Struktura i funkcja systemów sensorycznych u ptaków


Prof. dr hab. Maciej Pawlak


 

 

Rozwój produkcji drobiarskiej na świecie, mierzony liczbą milionów ton mięsa drobiowego oraz miliardami zniesionych jaj, wyznacza obszary tematyczne większości kongresów i konferencji drobiarskich. Poruszana tam tematyka dotyczy głównie użytkowania drobiu i jakości surowców drobiarskich, zagadnień profilaktyki weterynaryjnej, żywienia drobiu oraz aspektów genetyki populacji. W znacznie mniejszym zakresie reprezentowane są zagadnienia odnoszące się do biologicznych podstaw produkcji drobiu, koncentrujące się na problematyce fizjologii, biochemii i behawioru coraz to nowocześniejszych genetycznie ptaków, od których wymagamy przecież plastyczności oraz doskonałych wyników produkcyjnych niezależnie od systemu, do jakiego zostały przygotowane lub przyporządkowane: od tradycyjnego lub intensywnego, klatkowego lub ściółkowego do wybiegowego bądź też bezwybiegowego. Z pewnością rachunek ekonomiczny wskazuje, chwilowo przynajmniej, poprawność takiego spojrzenia, jednak nie można wykluczyć, że do rozwiązania nie aż tak odległych w czasie wyzwań konieczne okażą się badania podstawowe, które pomijano i na których pozornie oszczędzano. Jednym z takich niedopracowanych obszarów są systemy sensoryczne u ptaków, szczególnie ich potencjał adaptacyjny w zakresie odbioru i przetwarzaniu bodźców płynących ze środowiska zewnętrznego, ale też wewnętrznego.

Wstecz

Partnerzy

Zakup czasopisma