W reprodukcji drobiu stosować można kojarzenie naturalne lub inseminację. Tę drugą metodę wykorzystuje się w przypadku stad rodzicielskich indyków oraz jako rozwiązanie alternatywne w chowie kur. Zatem w stadach reprodukcyjnych kluczowych dla gospodarki gatunków ptaków użytkowych oraz w przypadku marginalnej w naszym kraju produkcji drobiu wodnego stosuje się kojarzenie naturalne (krycie haremowe lub masowe), gdzie na kilka czy kilkadziesiąt samic przeznacza się odpowiednią, mniejszą liczbę samców (ang. mating ratio). U kur stosunek płci wynosi zazwyczaj 1 kogut : 10–15 kur, u pozostałych gatunków drobiu jest zawężony i najczęściej na jednego samca przypada 4–5 samic. Pytanie, które często jest zadawane, brzmi: czy odpowiedni stosunek płci w stadzie reprodukcyjnym wpływa jedynie na optymalny, możliwie najwyższy wskaźnik zapłodnienia jaj? Czy może okazać się jednak istotnym czynnikiem mającym również wpływ na inne cechy produkcyjne?