnej” – stwierdził Noel White, prezes CEO Tyson Foods. „Dzięki temu będziemy mogli docierać do większej liczby klientów w Europie, Bliskim Wschodzie i Azji”. Analitycy światowego rynku drobiarskiego przewidują, że 90% oczekiwanego wzrostu popytu na mięso drobiowe i wyroby z tego mięsa w okresie najbliższych pięciu lat będzie pochodziło z krajów spoza USA i Europy, w tym ponad 60% z krajów azjatyckich. Przypomnijmy, że kilka dni temu BRF ogłosił chęć utworzenia wspólnego przedsięwzięcia z Marfrig Global Foods.

Dwaj brazylijscy producenci mięsa Marfrig Global Foods SA (wołowina) i BRF SA (drób, wieprzowina) podpisali protokół ustaleń, zgodnie z którym przedstawiciele zarządów rozpoczną rozmowy nad możliwością wzajemnej sprzedaży udziałów między tymi firmami w celu utworzenia wspólnego przedsięwzięcia biznesowego. Jeśli prowadzone rozmowy zakończą się pomyślnie, powstanie nowy światowy lider na rynku mięsa (sprzedaż ponad 20 mld USD rocznie), oferujący nie tylko schłodzone lub mrożone mięso drobiowe, wieprzowe i wołowe, ale praktycznie nieograniczoną liczbę produktów wytwarzanych w tych trzech rodzajów mięsa. Firmy Marfrig Global Foods SA i BRF SA z powodzeniem prowadzą działalność nie tylko w Brazylii i krajach Ameryki Płd., ale także na terenie USA, krajów Bliskiego Wschodu czy Azji. Wspólne działanie pozwoli obu firmom lepiej wykorzystać środki finansowe oraz sieć dystrybucyjną, a także zmniejszyć ryzyko biznesowe w sytuacji szybko zmieniającego się światowego handlu mięsem (gwałtownie rosnący popyt na mięso drobiowe z powodu narastającego problemu ASF).

Inspekcja ds. Żywności w Finlandii utworzyła oddział, którego zadaniem jest pełniejszy monitoring potencjalnych źródeł skażenia bakteriami Salmonella produktów żywnościowych. Stwierdzono, że w dwóch-trzecich przypadków salmonellozy u ludzi źródłem skażenia są trzy podtypy bakterii Salmonella enteritidis: S. Eneteritidis 8, S. Newport i S. Eneteritidis 1b. Przeprowadzone badania wskazują, że zarówno fińskie, jak i importowane wyroby przemysłu drobiarskiego (mięso drobiowe, jaja spożywcze) w niewielkim procencie są odpowiedzialne za zakażenie ludzi bakteriami Salmonella. Jednocześnie dzięki wprowadzonym przepisom restrykcyjnej kontroli jakości żywności liczba zachorowań ludzi na salmonellozę w Finlandii spadła w okresie od 2008 r. z 3000 przypadków o połowę, przy czym w ostatnich latach jedynie w 300-400 przypadkach źródłem salmonellozy była żywność produkowana w Finlandii. W Polsce monitorowaniem skażeń salmonellą zajmuje się Krajowy Ośrodek Salmonella (KOS) w Instytucie Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni, zarejestrowany przez WHO. Pomimo obserwowanej w ostatnich latach zmniejszającej się liczby zakażeń, nadal rejestruje się rocznie średnio około 14 tysięcy przypadków infekcji wywołanych tymi bakteriami, potwierdzonych badaniami bakteriologicznymi. Warto przypomnieć, że w Europie notuje się rocznie ok. 3 mln przypadków zachorowania ludzi na salmonellozę.

Analitycy przewidują dalszy rozwój ekonomiczny krajów azjatyckich. Chociaż nie będzie on tak szybki jak w 2018 r., to powinien w 2019 r. przekroczyć poziom 5%. Większe przychody ludności oraz spadająca produkcja wieprzowiny powodują znaczący wzrost popytu na mięso drobiowe w tych krajach. Przewiduje się, że największy wzrost spożycia mięsa drobiowego w 2019 r. (w porównaniu do 2010 r.) będzie miał miejsce w Malezji, gdzie wyniesie aż 46,9%. Spożycie drobiu będzie też wyższe w Japonii (o 17,2%), Tajlandii (o 15,0%). Wietnamie (o 14,0%), Chinach (12,5%) i Indonezji (o 7,1%). Niestety, potencjał produkcyjny przemysłu drobiarskiego w krajach azjatyckich nie będzie zdolny do zapewnienia odpowiedniej podaży mięsa drobiowego pokrywającej szybko rosnący popyt, chociaż warto podkreślić, że niektóre z azjatyckich krajów są również eksporterami mięsa drobiowego. W związku z nową sytuacją na azjatyckich rynkach drobiu najwięksi producenci mięsa drobiowego na świecie prowadzą intensywne rozmowy handlowe oczekując wzrostu eksportu mięsa drobiowego na azjatyckie rynki.

Opublikowane kilka lat temu wyniki badań, które wskazywały, że spożywania jaj nie zwiększa ryzyka chorób serca, skłoniły specjalistów z amerykańskiego Centers for Disease Control and Prevention (Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom) do odstąpienia od zalecanego wcześniej ograniczenia spożycia jaj jako znaczącego źródła cholesterolu (ok. 180 mg cholesterolu w żółtku dużego jaja). Opublikowane ostatnio wyniki badań naukowców z Uniwersytetu we Wschodniej Finlandii wskazują, że spożywanie jaj nie zwiększa także ryzyka przypadków wylewu krwi do mózgu, choroby powodującej poważne, najczęściej bardzo trudne do wyleczenia, zmiany w organizmie człowieka. Ponadto stwierdzono, że u większości ludzi ilość spożywanego cholesterolu w codziennych posiłkach w zasadzie nie wpływa na jego metabolizm w organizmie i poziom cholesterolu w krwi. Ale pomimo to warto przypomnieć, że chociaż praktycznie w żadnym kraju na świecie średnie spożycie jaj nie przekracza 5-6 szt. na tydzień (ok. 250-300 jaj rocznie), to planując codzienne posiłki warto pamiętać, aby łączne dzienne spożycie cholesterolu we wszystkich produktach pochodzenia zwierzęcego (jaja, mięso, ryby, mleko i przetwory mleczne) nie przekraczało 300 mg cholesterolu. Dr Norrina B. Allen z chicagowskiej Szkoły Medycyny Feinberga na Uniwersytecie Północno-Zachodnim twierdzi, że częste przekraczanie tego poziomu może zwiększać ryzyko chorób serca i układu naczyniowego o 17%, a nawet przyczyniać się do ryzyka śmierci (z różnych powodów) o 18%.

Szacuje się, że roczna produkcja wieprzowiny w Chinach spadnie o 16 mln ton w wyniku konieczności likwidacji zarażonych groźną chorobą ASF stad świń. Aby pokryć znaczący spadek podaży wieprzowiny, chiński przemysł drobiarski planuje zwiększyć produkcję mięsa drobiowego (kurczęta brojlery i kaczki) w 2019 r. o 10%. Przy rocznej produkcji ok. 12 mln ton mięsa drobiowego będzie to ok. 1,2 mln ton, co pokryje zaledwie ok. 8% niedoboru wieprzowiny. Niestety, z różnych powodów nie jest też możliwe uzupełnienie tak ogromnych niedoborów poprzez import mięsa; m. in. brak infrastruktury chłodniczej gotowej na przyjęcie zwiększonych dostaw mrożonego drobiu czy preferencje Chińczyków kupujących głównie żywe kurczęta brojlery z kolorowym upierzeniem oferowane na lokalnych targowiskach. Chińskich konsumentów do zwiększenia spożycia drobiu zniechęca także obawa przed zarażeniem się wirusami ptasiej grypy. Warto zauważyć, że gwałtowny wzrost popytu na mięso drobiowe spowodował wzrost cen sprzedaży drobiu o 76%, co z kolei w poważnym stopniu ograniczyło spożycie mięsa drobiowego przez chińskich konsumentów.

W związku z postępującymi przypadkami ASF w chińskich stadach świń światowi eksperci przewidują poważne zmiany na globalnym rynku mięsa, których ze względu na rozmiary tych zmian nikt nie jest w stanie do końca przewidzieć. Z całą pewnością ceny mięsa w Chinach wzrosną, zwiększy się też import wieprzowiny oraz mięsa drobiowego, a dokładniej – niektórych elementów drobiowych, preferowanych przez Chińczyków. Niestety, bardzo poważną barierą utrudniającą szybki wzrost importu mięsa jest brak odpowiedniej ilości chłodni na terenie Chin. Warto bowiem podkreślić, że praktycznie cały eksport mięsa z USA czy Brazylii do Chin odbywa się transportem morskim w kontenerach, co trwa niejednokrotnie kilka tygodni, i z tego powodu można transportować wyłącznie mięso mrożone. Spośród krajów UE jedynie kilka polskich zakładów drobiarskich posiada uprawnienia na eksport elementów drobiowych na chiński rynek. Chińscy importerzy mięsa wprawdzie rozważają możliwość rozbudowy chłodni, ale proces taki wymaga nie tylko czasu, ale także dodatkowych środków finansowych, zwiększonej mocy przerobowej firm budowlanych oraz dostaw odpowiedniego wyposażenia. Brak jest także potwierdzonych informacji o kierunkach i wielkości finansowego wsparcia oferowanego przez chiński rząd w celu rozwiązania szybko zbliżającego się kryzysu. Podstawową kwestią jest m. in. podjęcie decyzji, czy i w jakim zakresie należy wspierać szybki rozwój krajowej produkcji drobiu albo rozwijać import mięsa budując m. in. sieć chłodni.

W brytyjskiej Izbie Lordów odbyła się debata poświęcona problemom bioasekuracji zwierząt i roślin w świetle następstw wynikających z postanowień Brexitu o wyjściu Wielkiej Brytanii ze struktur Unii Europejskiej. Uczestnicy debaty stwierdzili, że bioasekuracja roślin i zwierząt na terenie Zjednoczonego Królestwa może być zagrożona po opuszczeniu UE z powodu braku dostępu do obszernych informacji zawartych w publikowanych przez KE alertach. Bliskość geograficzna oraz wzmożona komunikacja mogą bowiem stanowić potencjalne zagrożenie dla brytyjskiej bioasekuracji, co powinno powodować wzmożoną kontrolę fitosanitarną i weterynaryjną we wszystkich punktach kontroli granicznej. W związku z powyższym Izba Lordów skierowała do rządu pytanie, czy brytyjskie służby kontroli granicznej posiadają odpowiednie procedury pozwalające skutecznie kontrolować cały import towarów rolnych i żywnościowych z UE oraz czy zatrudniona jest wystarczająca liczba pracowników gwarantująca pełną obsługę importu z UE na terytorium UK w takim stopniu i zakresie, jak to się odbywa w przypadku importu z krajów trzecich, czyli spoza obszaru UE.

Spadek pogłowia świń w Chinach z powodu ASF powoduje, że chińskie władze już wkrótce będą musiały importować znaczące ilości wysokobiałkowych surowców żywnościowych pochodzenia zwierzęcego. Przedstawiciele amerykańskich producentów mięsa drobiowego i wieprzowego upatrują w tej sytuacji ogromne szanse eksportu do Chin, ale trwająca wojna handlowa między tymi dwoma krajami na razie uniemożliwia zawarcie nowego porozumienia korzystnego dla obydwu wielkich partnerów. Ciągle obowiązują cła na import wieprzowiny z USA, natomiast import mięsa drobiowego z USA do Chin jest zakazany od 2015 r. z powodu występujących przypadków grypy ptasiej w amerykańskich fermach drobiu. Amerykańscy analitycy rynku rolnego twierdzą, że chińskie władze w pierwszej kolejności będą importowały mięso z krajów UE i Ameryki Płd. Jeśli wojna handlowa między USA i Chinami nie zakończy się pomyślnie w najbliższym czasie, to wielkość tego importu może zachwiać równowagę popytu i podaży w tych regionach świata na zwierzęce produkty białkowe, co zmusi kraje z UE i Ameryki Płd. do importu mięsa z USA.

Południowoafrykański Astral Foods informuje w swoim Raporcie, że w półrocznym okresie finansowym kończącym się 31 marca uzyskany dochód 18,1 mln USD ze sprzedaży mięsa drobiowego i wyrobów drobiarskich był niższy o 51% w porównaniu do poprzedniego 6-miesięcznego okresu finansowego (kwiecień-wrzesień 2018 r.), a o 68,9% w porównaniu do tego samego 6-miesięcznego okresu finansowego rok wcześniej (październik 2017-marzec 2018).  Przyczyną tak znaczącego spadku dochodu są znacząco wyższe ceny zakupu mieszanek paszowych, niższe ceny sprzedaży i mniejsza marża handlowa, agresywna konkurencja ze strony importowanego mięsa drobiowego i wyrobów drobiarskich oraz narastające problemy z dostępem do wody. Trwająca od pewnego czasu dekoniunktura w południowoafrykańskim przemyśle drobiarskim spowalnia proces inwestycji i modernizacji, a wzrastający import taniego mięsa drobiowego na rynek południowoafrykański przy jednocześnie niskich zarobkach pracowników w RPA oraz wysokiej stopie bezrobocia nie wróżą szybkiej poprawy tej sytuacji. Brak zdecydowanego działania rządu RPA w kierunku ograniczenia postępującej liberalizacji rynku dodatkowo pogarsza ekonomiczną sytuację ludności, szczególnie w mniejszych miastach i na wsiach.

Po zakończonych w ubiegłym tygodniu niepowodzeniem negocjacjach handlowych między USA i Chinami Biały Dom spodziewa się wzrostu opłat celnych z 10% na 25% na niemal wszystkie towary importowane z Chin. W odpowiedzi na decyzję amerykańskiej administracji władze w Pekinie prawdopodobnie wprowadzą podobnie wysokie cła na importowane z USA towary. W związku z tym przedstawiciele producentów drobiu w USA obawiają się, że w wyniku amerykańskiej wojny handlowej z Chinami zmniejszy się eksport mięsa drobiowego do Chin, co spowoduje nadwyżkę mięsa drobiowego na rynku w USA, a co w konsekwencji doprowadzi do spadku cen skupu i bankructwa bardzo wielu ferm. Ponieważ jest wysoce prawdopodobne, że trwająca od ponad roku wojna handlowa USA z Chinami wydaje się nie mieć końca, amerykańscy farmerzy zwracają się z prośbą o pomoc ze strony Białego Domu, by móc jakoś przetrwać ten bardzo trudny okres czasu.

Postępujące w szybkim tempie kolejne przypadki zakażenia stad trzody chlewnej w Chinach i krajach Azji Płd.-Wschodniej, a wcześniej w Rosji i Europie, groźną chorobą wirusową ASF mogą już w najbliższym czasie radykalnie zmienić sytuację na światowych rynkach mięsa wieprzowego. Konieczność likwidacji setek tysięcy świń z zakażonych stad powoduje poważne zachwianie równowagi globalnej podaży wieprzowiny w stosunku do popytu, co przekłada się na gwałtowny wzrost zapotrzebowania na mięso drobiowe. Producenci kurcząt brojlerów i indyków na całym świecie upatrując w tej sytuacji ogromnej szansy na eksport mięsa drobiowego do Chin przygotowują się do modernizacji swoich zakładów drobiarskich zwiększając ich moc przerobową, a także zamierzają budować nowe. Niestety, przed światowym przemysłem drobiarskim wyrasta poważne pytanie, czy i w jakim zakresie Chiny zezwolą na import mięsa drobiowego. A może chiński rząd będzie chciał rozwinąć własną produkcję mięsa drobiowego nie chcąc uzależniać się od eksporterów z Ameryki i Europy?

W 2018 r. ponad 51% kurcząt brojlerów zostało wyprodukowanych w USA bez antybiotyków w paszy. Jest to o 11% więcej niż w 2017 r. Warto podkreślić, że w 2014 r. tylko 3% brojlerów w USA wyprodukowano bez antybiotyków w paszy, co oznacza 17-krotny wzrost ilości brojlerów wyprodukowanych bez antybiotyków w ciągu ostatnich pięciu lat. Stosowanie antybiotyków w USA w paszach przeznaczonych do produkcji kurcząt brojlerów można podzielić na cztery opcje: wykorzystywanie wszystkich antybiotyków dozwolonych przez FDA (45% stad w 2014 r., 8% stad w 2018 r., wykorzystywanie jedynie tych antybiotyków, które nie zostały uznane przez FDA jako ważne dla medycyny ludzkiej (23% stad w 2014 r., 24% stad w 2018 r.) wykorzystywanie leków jonoforowych zgodnie z zaleceniami WHO (29% stad w 2014 r., 18% stad w 2018 r.), produkcja brojlerów bez antybiotyków w paszy (3% stad w 2014 r., 51% stad w 2018 r.).    Greg Rennier, prezes Rennier Associates Inc., Missouri twierdzi, że w ciągu następnych dwóch lat liczba wyprodukowanych w USA brojlerów bez antybiotyków osiągnie poziom 60% i nie będzie dalej znacząco wzrastać. Swoją prognozę opiera na fakcie, że niemożliwe będzie całkowite wyeliminowanie dwóch ciągle groźnych chorób;  kokcydiozy i nekrotycznego (martwiczego) zapalenia jelit.  

Mająca swoją siedzibę we Francji Grupa LDC (Luis Dreyfus Company), największy producent mięsa drobiowego w Unii Europejskiej, uzyskała 7,7% wzrost wartości sprzedaży swoich produktów w 2018 r. (990 tys. ton mięsa drobiowego i wyrobów o wartości 4,124 mld €) głównie dzięki wykupieniu kilku innych firm drobiarskich: Favreau w marcu, Doux w maju oraz Couthouis-Péridy w lipcu. Szczególnie wysoki wzrost (o 19,1% w tonażu i o 29% w wartości) sprzedaży LDC zanotowała w należących do niej węgierskiej firmie drobiarskiej Tranzit (zintegrowana produkcja kaczek i gęsi) oraz polskiej grupie kapitałowej Drosed (LDC jest strategicznym akcjonariuszem tej Grupy).  Natomiast wzrost sprzedaży dań gotowych z udziałem mięsa drobiowego wyniósł w LDC w 2018 r. zaledwie 1,8% w tonażu i 2,2% w wartości.   

Podczas 5 Międzynarodowego Kongresu Mięsa Drobiowego, który odbył się w dniach 24-28 kwietnia br. w Antalyi, Turcja, przedstawiciele tureckiego przemysłu drobiarskiego ogłosili, że produkcja mięsa drobiowego w tym kraju wyniosła w 2018 r. 2,23 mln ton, o 1,69% więcej niż w 2017 r. (2, 19 mln ton). Dr Sait Koca, prezes Tureckiego Stowarzyszenia Producentów i Hodowców Drobiu BESD-BIR stwierdził, że w pełni nowoczesna, silnie zintegrowana i podlegająca restrykcyjnej kontroli przez inspekcję weterynaryjną na każdym etapie produkcja brojlerów i indyków jest w pełni zharmonizowana z wymaganiami Unii Europejskiej, co zapewnia całkowite bezpieczeństwo żywnościowe zarówno mięsa, jak i wyrobów z tego mięsa. Producenci drobiu w Turcji są obecnie zainteresowani wdrożeniem innowacyjnych metod zapobiegania chorobom drobiu w chowie fermowym, co w skuteczny sposób pozwoli na zmniejszenie zużycia antybiotyków. Głównym kierunkiem eksportu tureckiego mięsa drobiowego jest Irak, ale warto podkreślić, że mięso drobiowe z Turcji trafia na rynki ponad 80 krajów. Prawdopodobnie w 2019 r. dla eksportu mięsa drobiowego z Turcji zostanie też otwarty rynek chiński. Wg danych Eurostat państwa członkowskie UE wyprodukowały w 2018 r. rekordową ilość mięsa drobiowego 15,2 mln ton, przy czym Polska, lider produkcji mięsa drobiowego w UE, wyprodukowała w 2018 r. 2,34 mln ton.

Ekonomiści podczas posiedzenia Międzynarodowej Komisji Drobiarskiej IPC w Nowym Orleanie, Luizjana (USA) stwierdzili, że coraz liczniejsze przypadki ASF w trzodzie chlewnej w Chinach sprawią, że podaż wieprzowiny na światowych rynkach znacząco się zmniejszy (produkcja wieprzowiny w 2019 r. będzie niższa o co najmniej 14%), a to spowoduje silny wzrost popytu na mięso drobiowe. W związku z tym przewiduje się, że po raz pierwszy w historii spożycie mięsa drobiowego w skali globalnej będzie wyższe aniżeli spożycie mięsa wieprzowego. Niestety, spadek światowej produkcji wieprzowiny może być tak znaczący, że w okresie dwóch-trzech lat nie będzie możliwe zastąpienie tego niedoboru mięsem drobiowym. Analitycy rynku białkowych produktów zwierzęcych spodziewają się zachwiania światowej równowagi w popycie i podaży mięsa, a niższa podaż spowoduje wzrost cen sprzedaży wszystkich rodzajów mięsa (drobiowe, wieprzowina, wołowina i ryby). Zmiany mogą nastąpić też w eksporcie mięsa drobiowego, a wzrastające wymagania w zakresie bezpieczeństwa produkcji i dobrostanu ptaków w chowie fermowym, potrzeba zmniejszenia zużycia antybiotykowych stymulatorów wzrostu oraz ciągłe zagrożenie zakażenia ptaków lekoopornymi bakteriami (np. salmonelloza) lub silnie zjadliwymi wirusami (np. ptasia grypa) będą stanowić w najbliższych latach kolejne bariery w swobodnym rozwoju światowego handlu drobiem.

Amerykańscy eksporterzy w 2018 r. sprzedali Angoli 209.5 tys. ton mięsa drobiowego (o 19% więcej w porównaniu do 2017 r.), w tym 191,2 tys. ton mrożonych tylnych ćwiartek kurcząt brojlerów (wartości 166 mln USD), przez co ten afrykański kraj stał się trzecim co do wielkości importerem amerykańskiego mięsa drobiowego. Angola jest znaczącym importerem żywności po tym, jak zakończona w 2002 r. wojna domowa zdziesiątkowała fermy zwierzęce, które z wielkim trudem próbuje się odbudować chcąc w większym stopniu uniezależnić się od kosztownego importu. Mięso drobiowe stanowi najpoważniejszy wysokobiałkowy składnik pokarmowy dla szybko rosnącej populacji mieszkańców Angoli obok tradycyjnie spożywanych sardynek. Największym importerem amerykańskiego mięsa drobiowego pozostaje Meksyk; import ten w 2018 r. wzrósł w porównaniu do 2017 r. Na drugim miejscu znajduje się Hong Kong, który zaimportował z USA w 2018 r. ponad 300 tys. ton mięsa drobiowego. Angola znalazła się na trzecim miejscu zastępując Kubę, która znalazła się na piątym miejscu. Na czwartym miejscu znajduje się Tajwan z importem ok. 200 tys. ton mięsa drobiowego w 2018 r.  

Brazylia wyeksportowała w marcu br. 340,5 tys. ton mięsa drobiowego, nieco więcej niż w lutym br., ale o 9,5% mniej w porównaniu do eksportu w marcu 2018 r. (376,2 tys. ton). Ogółem eksport brazylijskiego mięsa drobiowego w I kwartale br. wyniósł 939,3 tys. ton, o 7,6% mniej w porównaniu do eksportu w I kwartale 2018 r. (1016 tys. ton). Warto podkreślić, że eksport mięsa drobiowego zwiększył się w marcu br. w porównaniu  do eksportu w lutym br. o 40% do Kataru (7,4 tys. ton) i o 23% do Zjednoczonych Emiratów Arabskich (36,3 tys. ton). Nadal głównym kierunkiem eksportu są Chiny (41,7 tys. ton w marcu br.), wzrost o 2% w porównaniu do lutego br. Eksport do UE wyniósł w marcu br. 20,3 tys. ton (wzrost o 5% w porównaniu do lutego br.). Ponadto Brazylia wyeksportowała w marcu br. 38,3 tys. ton mięsa drobiowego do Arabii Saudyjskiej, 35,2 tys. ton do Japonii, 27,3 tys. ton do RPA oraz 17,1 tys. ton do Hong Kongu. Eksport brazylijskiego mięsa drobiowego do Chin, Arabii Saudyjskiej, ZEA, Japonii, RPA, UE i Hong Kongu stanowi prawie 65% ogółem wyeksportowanego mięsa drobiowego w marcu br. Tymczasem związki zawodowe zrzeszające pracowników Moy Park, zakładów drobiarskich w Iralndii Płn., którym grozi utrata miejsc pracy w związku z planowaną przez Pilgrim’s Pride Corp., amerykańskich właścicieli zakładów redukcją produkcji, postanowili przeprowadzić w przyszłym tygodniu referendum strajkowe. Od czasu, gdy brazylijski JBS SA sprzedał zakłady Moy Park amerykańskiej korporacji Pilgrim’s Pride Co., zresztą również w całości należącej do brazylijskiego giganta drobiarskiego JBS SA, nowi amerykańscy właściciele dążą do ograniczenia wysokości dotychczasowych płac oraz licznych przywilejów pracowniczych, jakie przysługują pracownikom w północnoirlandzkich zakładach drobiarskich Moy Park.  

Produkcja drobiu bez antybiotyków zatacza coraz większe kręgi. Niestety, oferowane produkty alternatywne dla antybiotyków, chociaż w trakcie prowadzonych badań i doświadczeń w laboratoriach dają często pozytywne wyniki, nie zawsze sprawdzają się w warunkach produkcyjnych na fermach. Powodem tych niepowodzeń, jak twierdzi dr Greg Mathis, specjalista pracujący w Południowym Ośrodku Badań, Georgia USA, są wysoce zmienne warunki, z jakimi mamy do czynienia w fermowym chowie drobiu, nieporównanie większe aniżeli w laboratoriach i fermach doświadczalnych. W skład oferowanych dodatków paszowych jako alternatywnych w stosunku do antybiotyków wchodzą probiotyki, prebiotyki, ekstrakty roślinne, kwasy organiczne, enzymy, mikroelementy czy monoglicerydy. Najczęściej stosowane są probiotyki, które działają poprzez wykluczenie patogenów w przewodzie pokarmowym ptaków. Duże nadzieje budzi też zastosowanie kwasu masłowego, który stymuluje wzrost kosmków jelitowych, moderuje zmiany pH i charakteryzuje się własnościami antybakteryjnymi. W trakcie fermowej produkcji drobiu zaobserwowano, że najlepsze rezultaty zastąpienia dotychczas stosowanych antybiotyków przez alternatywne zamienniki można uzyskać wówczas, gdy wykorzystuje się jednocześnie dwa lub nawet więcej produktów w odpowiedniej dawce.  

Moy Park, jeden z największych producentów drobiarskich w Wielkiej Brytanii (rocznie ubija 280 mln kurcząt brojlerów i indyków w czterech ubojniach), należący do Pilgrim Pride Co. (79% akcji Pilgrim Pride Co posiada brazylijski JBS) ogłosił, że zmuszony jest do częściowego ograniczenia produkcji drobiu w zakładzie w Ballymena oraz produkcji piskląt w zakładzie wylęgowym w North Antrim; oba zakłady położone są na terenie Irlandii Płn. Decyzja o ograniczeniu produkcji może mieć poważny wpływ na ogólny poziom produkcji drobiu w Irlandii Płn. Moy Park, największy pracodawca w Irlandii Płn. (ogółem firma zatrudnia 6300 pracowników, w tym ok. 1000 z Polski, Litwy i Portugalii), będzie też zmuszony zwolnić 400 pracowników w związku z ograniczeniem produkcji w zakładzie w Ballymena. Głównym powodem ograniczenia produkcji przez Moy Park jest utrata płynności finansowej firmy spowodowana znaczącym obniżeniem opłat za energię elektryczną wytwarzaną przez zakłady z posiadanych źródeł energii odnawialnej i dostarczaną do sieci energetycznych Wielkiej Brytanii. W podobnej sytuacji braku możliwości kontynuacji produkcji z powodu utraty płynności finansowej znajdą się również właściciele ferm drobiarskich, którzy spodziewając się znaczących wpływów ze sprzedaży do sieci energetycznych Wielkiej Brytanii energii wytwarzanej przez odnawialne źródła energii zainwestowali znaczne środki finansowe w tego typu urządzenia. Właściciele OZE w Wielkiej Brytanii domagają się powrotu do taryf z 2012 r. Wart przypomnieć, że udział odnawialnych źródeł energii w ogólnej ilości wytwarzanej energii elektrycznej w Wielkiej Brytanii jest bardzo wysoki i przekracza poziom 32% ogółem wytwarzanej energii (ponad 40% energii wytwarzanej jest w elektrowniach opalanych gazem i ponad 21% w elektrowniach jądrowych, natomiast zużycie węgla systematycznie spada).    

Trwa restrukturyzacja produkcji drobiu w brazylijskim BRF, jednym z największych producentów (drugi w Brazylii i trzeci na świecie) i największego globalnego eksportera mięsa drobiowego. Pomimo wykupieniu przez Tyson, USA czterech zakładów drobiarskich BRF (dwa zakłady w Azji i dwa zakłady w UE) obowiązujący ciągle zakaz UE na import mięsa drobiowego z BRF na rynek UE powoduje nadprodukcję mięsa drobiowego. W związku z tym BRF postanowiła wstrzymać na okres co najmniej 5 miesięcy produkcję mięsa drobiowego w zakładach drobiarskich w Carambei i Rio Verde. W tym czasie 1300 pracowników z Carambei i 2300 pracowników z Rio Verde będzie przebywało na urlopie płatnym. BRF postanawia tym samym zmniejszyć produkcję drobiu, głównie z powodu braku możliwości eksportu na europejskie rynki, aż do chwili, gdy produkcja będzie zrównoważona ze sprzedażą, w tym z eksportem mięsa drobiowego. Przypomnijmy, że BRF zatrudnia ogółem ponad 100 tys. pracowników i prowadzi szeroką działalność w zakresie produkcji rolnej nie tylko na terenie Brazylii, ale także w 140 krajach na całym świecie.

Podczas Międzynarodowych Targów VIV Asia 2019 w Bangkoku Luis Beijer, radca ds. rolnictwa holenderskiej ambasady w Jakarcie wraz z przedstawicielami największych holenderskich firm drobiarskich (Aeres, De Heus, DSM, Kanters, Marel Poultry, Mavitec, Moba, Pas Reform, Trouw Nutrition i Van Aarsen) oraz holenderskich uniwersytetów i instytutów badawczych, które przy znaczącym poparciu holenderskiego rządu utworzyły konsorcjum FoodTechIndonesia, zaprezentował program wsparcia rozwoju produkcji drobiarskiej w Indonezji. Aby produkcja drobiu w Indonezji, którą zamieszkuje 266 mln ludności (głównie w miastach), mogła wzrastać w następnej dekadzie o ok. 7% rocznie, potrzebne jest silne wsparcie w zakresie projektowania inwestycji i ich wyposażenia oraz zarządzania i technologii w każdym z poszczególnych etapów tej produkcji. Aktualnie spożycie mięsa drobiowego w Indonezji wynosi rocznie 10,9 kg/mieszkańca i 89 jaj/mieszkańca. Aby uzyskać planowany wzrost spożycia w 2023 r. mięsa drobiowego o 50% (do 15 kg) i jaj o 27% (do 113 szt.), produkcja drobiarska w Indonezji powinna rozwijać się nie tylko w Zachodniej Jawie, ale także w innych regionach kraju (Sumatra, Bali, Jawa Centralna, Sulawesi oraz Kalimantan).       

Dwa tygodnie temu Journal of the American Medical Association (JAMA) opublikował wyniki obszernych badań, z których – jak poinformowały Chicago Tribune, Fox News czy CBS News – wynika, że spożywanie pokarmów zawierających cholesterol zwiększa ryzyko chorób serca. Jednocześnie naukowcy stwierdzili, że spożywanie trzech-czterech jaj tygodniowo (średnio pół jaja codziennie) zwiększa o 6% ryzyko wystąpienia chorób serca oraz zwiększa o 8% ryzyko śmierci. W związku z tym American Egg Board (AEB) przeprowadził badanie ankietowe wśród amerykańskich konsumentów, z których wynika, że 27% spośród nich obejrzało w TV lub przeczytało w prasie informacje o tym, że spożywanie jaj może stanowić zagrożenie dla ich zdrowia. Z przeprowadzonych badań wynika, że podane informacje nie wywarły żadnego wpływu na 56% spośród badanych, natomiast na 17% wywarły wpływ negatywny, przy czym zdecydowana większość z tych osób spożywa jaja sporadycznie. Wyniki badań ankietowych przeprowadzonych przez AEB wskazują, że 82% Amerykanów uważa spożywanie jaj za bezpieczne dla ich zdrowia. Co więcej, pomimo informacji o szkodliwym wpływie jaj na zdrowie, spożycie jaj w USA ciągle wzrasta.

Mantiqueira, największy producent jaj spożywczych w Brazylii, oferuje swoim klientom białko alternatywne w postaci substytutu jaj, produktu wytworzonego na bazie grochu. Produkt N.Ovo, który będzie zaspokajał rosnące zapotrzebowanie rynku na produkty nie zawierające surowców zwierzęcych (dieta wegańska), został zaprezentowany w marcu 2019 r. na Międzynarodowych Targach Super Rio Expofood w Rio de Janeiro, Brazylia i spotkał się z dużym zainteresowaniem. W tradycyjnych tekturowych opakowaniach wykorzystywanych w sprzedaży jaj spożywczych znajdują się teraz plastikowe woreczki zawierające substytut jaj N.Ovo, z których można z powodzeniem przygotować smaczną jajecznicę czy omlet, upiec placek lub nawet tort z kremem. Przeprowadzone badania ankietowe wśród potencjalnych klientów w wielu krajach wskazują na coraz większą akceptację dla produktów zawierających alternatywne białka pochodzenia roślinnego. Ankietowani twierdzą, że spożywanie tego rodzaju pożywienia sprawia, że czują się nie tylko zdrowsi, ale też mają lepsze samopoczucie będąc przekonani, że aktywnie uczestniczą w zrównoważonym rozwoju produkcji rolnej, zachowaniu środowiska naturalnego oraz obronie praw zwierząt.

Wciąż, chociaż coraz rzadziej, można usłyszeć, że najlepszym sposobem na poprawę opłacalności produkcji zwierzęcej w Polsce, w tym także drobiarskiej, jest przywrócenie eksportu do krajów wschodniej Europy, czyli do Rosji i Ukrainy. To była prawda kiedyś! Dzisiaj sytuacja wygląda całkiem inaczej! Rosja wg rosyjskiego Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową (ICAR) spodziewa się wyprodukować w 2019 r. ok. 122 mln ton zbóż, natomiast wg ekspertów z firmy transportowej RusAgroTrans 124 mln ton czy agencji analiz rolniczych ProZerno nawet 128 mln ton, przy czym udział pszenicy może wynieść ok. 80 mln ton. W 2018 r. Rosja wyprodukowała 113 mln ton zbóż, natomiast w 2017 r. rekordową ilość 135 mln ton. Taka ilość zboża pozwala Rosji nie tylko na wyprodukowanie paszy potrzebnej dla produkowanego w rosyjskich fermach drobiu, ale także na eksport zboża (głównie pszenicy) do Egiptu, Turcji czy krajów Magrebu. Warto więc uświadomić sobie, że Rosja z importera zboża i mięsa stała się w ciągu kilkunastu ostatnich lat najpierw znaczącym eksporterem zboża, a obecnie próbuje sił w eksporcie mięsa, także drobiowego.    Przyglądając się możliwościom produkcji zwierzęcej, w tym drobiarskiej, w Rosji i w Polsce, warto pamiętać, że w Rosji wyprodukowano w 2018 r. ok. 780 kg zboża w przeliczeniu na jednego mieszkańca, natomiast w Polsce w tym samym 2018 r. wyprodukowano ok. 700 kg zboża w przeliczeniu na jednego mieszkańca.

Na podstawie danych opublikowanych w ostatnich dniach przez Europejski Urząd Statystyczny Eurostat PAP poinformował, że w 2018 r. w krajach UE wyprodukowano 15,2 mln ton tuszek kurcząt brojlerów, o 3,2 mln ton więcej w porównaniu do 2010 r. (wzrost o 26,7%). Najwięcej mięsa kurcząt brojlerów zostało wyprodukowane w Polsce (2,55 mln ton), następnie w Wielkiej Brytanii (1,96 mln ton), Hiszpanii (1,96 mln ton), Niemczech (1,58 mln ton) i Włoszech (1,29 mln ton); w tych sześciu krajach wyprodukowano łącznie ok. 70% całej produkcji w UE. Departament Rolnictwa KE przedstawił średnie ceny sprzedaży tuszek kurcząt brojlerów w 2018 r. w krajach UE. Najwyższą cenę zanotowano w Niemczech (2,76 €/kg), następnie w Finlandii (2,70 €/kg), Francji (2,30 €/kg) i Włoszech (2,06 €/kg). Ceny sprzedaży poniżej średniej dla UE (1,86 €/kg) zanotowano m.in. w Hiszpanii (1,64 €/kg) i W. Brytanii (1,64 €/kg). Najniższą cenę sprzedaży tuszek kurcząt brojlerów zanotowano w 2018 r. w Polsce (1.27 €/kg); stanowi ona 68,4% średniej ceny dla UE.

„Przed rosyjskim holdingiem rolnym Miratorg, który w 2018 r. wyprodukował m.in. ponad 114 tys. ton mięsa drobiowego, pojawiła się realna szansa zwiększenia relacji biznesowych z Chinami” – stwierdził Wiktor Linnik, prezes holdingu. „Jesteśmy przygotowani do rozszerzenia naszej dotychczasowej współpracy z partnerami chińskimi w dziedzinie handlu drobiem w oparciu o rzetelne relacje ekonomiczne, ponieważ mamy duże doświadczenie w eksporcie mięsa drobiowego na wymagające rynki do państw Zatoki Perskiej, Azji Płd.-Wschodniej i Afryki” – wyjaśnia Linnik. Tymczasem amerykański Tyson Foods został zmuszony do wycofania ze sprzedaży prawie 32 ton mrożonych gotowych do spożycia panierowanych drobiowych polędwiczek (w pojemnikach z frytkami i sosem buffalo), ponieważ kontrola przeprowadzona przez laboratorium Służby Inspekcji i Bezpieczeństwa Żywności FSIS wykazała w badanym produkcie obecność drobin różnych zanieczyszczeń, w tym także metali. Kilka tygodni wcześniej ta sama firma była zmuszona wycofać ze sprzedaży prawie 16,5 tony drobiowych nuggets, w których laboratorium Służby Inspekcji i Bezpieczeństwa Żywności FSIS wykazało obecność różnych zanieczyszczeń, szczególnie różnego rodzaju drobin gumy.

Produkcja mięsa drobiowego w ukraińskim kombinacie drobiarskim MHP wzrosła w 2018 r. o 11% i wyniosła 617,94 tys. ton, przy czym kombinat planuje dalszy wzrost produkcji do 900 tys. ton mięsa drobiowego w 2023 r. „Jesteśmy nastawieni na stały wzrost eksportu” – twierdzi Jurij Kasyuk, członek zarządu MHP. „Eksport drobiu jest głównym celem naszej strategii rozwoju”. Eksport mięsa drobiowego z ukraińskiego kombinatu drobiarskiego do ponad 80 krajów na całym świecie wzrósł w 2018 r. o 30% i wyniósł 286,84 tys. ton (w 2017 r. 220,98 tys. ton). Głównymi zagranicznymi rynkami zbytu dla ukraińskiego drobiu są Arabia Saudyjska, Słowacja, Irak i Holandia. Po wykupieniu przez MHP słoweńskiego kombinatu drobiarskiego Perutnina Ptuj, który przy rocznej produkcji 80,00 tys. ton drobiu eksportuje mięso drobiowe do 22 krajów w UE, ukraiński MHP planuje dalsze akwizycje firm drobiarskich w Unii Europejskiej, na Środkowym Wschodzie i Afryce Północnej.

W związku ze zmianami wynikającymi z procesu BREXIT brytyjskie Ministerstwo Środowiska, Żywności i Spraw Wiejskich DEFRA wprowadziło obowiązek rejestracji wszystkich importerów produktów pochodzenia zwierzęcego oraz żywności, surowców paszowych i pasz zawierających produkty pochodzenia zwierzęcego, obarczonych z tego powodu wysokim ryzykiem zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt, w systemie IPAFFS (Import of Products, Animals, Food and Feed System), który zastępuje stosowany dotychczas w krajach należących do UE system TRACES (Trade Control and Expert System). System IPAFFS zobowiązuje brytyjskich importerów do powiadomienia władz brytyjskich sprawujących kontrolę żywności i pasz o imporcie wyżej wymienionych produktów z krajów nie będących członkami UE. Decyzja podjęta przez DEFRA wynika z mapy drogowej procesu wychodzenia Wielkiej Brytanii ze struktur Unii Europejskiej. W komunikacie DEFRA podane są adresy internetowe pozwalające w łatwy sposób zarejestrować się potencjalnemu importerowi i uzyskać w ten sposób zezwolenie na import wg obowiązujących od teraz przepisów.

Jak podaje ABPA, Brazylia wyeksportowała w lutym 316,9 tys. ton mięsa drobiowego ogółem w postaci świeżej i przetworzonej, co stanowi wzrost o 2,2% w porównaniu do lutego ub.r. Również wartość tego eksportu była wyższa o 6,3% (526 mln USD) w porównaniu do lutego ub.r. (494,9 mln USD). Ogółem w styczniu i lutym 2019 Brazylia wyeksportowała 598,7 tys. ton mięsa drobiowego, o 6,6% mniej w porównaniu do tego samego okresu w ub.r. (640,7 tys. ton); wartość tego eksportu wyniosła 979,1 mln USD i była o 3,6% mniejsza w porównaniu do tego samego okresu w ub.r. (1015 mln USD). Wśród największych importerów brazylijskiego mięsa drobiowego w dwóch pierwszych miesiącach 2019 r. są Arabia Saudyjska (74,7 tys. ton), Chiny (72,5 tys. ton), Japonia (58,7 tys. ton), Zjednoczone Emiraty Arabskie (56,7 tys. ton), RPA (40,3 tys. ton) i Unia Europejska (35,6 tys. ton). Brazylijscy eksperci przewidują znaczący wzrost eksportu drobiu do Chin w związku z coraz częstszymi tam przypadkami ASF na fermach trzody chlewnej i koniecznością utylizacji z tego powodu dziesiątek tysięcy świń, a co istotnie wpływa na poziom zaspokojenia popytu na mięso w tym kraju.

W 2018 r. firmy Biomin i Romer Labs poddały analizie ponad 18 tys. próbek zbóż i gotowych pasz w 79 krajach na całym świecie i stwierdziły, że w ponad 70% przebadanych próbek wykryto obecność mykotoksyn. Toksyny są szczególnie niebezpieczne dla zdrowia kurcząt, ale także dla drobiu w stadach rodzicielskich, ponieważ mogą być przenoszone na dalsze pokolenia w wyniku działania genotoksycznego lub embriotoksycznego. Ponieważ obecność mykotoskyn stwierdzono w próbkach pochodzących w krajów, gdzie dotychczas obecność tych groźnych toksyn była raczej niska (Europa, Argentyna, kraje Azji Płd.-Wschodniej czy Bliskiego Wschodu), eksperci twierdzą na podstawie przeprowadzonych badań, że postępujące ocieplenie klimatu może sprzyjać rozprzestrzenianiu się skażeń roślin uprawnych groźnymi dla zdrowia zwierząt mykotoksynami. Dotychczas zaliczono do mykotoskyn ponad 400 różnych związków o charakterze toksycznym. Spośród nich do najbardziej trujących dla drobiu należą m.in. patulina (zaburzenia zdrowia przewodu pokarmowego), beauwerycyna (niszczy układ immunologiczny), fuzaryna (upośledza system nerwowy), alkaloidy sporyszu (wywołują martwicę tłuszczową) czy moniliformina (uszkadza serce).  

Portal farmer.pl poinformował, że firma Finke Thaler FL, Niemcy postanowiła wdrożyć innowacyjną technologię wczesnego karmienia i pojenia piskląt Early Feeding, oferowaną przez holenderską firmę HatchTech w ramach Programu Hatch Care. Wylężone pisklęta będą miały dostęp do specjalnej paszy i świeżej wody bezpośrednio po wyjęciu z klujnika. Warto podkreślić, że w Polsce technologię wczesnego karmienia i pojenia piskląt opracowuje, prowadzi badania i wdraża w ramach innowacyjnego projektu badawczo – rozwojowego Grupa Operacyjna ModernHatchEPI.eu w Magnuszowicach. W ramach tego projektu powstanie nowy produkt „pisklę niemodlińskie”. Technologia Early Feeding opiera się na założeniu, że dla prawidłowego rozwoju nowo wylężonych piskląt konieczne jest wczesne ich karmienie i pojenie, ponieważ w dotychczas stosowanej technologii lęgu mają one dostęp do pierwszej paszy i wody dopiero do 24-36 godzinach od wyklucia. Zawarte w pęcherzyku żółtkowym składniki pokarmowe wystarczają w najlepszym przypadku do zaspokojenia potrzeb bytowych i nie pozwalają na rozwój piskląt w pierwszych godzinach po wylęgu. Ron Meijerhof, HatchTech wyjaśnia, że w Europie idea Early Feeding jest realizowana poprzez: Wyląg piskląt w kurniku na fermie, Karmienie piskląt w wylęgarni po wyjęciu ich z klujnika, Klucie się piskląt w specajlnych klujnikach zapewniających dostęp do paszy i wody natychmiast po wykluciu, Karmienie piskląt w tradycyjnych klujnikach przy użyciu specjalnych dodatkowych koszy, Karmienie piskląt w czasie transportu na fermę. ·  ·    ·  

Królewskie Towarzystwo Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt RSPCA w Wielkiej Brytanii, jedna z najstarszych organizacji działających w obronie praw zwierząt, skierowała apel do Izby Lordów z prośbą o podjęcie starań w celu zachowania dotychczas obowiązujących przepisów odnośnie praw zwierząt również po opuszczeniu Wielkiej Brytanii struktur Unii Europejskiej w wyniku tzw. Brexitu. W swoim apelu RSCPA prosi o wprowadzenie przepisów, które będą m.in. zabraniały importu na rynek brytyjski drobiu i mięsa drobiowego z kurcząt poddanych obróbce związkami chloru, wołowiny od zwierząt otrzymujących preparaty hormonalne, jak również produktów, których wytwarzanie wiąże się z cierpieniem zwierząt (np. jaja od kur w chowie klatkowym, wieprzowina z ferm, w których lochy są utrzymywane w kojcach). Tym bardziej, że import takich produktów może wynikać z tego, że są one tańsze, ale ich produkcja nie jest chroniona obroną praw zwierząt czy obowiązującymi w W. Brytanii normami jakościowymi. Jednocześnie RSPCA apeluje do władz brytyjskich o staranne zachowanie praw zwierząt opartych o takie standardy i normy, jak: ·        traktowanie wszystkich zwierząt jako istoty wrażliwe, ·        utrzymanie zasad wolnego handlu z wykluczeniem produktów zwierzęcych wytwarzanych w warunkach obniżonego dobrostanu, ·        staranne przestrzeganie przepisów dotyczących transportu zwierząt na duże odległości, handlu zwierzętami, które są zagrożone wyginięciem czy pełne etykietowanie surowców i wyrobów żywnościowych.  

Produkcja mieszanek paszowych w 25 krajach UE, należących do Europejskiej Federacji Producentów Pasz FEFAC (do FEFAC nie należą Estonia, Grecja, Luksemburg, Łotwa i Malta), osiągnęła w 2018 r. poziom ogółem 161,5 mln ton i była o 0,8% większa aniżeli w 2017 r. Największymi producentami pasz są Niemcy, chociaż produkcja pasz w tym kraju była nieco niższa w porównaniu z poprzednim rokiem, podobnie jak w Hiszpanii czy Holandii. Produkcja pasz we Francji i Włoszech pozostała na podobnym poziomie, podczas gdy w Wielkiej Brytanii wzrosła o 4%. Największy 5,5% wzrost produkcji pasz w 2018 r. zanotowano w Polsce, przy czym Polska pozostaje europejskim liderem we wzroście rocznej produkcji pasz przez pięć ostatnich lat. Warto podkreślić, że tak znaczny wzrost produkcji pasz w Polsce w ostatnich latach obejmuje przede wszystkim pasze dla drobiu. W 25 krajach UE produkcja pasz dla drobiu zwiększyła się o 1%, natomiast produkcja pasz dla trzody chlewnej i bydła zmniejszyła się o 1% i 2% odpowiednio. Warto podkreślić, że w skali globalnej produkcja pasz w 2018 r. zwiększyła się o 3% osiągając poziom 1103 mln ton, przy czym największym producentem od wielu lat są Chiny.

Kontrola weterynaryjna przeprowadzona 28 lutego 2019 r. w czeskiej hurtowni w Lounach wykazała obecność pałeczek Salmonelli w przywiezionej z Polski partii mrożonych kurzych udek o łącznej wadze 1200 kg. Cała dostawa obejmowała 4800 kg. Dystrybucja mięsa drobiowego z Polski z tej hurtowni została natychmiast wstrzymana aż do zakończenia kontroli przez czeskie służby sanitarne - poinformował agencję CTK rzecznik Państwowego Zarządu Weterynaryjnego (SVS) Petr Vorliczek. Informacja o nowym przypadku odkrycia pałeczek salmonelli w mięsie z Polski pojawiła się, gdy Komisja Europejska po raz kolejny zaapelowała do władz czeskich, by zaprzestały systematycznych kontroli polskiej żywności, które są prowadzone od ubiegłego tygodnia i ograniczyły się jedynie do przyjętych w ramach jednolitego rynku kontroli wyrywkowych, gdy jest dla nich uzasadnienie. Jak podaje PAP, Praga zignorowała te wezwania. Szef Państwowego Zarządu Weterynaryjnego (SVS) Zbyniek Semerad poinformował w czwartek, że Czechy nie dostosują się do apelu Komisji Europejskiej. "Nadzwyczajne kontrole zostaną zniesione, gdy Polska przyjmie niezbędne kroki prawne, które usuną niepewność co do nielegalnego pozyskiwania mięsa lub co do jego jakości" - zapowiedział z kolei rzecznik resortu rolnictwa Vojtiech Bili. Strona polska obiecała, że do końca marca zostaną podjęte kroki, dzięki którym nadzór weterynaryjny się polepszy.

W połowie lutego 2019 r. na Konferencji zorganizowanej w Londynie przez São Paulo Research Foundation (FAPESP), której jednym z celów działania jest zacieśnianie współpracy między naukowcami z Brazylii i Wielkiej Brytanii zaprezentowano wyniki badań, w trakcie których badano geny pozwalające przeżywać szczepom bakterii Salmonella w przewodzie pokarmowym drobiu. Celem badań prowadzonych przez brazylijskich i brytyjskich uczonych jest zapobieganie skażeniom ludzi bakteriami Salmonella znajdującymi się w mięsie drobiowym oraz produktach drobiarskich. Jak wiadomo, obecność niektórych szczepów bakterii Salmonella w mięsie drobiowym importowanym z Brazylii do UE była powodem wprowadzenia zakazu tego importu przez władze sanitarne UE; przepisy UE w tym względzie są niezwykle restrykcyjne. Niektóre szczepy bakterii Salmonella zasiedlające przewód pokarmowy drobiu mogą wprawdzie nie powodować objawów chorobowych u ptaków, ale mogą być bardzo niebezpieczne dla zdrowia ludzi. Brazylijscy naukowcy postanowili usunąć geny ttrA i pduA z genomów bakterii S. Enteritidis, S. Typhimurium and S. Heidelberg i następnie zakazić grupę ptaków tymi bakteriami, aby następnie zbadać po kilku dniach ewentualną obecność tych zmodyfikowanych bakterii w wątrobie, śledzionie, jelicie ślepym oraz w odchodach zakażonych ptaków i porównać z wynikami badań otrzymanymi w grupach ptaków zakażonymi bakteriami Salmonella nie poddanymi genetycznej modyfikacji. Ustalenie, które z genów bakterii Salmonella są odpowiedzialne za oporność bakterii na działanie układu immunologicznego drobiu, pozwoli poprzez modyfikację genetyczną bakterii Salmonella przygotować szczepionkę, która podana ptakom przygotuje ich układ immunologiczny do zwalczania chorobotwórczych szczepów bakterii z rodzaju Salmonella, przez co zmniejszy się ryzyko zakażenia ludzi tymi groźnymi bakteriami.   

Coraz więcej producentów drobiu jest gotowych wdrożyć program chowu kurcząt brojlerów bez stosowania antybiotykowych stymulatorów wzrostu ASW, aby w ten sposób zapobiegać rozprzestrzenianiu się lekoopornych bakterii patogennych. Niestety, prowadzenie produkcji bez ASW nie jest łatwe i wymaga od producenta przestrzegania wielu procedur. Oto kilka podstawowych zasad, jakie powinien zachować producent w chowie kurcząt brojlerów bez ASW: skutecznie chronić ptaki przed zakażeniem kokcydiozą (m. in. poprzez staranne czyszczenie i mycie kurnika, zachowanie co najmniej 14-dniowej przerwy między kolejnymi wstawieniami oraz zastosowanie różnych preparatów przeciwko kokcydiozie), opracować szczegółowy programu  żywienia kurcząt (odpowiedni poziom białka w paszy, współdziałanie programu żywienia z programem zapobiegania kokcydiozie, powiązanie programu żywienia z programem świetlnym w taki sposób, aby ptaki mogły regularnie pobierać paszę),         stosować wysokiej jakości surowce do produkcji mieszanek paszowych (wysoka strawność, wolne od mykotoksyn),  wspierać rozwoju pożytecznych bakterii w przewodzie pokarmowym kurcząt (jakość piskląt jest czynnikiem krytycznym – higiena w zakładzie wylęgowym; przewód pokarmowy piskląt jest zasiedlany bakteriami ze stada rodzicielskiego, stąd zdrowotność stad rodzicielskich ma kluczowe znaczenie), dążyć do zmniejszenia ilości bakterii i wirusów w środowisku, w którym tuczone są brojlery (restrykcyjnie przestrzegana higiena produkcji, skuteczny program szczepień, jakość wody do picia).

MHP, największy producent mięsa drobiowego na Ukrainie, poinformował wczoraj 21 lutego br. o pomyślnym zakończeniu procesu zakupu 90% akcji należących do Perutnina Ptuj, największych zakładów drobiarskich w Słowenii, które posiadają także swoje zakłady w siedmiu europejskich krajach (m. in. w Serbii, Austrii, Macedonii i Rumunii) i odgrywają rolę rynkowego lidera drobiarskiego w Chorwacji, Serbii, Słowenii oraz Bośni i Hercegowinie. Na podstawie zawartej umowy MHP zobowiązał się do wprowadzenia w Perutnina Ptuj najwyższych, zgodnych z międzynarodowymi normami, standardów jakościowych, ochrony praw pracowniczych i wzrostu zatrudnienia, a także wzrostu produkcji i rozwoju sprzedaży poprzez implementację nowych wyrobów. MHP wyprodukował 617,9 tys. ton mięsa drobiowego w 2018 r. (wzrost o 9% w porównaniu do 2017 r.). Eksport w IV kwartale 2018 r. wyniósł 71,3 tys. ton (wzrost o 62% w porównaniu do IV kw. 2017 r.), przy czym wzrost eksportu w całym 2018 r. wzrósł o ponad 30%, natomiast sprzedaż na rynku ukraińskim obniżyła się w 2018 r. o 2% (w porównaniu do 2017 r.). Głównymi importerami drobiu z MHP są Wielka Brytania, Holandia, Słowacja (MHP posiada swoje zakłady drobiarskie w Holandii i Słowacji), Arabia Saudyjska, Egipt i Irak, przy czym głównym hitem eksportowym na rynki UE jest bezcłowy ukraiński filet z kością. Przypomnijmy, że zdecydowanym liderem produkcji drobiu w UE jest Polska. Według danych Komisji Europejskiej ponad 3,1 mln ton mięsa drobiowego (ponad 5 razy więcej niż roczna produkcja MHP!), które opuściło zakłady w Polsce w 2017 r., to prawie dwa razy więcej niż wyprodukowali w ub. roku Francuzi (1,81 mln ton), Niemcy (1,78) czy Wielka Brytania (1,76 mln ton). Prognozy KE na 2018 rok zakładały ponad 7% wzrost produkcji drobiu w Polsce, podczas gdy prognozowany wzrost dla Francji i Wielkiej Brytanii to 2-3%, a w Niemczech przewiduje się spadek o ponad 4%.   

Przeglądając najnowszy Raport OECD FAO Agricultural Outlook 2018-2027 można dowiedzieć się, że spośród różnych krajów na całym świecie najwięcej mięsa drobiowego w 2017 r. spożyły Chiny 19,028 mln ton, następnie (w mln ton) USA 18,044, UE 14,013, Brazylia 8,893, Rosja 5,159, Meksyk 4,072, Indie 3,257, Japonia 2,444, RPA 2,312 i Iran 2,114; łącznie tych siedem krajów spożyło 79,336 mln ton mięsa drobiowego, co stanowi 67,2% światowej produkcji mięsa drobiowego. Warto pamiętać, że w tych siedmiu krajach zamieszkuje ok. 56,7% ludności całego świata. W niektórych spośród wymienionych krajów produkcja mięsa drobiowego jest większa niż spożycie (USA, Brazylia, UE, Indie) i kraje te eksportują mięso drobiowe, natomiast w pozostałych krajach brakuje mięsa drobiowego i muszą one je importować. Natomiast okazuje się, że najwyższe na świecie spożycie mięsa drobiowego średnio na jednego mieszkańca jest w zupełnie innych krajach. I tak najwięcej drobiu spożywają Izraelczycy 58,2 kg/mieszkańca, następnie (w kg/mieszkańca) Amerykanie 49,3, Malezyjczycy 48,3, Australijczycy 46,1, mieszkańcy Arabii Saudyjskiej 42,3, Argentyńczycy 41,6, Brazylijczycy 40,7, mieszkańcy Chile 40,1, RPA 38,7 i Nowej Zelandii 38,0.

Wg Raportu zaprezentowanego przez OIE w ubiegły czwartek 14 lutego 2019 r. producenci drobiu w 45 krajach w różnych regionach świata (18 krajów w Ameryce Płd. i Środkowej, 14 krajów w Azji i Oceanii oraz 10 krajów w Afryce) ciągle stosują różne antybiotyki w celu poprawienia tempa wzrostu oraz zapobiegania infekcjom u kurcząt brojlerów, indyków i kaczek. Nadal w 12 krajach jako antybiotykowy stymulator wzrostu powszechnie stosowana w chowie drobiu jest kolistyna, lek z powodzeniem wykorzystywany w medycynie ludzkiej w krytycznych sytuacjach, kiedy najczęściej już nie pomagają inne leki. Producenci drobiu stosują antybiotyki pomimo licznych ostrzeżeń ze strony specjalistów ds. zdrowia ludzi oraz obowiązującego zakazu stosowania antybiotyków jako stymulatorów wzrostu w tych krajach. Obserwacje w zakresie stosowania antybiotyków jako stymulatorów wzrostu dla drobiu przeprowadzono w 155 krajach w ciągu dwóch lat 2015-2017. Nadzieję na stopniowe eliminowanie antybiotyków z produkcji zwierzęcej budzi fakt, że liczba krajów stosujących antybiotyki w chowie drobiu obniżyła się z 60 w poprzednich badaniach do 45 w obecnych badaniach. Niemniej wyniki te świadczą, że przed światowym przemysłem drobiarskim jest jeszcze długa droga do całkowitego wyeliminowania groźnych antybiotyków z powszechnej praktyki.

W ciągu 20 lat globalne zapotrzebowanie na białko zwierzęce wzrośnie o 35%, w największym stopniu na mięso drobiowe. Kluczowymi czynnikami wpływającymi na rozwój światowej produkcji drobiu będą m. in.:  główną siłą napędzającą popyt na produkty białkowe pochodzenia zwierzęcego jest wzrost zasobności ekonomicznej społeczeństw krajów rozwijających się, spodziewany jest znaczący rozwój produkcji drobiu w Indiach, Indonezji, Wietnamie i Filipin,  w niektórych krajach Azji i Pacyfiku część popytu na białko będą pokrywały produkty zawierające białko roślinne, inaczej niż w krajach Ameryki Płd., gdzie spodziewany jest największy na świecie wzrost popytu na mięso drobiowe, zmniejsza się import brazylijskiego drobiu do UE, natomiast zdecydowanie zwiększa się eksport drobiu z Ukrainy do UE  ASF w coraz większym stopniu negatywnie wpływa na produkcję mięsa wieprzowego w Chinach, przy czym ogromny niedobór białkowych surowców paszowych, głównie soi, oraz brak piskląt brojlerowskich znacząco ogranicza szybki rozwój produkcji drobiu w Chinach.    

Analitycy światowego rynku drobiarskiego, obecni na konferencji Amerykańskiego Stowarzyszenia Producentów Drobiu i Jaj w Atlancie 11 lutego 2019 r., są zgodni, że sytuacja globalnego rynku drobiarskiego na świecie jest dobra. Coraz więcej ludzi kupuje mięso drobiowe, wyroby z tego mięsa oraz jaja, kierując się przekonaniem, że jest to żywność o wysokiej wartości pokarmowej i zdrowa. Dotyczy to zwłaszcza przedstawicieli średniej klasy, szybko rozwijającej się w wielu krajach na całym świecie. Światowa produkcja drobiu stale rośnie i w 2027 r. powinna osiągnąć poziom ponad 140 mln ton mięsa drobiowego w skali światowej. Niemniej w najbliższym czasie szereg wyzwań, zwłaszcza ekonomicznych i politycznych, może mieć istotny wpływ na kształtowanie się i ewentualne zmiany na rynku białka zwierzęcego, zwłaszcza analizując perspektywy rozwoju produkcji dla poszczególnych gatunków zwierząt (drób, trzoda chlewna, bydło, akwakultura). Wyzwania te to przede wszystkim wojna handlowa i wynikające z tego cła importowe, sankcje i zakazy, zmiany kierunków eksportu drobiu i jaj, skutki szerzącego się co raz bardziej na świecie wirusa ASF w chowie trzody chlewnej i wynikające z tego kłopoty z równowagą w zaspokajaniu rosnącego popytu na żywność zawierającą białka zwierzęce.

Mająca siedzibę w Springdale (Arkansas, USA) Tyson Foods, jedna z największych na świecie firm zajmująca się produkcją mięsa drobiowego, wieprzowiny i wołowiny, uzyskała 7 lutego br. zgodę na zakup zakładów drobiarskich w Europie i Tajlandii należących do brazylijskiej firmy BRF, również jednego z największych producentów mięsa drobiowego i wieprzowiny na świecie. W ramach podpisanej umowy Tyson kupi od BRF za łączną kwotę 340 mln USD cztery zakłady drobiarskie w Tajlandii, jeden zakład drobiarski w Holandii i jeden zakład drobiarski w Wielkiej Brytanii. Dzięki zakupowi nowych zakładów nasza działalność na rynkach międzynarodowych znacząco wzrośnie i umocni się, zwłaszcza na terenie krajów Azji Płd.-Wsch., jak i w Europie – stwierdził Noel White, prezes i CEO Tyson Foods. W skład pionowo zintegrowanych zakładów w Tajlandii wchodzą ubojnie drobiu i zakłady przetwórstwa drobiowego (eksport wyrobów z drobiu do krajów Azji i Europy), wytwórnie pasz, zakłady wylęgowe i fermy rodzicielskie oraz zakontraktowane fermy tuczu kurcząt brojlerów. Natomiast zakłady w Holandii i Wielkiej Brytanii produkują wysoko przetworzone wyroby z mięsa drobiowego przeznaczone przede wszystkim dla konsumentów europejskich.

Opuszczenie UE przez Wielką Brytanię bez obustronnie uzgodnionego porozumienia może spowodować bardzo poważne problemy dla przemysłu drobiarskiego w tym kraju, głównie w takich dziedzinach jak koszty produkcji, warunki handlu, zatrudnienie czy obsługa konsumentów. Brytyjski przemysł drobiarski zatrudnia ok. 38 tys. pracowników, spośród których 60% to obywatele innych krajów UE, którzy pomimo zapewnień brytyjskiego rządu o ich bezpiecznym statusie po Brexicie niepokoją się o swoją przyszłość w W. Brytanii, podobnie zresztą jak przedsiębiorcy zatrudniający w swoich zakładach obcokrajowców. Właściciele zakładów drobiarskich zamierzają wystąpić do brytyjskiego rządu o przyznanie pracownikom spoza W. Brytanii specjalnych wiz. Eksport brytyjskiego drobiu i wyrobów drobiarskich do krajów UE będzie obłożony cłem w wysokości 27%, podobnie jak import drobiu z krajów UE, co może w istotny sposób wpływać na jakość importowanego drobiu i wyrobów drobiarskich. Dla działającego w Irlandii Płn. Moy Park, jednego z największych producentów drobiu w Europie, zamknięcie granicy z Irlandią oznacza utratę możliwości utylizacji ponad 25 tys. ton ściółki rocznie w biogazowni należącej do irlandzkiej firmy Co Donegal, która przetwarza ściółkę w biogaz, potrzebny do wytworzenia energii elektrycznej o mocy ponad 4 MW rocznie oraz organiczny nawóz.

Specjaliści ds. marketingu informują przemysł drobiarski o wchodzeniu na rynek nowego pokolenia Gen C (urodzeni po 1995 r.), zwanego też pokoleniem Z jako następne po pokoleniach baby boomers, X i Y. Pokolenie Gen C (od angielskich słów "connect, communicate, change"), dorastające wyłącznie w świecie nowoczesnych technologii i swobodnego podróżowania (nie zna czasów bez komputerów, smartfonów, internetu i portali społecznościowych czy braku przynależności Polski do struktur UE), charakteryzuje się m. in. dużą samodzielnością, silną potrzebą zmieniania świata oraz przedsiębiorczością i chęcią tworzenia własnego biznesu. Wg specjalistów ds. marketingu przemysł drobiarski już dziś powinien badać potrzeby pokolenia Gen Z oraz zakładanych przez nich rodzin i przygotowywać dla niego odpowiednią ofertę towarową, prawdopodobnie zupełnie inną aniżeli dla wcześniejszego pokolenia Y (millenialsi). Pokolenie Gen Z chce bezpośrednio współpracować z przemysłem drobiarskim i wspólnie tworzyć nową ofertę towarów odpowiadającą ich oczekiwaniom. Przygotowując posiłki dla siebie i swoich rodzin pokolenie Gen Z nie chce tylko patrzeć na video, jak to należy zrobić, ale chce samodzielnie tworzyć i przygotować zdrowe jedzenie z produktów, które wstępnie przygotuje dla nich przemysł. Oni sami chcą być innowacyjni i kreatywni. Chcą realnie wpływać na przemysł podpowiadając mu nowe rozwiązania, a nie być – jak dotychczas – tylko biernymi odbiorcami pomysłów oferowanych przez przemysł drobiarski. Najprościej mówiąc – mamy z pokolenia Z chcą np. kupować w jednym opakowaniu filety piersiowe dla pokolenia baby boomers i X, stripsy dla pokolenia Y i kostki dla pokolenia Z.

Naukowcy z Instytutu w Roslin, Szkocja, finansowanego przez Brytyjską Komisję Nauk Biotechnologicznych i Biologicznych, zmodyfikowali genetycznie kury, które posiadają zdolność wytwarzania białek charakteryzujących się własnościami leczniczymi dla ludzi. Białka te znajdują się w jajach znoszonych przez genetycznie zmodyfikowane kury, dzięki czemu możliwe staje się wykorzystanie tych białek po ich ekstrakcji z jaj najpierw w badaniach klinicznych prowadzonych w celu poszukiwania nowych metod leczenia ludzi z niektórych chorób, a jeśli wyniki tych badań będą pozytywne, zastosowania białek wytwarzanych przez kury i znajdujących się w jajach jako taniego sposobu wytwarzania leków zastępujących niektóre bardzo drogie leki dotychczas stosowane w medycynie ludzkiej. Zespół naukowców w Instytucie Roslin w pierwszym etapie prowadzonych badań skierował swoje zainteresowania na dwa białka: IFNalpha2a (ludzkie białko odpornościowe posiadające własności antywirusowe i antynowotworowe) i makrofag-CSF (białko stymulujące proces krwiotwórczy hematopoezę). Dr Lissa Herron, kierująca w Roslin Zespołem Avian Biopharming Business twierdzi, że być może w przyszłości będzie możliwe takie zmodyfikowanie genetyczne kur, by mogły one wytwarzać białka zastępujące takie drogie leki jak np. Avastin czy Herceptin, z powodzeniem wykorzystywane w leczeniu chorób nowotworowych u ludzi.  

W 2020 r. w Wielkiej Brytanii zostanie otwarta pierwsza ferma kur niosek produkujących jaja spożywcze w pełni dostępna dla szerokiej publiczności. Należąca do Sally Farm ferma, położona w hrabstwie North Yorkshire, pozwoli wszystkim odwiedzającym ją klientom bezpośrednio poznać warunki chowu kur niosek i produkcji jaj spożywczych oraz uzyskać niezbędne informacje w tym zakresie od specjalistów, zatrudnionych w tej fermie. Ferma ma być też miejscem, które pomoże kształcić uczniów i studentów okolicznych szkół rolniczych i uczelni w zakresie szeroko rozumianej produkcji jaj spożywczych oraz odbywać praktyki przez przyszłych właścicieli ferm kur niosek i pracowników obsługi takich ferm. Na fermie utrzymywanych będzie 64 tys. kur niosek na wolnych wybiegach o łącznej powierzchni 32 ha (5 m2/kurę). Kurniki na terenie fermy zostaną wyposażone przez holenderską firmę Vencomatic. Warto wspomnieć, że Vencomatic ma już wieloletnie doświadczenie w tworzeniu ferm kur niosek ogólnie dostępnych dla publiczności. Ferma będzie obsługiwana na podstawie 20-letniej umowy leasingowej przez specjalistów chowu kur niosek w systemie free-range z Wot-A-Hen, działu zależnego utworzonego w 2016 r. w Warrendale Farms. Produkowane jaja będą sprzedawane przez Noble Foods pod handlową marką Happy Egg Co.