Chelaty – organiczne formy minerałów w żywieniu drobiu


Henryka Grażyna Korytkowska


 Pierwsze źródła procesów chelacji sięgają roku 1893 i wiążą się z nazwiskiem Alfreda Wernera, francusko-szwajcarskiego chemika. W 1913 r. otrzymał on Nagrodę Nobla za opracowanie teorii, dotyczącej wiązania metali przez organiczne cząsteczki, która później stała się podstawą metody chelacji. Metodę chelacji z użyciem EDTA (kwas etylenodiaminotetraoctowy) po raz pierwszy zastosowano w medycynie w 1948 r. w Stanach Zjednoczonych, u robotników z fabryki, którzy ulegli zatruciu ołowiem. Wkrótce potem w amerykańskiej marynarce wojennej zaczęto poddawać chelacji marynarzy, którzy zatruli się ołowiem podczas malowania okrętów i budynków rządowych. W połowie lat 50. ubiegłego stulecia chelacja była w USA preferowaną metodą leczenia zatrucia ołowiem i w tym celu stosuje się ją do dziś.

Wstecz

Partnerzy

Zakup czasopisma