Znaczenie ściółki w chowie drobiu


Henryka Grażyna Korytkowska


Jakość stosowanej w podłogowym chowie drobiu ściółki w dużym stopniu może stanowić o efekcie ekonomicznym po zakończeniu cyklu produkcyjnego (szczególnie w odchowie kurcząt brojlerów i indyków rzeźnych). Ściółka powinna być elastyczna, chłonna, sucha (ale nie przesuszona), niespleśniała i nie może mieć ona wcześniejszego kontaktu ze zwierzętami. Przed nałożeniem ściółki na posadzkę wysypuje się ok. 0,2 –0,5 kg/m² wapna hydratyzowanego lub superfosfatu. Zimą warstwa ściółki powinna wynosić ok. 10–20 cm, zaś latem ok. 6–8 cm. Na 1 m² powierzchni podłogi przeznacza się min. 5–6 kg materiału ściółkowego. Przed zasiedleniem pomieszczenia powinno się ściółkę lekko ugnieść.Dla piskląt temperatura ściółki powinna wynosić ok. 29–31°C. Po ok. 2 tyg., w zależności od składu, wilgotności oraz stopnia skażenia, temperatura ściółki zwiększa się i powinna ona być zbliżona do temperatury powietrza w pomieszczeniu. Mikroflora ściółki ulega wahaniom głównie w zależności od warunków mikroklimatycznych panujących w pomieszczeniu. Wśród bakterii w ściółce (a także w powietrzu w budynku) dominują zazwyczaj pałeczki gram-ujemne z rodzaju Salmonella, Klebsiella, Pseudomodas i Escherichia, ponadto bakterie z grupy ziarniaków, np. Staphylococcus, Streptococcus, Aerococcus, Micrococcus. Oprócz bakterii także grzyby w pomieszczeniach dla drobiu mogą stanowić duży problem. Najczęściej mamy do czynienia z takimi rodzajami grzybów, jak: Penicillium, Cladosporium, Fusarium, Candida, Cryptococcus, Trichosporon i Aspergillus.

 

Wstecz

Partnerzy

Zakup czasopisma