Zmiana systemu chowu kur z typowych klatek na „umeblowane”, a także zwiększająca się liczba ferm ściołowych i wolnowybiegowych, stwarza warunki do wystąpienia mniej znanych hodowcom chorób ptaków. Ostatnio są one coraz częstsze, ponieważ ich nosicielami są ptaki synantropijne korzystające często z tych samych miejsc żerowania, co ptaki hodowlane. Kury nioski, które przez kilkanaście tygodni pozostają w fermach, narażone są na wpływ różnych czynników chorobowych. Poza powszechnie występującymi infekcjami wirusowymi i bakteryjnymi dochodzą inwazje pasożytnicze, głównie wywołane przez pierwotniaki, a przy utrzymaniu ptaków systemie ściołowym dodatkowo nicieniami. Nieco rzadziej tym chowie stwierdza się pchły, wszoły i pluskwy, natomiast w chowie fermowym stałym pasożytem jest ptaszyniec – Dermanyssus gallinae, którego zwalczanie jest bardzo trudne i kosztowne. Rozpoznanie stale występujących, i na ogół znanych hodowcom pasożytów kur jest proste, ponieważ objawy choroby są łatwe do zaobserwowania i wykrycie pasożyta nie nastręcza większych trudności. Ostatnio hodowcy stwierdzają u kur w swoich fermach, mimo prawidłowego żywienia i pielęgnacji, a także okresowych zabiegów profilaktycznych objętych programem chowu, przypadki obniżenia nieśności, gubienia piór i zmiany na skórze. Zwykle te objawy przypisywane są wpływowi nieodpowiedniej paszy lub braku witamin i mikroelementów. Często pobieżne kliniczne badanie ptaków nie zawsze potwierdza chorobę pasożytniczą. Stąd celem niniejszego opracowania jest zwrócenie uwagi hodowcom drobiu, a także lekarzom weterynarii, na możliwość wystąpienia u kur utrzymywanych w systemie wolnowybiegowym i ściołowym, na choroby wywołane przez pajęczaki zasiedlające pióra, worki powietrzne i skórę.