Walidacja metod oznaczania składników mineralnych w paszach


Magdalena Dymek, Teresa Skiba


 Coraz większe znaczenie w ostatnich latach ma jakość stosowanych technik analitycznych, odpowiednio scharakteryzowanych pod kątem przydatności do badań i oszacowania parametrów walidacyjnych. Wymagania w tym zakresie przedstawia norma PN-EN ISO/IEC 17025:2005. Laboratoria stosują zarówno metody znormalizowane, jak i procedury badawcze oparte na tych normach lub tekstach opublikowanych w czasopismach naukowych. Coraz częstsze stosowanie metod opartych na normach i publikacjach wynika z faktu, że metody znormalizowane mają określone tylko niektóre cechy charakterystyki, i to w warunkach, które jedynie z pewnym prawdopodobieństwem można uznać za reprezentatywne dla wszystkich laboratoriów stosujących daną metodę (Dobecki, 2004). Dlatego laboratoria często stosują procedury badawcze oparte na normach i publikacjach, odpowiednio rozszerzone, uzupełnione oraz zaadaptowane i zwalidowane (Gąsior, 2007). Walidacja powinna zapewnić, że niepewność wyniku jest możliwa do zaakceptowania przez odbiorcę wyniku, a ponadto oszacować wpływ różnych czynników (instrumentalnego, ludzkiego, środowiskowego) na niepewność wyniku, oraz wskazać, że ta konkretna metoda jest odpowiednia do osiągnięcia założonego celu.

Wstecz

Partnerzy

Zakup czasopisma