Maślan sodu w żywieniu drobiu


Lek. wet. mgr inż. zoot. mgr biol. Adam Mirowski


Ograniczenie możliwości stosowania antybiotyków w produkcji drobiarskiej stworzyło potrzebę poszukiwania alternatywnych rozwiązań. W kręgu zainteresowań żywieniowców znalazły się różne dodatki paszowe, między innymi prebiotyki, probiotyki, enzymy, zioła i kwasy organiczne. Coraz większą uwagę przywiązuje się do maślanu sodu, czyli soli sodowej kwasu masłowego – jednego z krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych.
Kwas masłowy powstaje w wyniku procesów fermentacyjnych zachodzących w przewodzie pokarmowym. Jest więc stałym elementem mikrośrodowiska przewodu pokarmowego, a jego obecność ma duże znaczenie dla organizmu. Suplementacja maślanem sodu może mieć dobry wpływ zwłaszcza na młode zwierzęta, które nie mają jeszcze w pełni rozwiniętej mikroflory jelitowej. Zagraniczni badacze stwierdzili zwiększanie się przyrostów masy ciała kurcząt wraz ze wzrostem dawki maślanu sodu (0, 500, 1000 lub 2000 mg/kg paszy). Dodatkowo odnotowano korzystny wpływ tego związku na wykorzystanie paszy. W wyniku suplementacji doszło do zwiększenia się stosunku długości kosmków do głębokości krypt jelitowych. Efekt ten był zależny od dawki. Wykryto ponadto zmiany w składzie mikroflory jelitowej (Hu i Guo, 2007). Przeprowadzono badania, w których porównano efekty podawania kurczętom maślanu sodu lub beta-glukanu wyizolowanego z komórek drożdży. Maślan sodu dodawano do wody w ilości 0,49 lub 0,98 mg/ml. Obie substancje spowodowały istotną poprawę przyrostów masy ciała. Towarzyszyło temu znaczne wydłużenie kosmków jelitowych i pewne zmiany we krwi obwodowej, m.in. znaczny wzrost liczby czerwonych i białych krwinek oraz stężenia hemoglobiny. Najmniej efektywna okazała się najniższa dawka maślanu sodu (El-Sawy i wsp., 2014).

Wstecz

Partnerzy

Zakup czasopisma