Materiałem na ściółkę w pomieszczeniach dla drobiu mogą być wióry, trociny, torf, piasek, słoma i strąki niektórych roślin uprawnych. Każdy z wymienionych materiałów ma zalety jak i wady. Np. jakość wiór, zależy od materiału z jakiego pochodzą, sposobu obróbki drewna, miejsca ich gromadzenia i przechowywania.Podobne zastrzeżenia do stosowania w pomieszczeniach dla drobiu mają trociny. Torf natomiast dobrze chłonie wodę i zapachy ale jest mocno pylisty. Najgorszym materiałem jest piasek, którego późniejsze zagospodarowanie jest bardzo trudne. Najlepszym materiałem na ściółkę jest słoma żytnia lub pszeniczna odpowiednio rozdrobniona na sieczkę o długości 6-8 cm. Słoma w postaci sieczki jest najczęściej stosowana jako materiał ściołowy w indycznikach. Posiada ona dobre właściwości izolacyjne, a po usunięciu ptaków, stanowi doskonały nawóz. Dodatkowo słoma zachęca do grzebania, a to stwarza namiastkę naturalnego zachowania ptaków w zamkniętych pomieszczeniach. Wodochłonność słomy wznosi 230-270 kg. Słoma długa jest mniej wodochłonna od ciętej na sieczkę.