Wirus retikuloendoteliozy (REV) należy do rodziny retrowirusów, podrodziny Gammaretrovirinae i jest przyczyną choroby zwanej retikuloendoteliozą (RE) [14]. Pod względem swojej budowy oraz receptorów gospodarza – kur, indyków, kaczek, bażantów, indyków, gęsi i przepiórek różni się od innych członków tej rodziny [6,9,14]. Wyróżniany jest tylko jeden serotyp REV, jednakże występują trzy różne jego podtypy zróżnicowane antygenowo. REV rozprzestrzenia się w stadzie ptaków za pośrednictwem drogi poziomej i pionowej. Zakażone ptaki wykazują początkowo znaczne wychudzenie z nieprawidłowym ułożeniem piór, tzw. – „syndrom nakanuke”. W obrazie sekcyjnym obserwowane jest najczęściej znaczne powiększenie wątroby i śledziony z obecnością ognisk martwiczych w tych narządach. Jednakże, tego typu zmiany anatomopatologiczne nie sugerują bezpośrednio RE i mogą być przyczyną innych zakażeń o podłożu wirusowym, czy bakteryjnym. REV ma również duże znacznie jako zanieczyszczenie szczepionek przeciwko chorobie Mareka (MD) i ospie ptaków (FP) [10-12,16]. W zakażonych komórkach jego prowirusowy DNA może ulegać integracji do genomu innych DNA wirusów, jak wirus choroby Mareka (MDV), czy wirus ospy ptaków (FPV) [1,5,8,12,18].